IN EEN film van een aantal jaren geleden stond een jonge man bij het graf van een dierbare. „Mama zei altijd dat de dood bij het leven hoorde”, zei hij. Terwijl de camera kort inzoomde op de grafsteen zei hij: „Ik wou dat dat niet zo was.”

Daarmee vertolkt hij de gevoelens van miljarden mensen die een dierbare in de dood hebben verloren. Wat is de dood een verschrikkelijke vijand! Toch belooft God: „Als laatste vijand wordt de dood tenietgedaan” (1 Korinthiërs 15:26). Maar waarom sterven we terwijl we schijnbaar het vermogen hebben eeuwig te leven? Hoe kan de dood worden „tenietgedaan”?

De Bijbel zegt over Jehovah God, onze Schepper: „Volmaakt is zijn activiteit” (Deuteronomium 32:4; Psalm 83:18). De eerste mens, Adam, werd volmaakt geschapen, en hij had in principe eeuwig kunnen leven in de Hof van Eden,  de paradijselijke tuin op aarde waarin God hem geplaatst had (Genesis 2:7-9). Waarom verloor Adam dat paradijs en werd hij oud en stierf hij?

Adam was niet gehoorzaam aan het verbod op het eten van de vrucht van een bepaalde boom. God had Adam duidelijk gewaarschuwd voor de straf die daarop stond door te zeggen: ’Gij zult beslist sterven’ (Genesis 2:16, 17). Toen Eva dit gebod overtrad, sloot Adam zich bij haar aan, dus zette God hen uit de Hof van Eden. De Bijbel geeft een reden voor het snelle optreden van God: om te voorkomen dat Adam zou eten van de vrucht van de boom des levens, die ook in die tuin stond, en dan eeuwig zou leven. — Genesis 3:1-6, 22.

Adam en Eva stierven vanwege hun ongehoorzaamheid, maar waarom worden ook al hun nakomelingen oud en sterven ze? Omdat ze de zonde van Adam hebben geërfd, en de zonde heeft voor al die nakomelingen tot onvolmaaktheid en de dood geleid. De Bijbel verklaart: ’Door één mens [Adam] is de zonde de wereld binnengekomen en door de zonde de dood, en aldus heeft de dood zich tot alle mensen uitgebreid omdat zij allen gezondigd hadden.’ — Romeinen 5:12.

We lazen eerder dat de dood „tenietgedaan” zal worden, dus voor altijd weggedaan zal worden (1 Korinthiërs 15:26). Hoe zal dat gebeuren? De Bijbel verklaart: „Door middel van één daad van rechtvaardiging [loopt het er] voor alle soorten van mensen op uit dat zij rechtvaardig verklaard worden ten leven” (Romeinen 5:18). Waardoor is het mogelijk geworden door God rechtvaardig verklaard te worden en eeuwig te leven?

Door de voorziening om de zonde teniet te doen die alle mensen van de eerste mens, Adam, geërfd hebben. De Bijbel zegt: „De gave die God schenkt, is eeuwig leven door Christus Jezus, onze Heer” (Romeinen 6:23). Over deze voorziening om mensen rechtvaardig te verklaren ten leven zei Jezus: „God heeft de wereld [de mensheid] zozeer liefgehad dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die geloof oefent in hem, niet vernietigd zou worden, maar eeuwig leven zou hebben.” — Johannes 3:16.

Sta er eens bij stil hoeveel liefde God voor ons heeft, en ook zijn Zoon, Jezus Christus, die ten behoeve van ons heel veel lijden heeft ondergaan. De apostel Paulus schreef: ’De Zoon van God heeft mij liefgehad en zichzelf voor mij overgegeven’ (Galaten 2:20). Maar waarom was Jezus de enige mens die ’zijn ziel als een losprijs in ruil voor velen’ kon geven om ons te redden van de dodelijke gevolgen van de zonde? — Mattheüs 20:28.

Jezus was de enige die zijn ziel als losprijs kon geven omdat hij de enige mens was die geen zonde had geërfd van de eerste mens, Adam. Jezus’ leven was namelijk door een wonder vanuit de hemel overgebracht naar de baarmoeder van Maria, een maagd. Daarom was Maria’s zoon, zoals een engel tegen haar zei, „heilig, Gods Zoon” (Lukas 1:34, 35). Om die reden wordt Jezus „de laatste Adam” genoemd en erfde hij ook niet de zonde van „de eerste mens, Adam” (1 Korinthiërs 15:45). Als zondeloos mens kon Jezus zichzelf dus geven als „een overeenkomstige losprijs”: zijn leven kwam overeen met of was gelijk aan de eerste mens, die eens volmaakt en zondeloos was. — 1 Timotheüs 2:6.

 Door te voorzien in de losprijs maakte God het voor ons mogelijk te ontvangen wat de eerste Adam verloren had, namelijk eeuwig leven in een paradijs op aarde. Omdat het grootste deel van de mensen al gestorven is, zouden ze een opstanding moeten krijgen om dat te kunnen meemaken. Wat een schitterend vooruitzicht! Maar misschien vindt u dit een onrealistische gedachte.

Is het moeilijk te geloven dat Jehovah God, die het leven geschapen heeft, de macht heeft iemand die al geleefd heeft, opnieuw te scheppen? Sta er eens bij stil dat God de eerste vrouw het vermogen gaf zwanger te worden. ’Adam had gemeenschap met Eva’ en zo’n negen maanden later kwam er een volledig gevormde kleine kopie van hen ter wereld (Genesis 4:1). Wat er in Eva’s baarmoeder gebeurde om alle delen van de baby te vormen en bijeen te brengen wordt nog steeds een wonder genoemd en gaat het menselijk bevattingsvermogen te boven! — Psalm 139:13-16.

Een geboorte wordt meestal als iets gewoons gezien omdat er dagelijks honderdduizenden kinderen worden geboren. Maar velen vinden het nog steeds moeilijk te geloven dat iemand die gestorven is weer tot leven gebracht kan worden. Toen Jezus tegen mensen die rouwden om de dood van een jong meisje zei dat ze gewoon sliep, waarmee hij aangaf dat ze weer wakker kon worden, „lachten zij hem uit” omdat ze wisten dat ze gestorven was. Maar Jezus zei tegen het meisje: „’Sta op!’ En onmiddellijk stond het meisje op en ging lopen.” De Bijbel zegt: „En terstond waren zij [de aanwezigen] buiten zichzelf van grote verrukking.” — Markus 5:39-43; Lukas 8:51-56.

Toen Jezus vroeg of het graf van zijn geliefde vriend Lazarus geopend kon worden, protesteerde Martha, een zus van Lazarus: „Hij moet nu al rieken, want het is reeds vier dagen geleden.” Maar wat een vreugde was er toen Jezus Lazarus weer tot leven bracht! (Johannes 11:38-44) Velen kregen over Jezus’ wonderen te horen. Toen Johannes de Doper in de gevangenis zat, vertelden zijn discipelen hem over de werken van Jezus: „De doden worden opgewekt.” — Lukas 7:22.

Waarom verrichtte Jezus zulke wonderen terwijl degenen die een opstanding kregen, later opnieuw ziek werden en stierven? Hij deed dat om te bewijzen dat wat door de eerste Adam verloren was gegaan, eeuwig leven in een paradijs op aarde, kan en zal worden hersteld. De opstandingen die Jezus verrichtte lieten zien hoe miljoenen mensen uiteindelijk ’de aarde zullen bezitten’ en ’er eeuwig op zullen verblijven’. — Psalm 37:29.

Gelukkig kunnen ook wij het schitterende vooruitzicht hebben eeuwig te leven door „godvruchtige toewijding” te tonen. De Bijbel zegt dat zo’n toewijding „een belofte inhoudt voor het tegenwoordige en het toekomende leven”. Dat „toekomende leven” wordt ook wel „het leven dat echt leven is” of „het werkelijke leven” genoemd. — 1 Timotheüs 4:8; 6:19, Groot Nieuws Bijbel (1984).

In het volgende artikel komt aan bod hoe dit toekomende leven in een rechtvaardige nieuwe wereld eruit zal zien.