Hoe Gods naam wordt bekendgemaakt

DE Bijbelpsalmist David zong: „Ik wil de naam van God loven met een lied.” David kende Gods naam, en in een lied uitte hij de volgende wens: „Gezegend zij Jehovah . . . Gezegend zij zijn glorierijke naam” (Psalm 69:30; 72:18, 19). Een veelgebruikte vorm van Gods naam in het Nederlands is Jehovah, een vertaling van het Hebreeuwse יהוה, dat zo’n zevenduizend keer in de Bijbel voorkomt.

In recente eeuwen is Gods naam op veel meer plaatsen dan alleen in de Bijbel gebruikt. De Latijnse woorden Benedictus Sit Iehova Deus  bijvoorbeeld, die „Moge Jehovah God gezegend worden” betekenen, komen voor op goudstukken die jarenlang in Zwitserland werden gemunt [1]. In de afgelopen eeuwen heeft Gods naam in het Hebreeuws en Latijn zelfs op ruim duizend soorten munten, penningen en medailles gestaan.

Hoe kwam het dat Gods naam zo algemeen gebruikt werd? (Zie de voorbeelden op deze en de volgende bladzijde.)

Vanwaar het gebruik van Gods naam?

Vanaf de zestiende eeuw heersten er in heel West-Europa religieuze conflicten tussen rooms-katholieken en protestantse hervormers. Verscheidene gewesten die bij Spanje hoorden, scheidden zich af van de rooms-katholieke kerk, die tot dan toe de heersende godsdienst was geweest, en gaven in plaats daarvan de voorkeur aan de hervormde kerk. Dat leidde tot een godsdienstoorlog. Beide partijen gebruikten munten en de afbeeldingen erop om de boodschap over te brengen dat God met hen was.

Hoe Gods naam gebruikt werd

Stempelgraveurs gaven Gods naam, Jehovah, weer met de vier Hebreeuwse letters die het Tetragrammaton worden genoemd. Die worden in het Nederlands getranscribeerd als JHVH of YHWH. Doorgaans konden noch de graveurs noch de mensen in het algemeen Hebreeuws lezen. Dus toen het Tetragrammaton steeds weer gekopieerd werd, ontstonden er uiteindelijk verschillende schrijfwijzen van de vier Hebreeuwse letters van Gods naam.

In Zweden werd rond 1568 een munt geslagen met Gods naam erop [2], en Schotland volgde rond 1591. Omstreeks 1600 liet koning Karel IX van Zweden Gods naam op muntstukken zetten — op diverse manieren gespeld als Ihehova, Iehova en Iehovah [3]. Hij liet één soort munt in goud slaan: een pronkstuk ter waarde van ruim vier maandlonen van een handarbeider!

Uit de tijd van koning Christiaan IV van Denemarken en Noorwegen, die van 1588 tot 1648 regeerde, zijn ruim zestig zogenoemde Jehovah-munten bekend. Tegen het midden van de zeventiende  eeuw verschenen er Jehovah-munten in Polen en Zwitserland en ook in Duitsland.

Tijdens de Dertigjarige Oorlog, die van 1618 tot 1648 in Europa woedde en als godsdienstoorlog begon, werden er steeds meer van zulke munten gemaakt. Na de zegevierende Slag bij Breitenfeld in 1631 liet de Zweedse koning Gustaaf II Adolf munten slaan waarop het Tetragrammaton stond [4]. Die werden gemaakt in steden als Erfurt, Fürth, Mainz en Würzburg. Rond diezelfde tijd begonnen ook de vorstendommen die een bondgenootschap met Zweden hadden gesloten, munten te slaan met Gods naam erop.

Tijdens de ongeveer 150 jaar na het einde van de vreselijke Dertigjarige Oorlog bleef Gods naam verschijnen op munten, medailles en penningen. Zulke munten werden onder andere geslagen in Frankrijk, Mexico, Oostenrijk en Rusland. Maar tegen het begin van de achttiende eeuw werd Gods naam steeds minder vaak op zulke manieren gebruikt. Uiteindelijk verdween hij bijna volledig van muntstempels.

Gods naam bekendmaken

Hoewel Gods naam tegenwoordig misschien niet meer op geld staat, wordt hij meer dan ooit bekendgemaakt. God koos lang geleden een volk uit om hem te dienen en zei tot hen: ’Gij zijt mijn getuigen, . . . en ik ben God’ (Jesaja 43:12). Geen enkele munt kan die belangrijke rol vervullen. In feite gaven degenen die Gods naam op hun munten gebruikten, een vals getuigenis van hem, want ze beweerden zijn steun te hebben in hun wrede oorlogen. In deze tijd maken mensen Gods naam echter bekend op een manier die hij goedkeurt.

Jehovah’s Getuigen moedigen u aan meer te weten te komen over de ware God, Jehovah, en over waar zijn naam voor staat. Een Bijbelpsalmist schreef over hem: „Opdat men weet dat gij, wiens naam Jehovah is, gij alleen de Allerhoogste zijt over heel de aarde” (Psalm 83:18). Kennis van Jehovah is van levensbelang, zoals zijn geliefde Zoon onthulde toen hij bad: „Dit betekent eeuwig leven, dat zij voortdurend kennis in zich opnemen van u, de enige ware God, en van hem die gij hebt uitgezonden, Jezus Christus.” — Johannes 17:3.

[Illustratie op blz. 20, 21]

Gereedschap van een graveur voor het maken van munten

[Illustratieverantwoording op blz. 20]

Coin 1 and tools: Hans-Peter-Marquardt.net; coin 2: Mit freundlicher Genehmigung Sammlung Julius Hagander

[Illustratieverantwoording op blz. 21]

Coins 3 and 4: Mit freundlicher Genehmigung Sammlung Julius Hagander