Toeval of ontwerp?

De poot van een zeemeeuw

▪ Een zeemeeuw zal zelfs als hij met zijn onbevederde voeten op het ijs staat niet vastvriezen. Hoe houdt hij zijn lichaam op temperatuur? Dat doet hij onder andere met zogenoemde tegenstroom-warmtewisselaars.

Wetenswaardigheid: Een tegenstroom-warmtewisselaar bestaat uit een buis waar warme vloeistof doorheen stroomt en die dicht langs een buis loopt waar koude vloeistof doorheen stroomt. Als de vloeistoffen in dezelfde richting stromen, wordt in het gunstigste geval slechts de helft van de warmte overgebracht. Maar als de vloeistoffen in tegengestelde richting stromen, wordt bijna 100 procent van de warmte overgebracht.

De warmtewisselaars in de poten van de meeuw zorgen ervoor dat het bloed op weg naar de voeten tot bijna het vriespunt afkoelt en op de terugweg wordt opgewarmd. Over vogels in koude streken schrijft de ornitholoog Gary Ritchison: „Het principe van tegenstroom-warmte-uitwisseling is zo effectief en ingenieus dat het ook wel in bouwprojecten is toegepast om energieverlies te vermijden.”

Wat denkt u? Is het systeem van tegenstroom-warmte-uitwisseling in de poten van de meeuw bij toeval ontstaan of is het ontworpen? *

[Voetnoot]

[Diagram/Illustraties op blz. 25]

(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)

De warmtewisselaars in de poten van een meeuw verwarmen het terugstromende bloed

[Diagram]

32 °C

0-5 °C

[Illustratieverantwoording op blz. 25]

Seagull: © Michael S. Nolan/age fotostock