Gefloten taal — Een vindingrijke manier om te ’praten’

DOOR EEN ONTWAAKT!-MEDEWERKER IN MEXICO

▪ In de bergen van Oaxaca (Mexico) hebben de plaatselijke Mazateken geen telefoons of mobieltjes. Toch kunnen ze over een afstand van twee kilometer of meer met elkaar communiceren terwijl ze bijvoorbeeld op koffieplantages tegen de hellingen aan het werk zijn. Wat is hun geheim? Lang geleden hebben de Mazateken een gefloten vorm van hun taal ontwikkeld. Pedro, een jonge Mazateek, zegt: „Mazateeks is een toontaal. Dus als we fluiten, imiteren we de toon en het ritme van de gesproken taal. En we fluiten alleen met onze lippen, niet met behulp van onze vingers.” *

Fidencio, een vriend van Pedro, vertelt over de voordelen van deze fluittaal: „We gebruiken deze vorm van communicatie voor lange afstanden en over het algemeen voor korte gesprekken. Stel dat een vader zijn zoon naar de winkel heeft gestuurd voor tortilla’s, maar vergeten is te zeggen dat hij ook tomaten moet meebrengen. Als de jongen te ver weg is om zijn vader te kunnen verstaan, kan de vader de instructies al fluitend doorgeven.”

Ook Jehovah’s Getuigen maken soms gebruik van deze taal om met elkaar te communiceren. Pedro legt uit: „Als ik geïsoleerde gebieden bezoek en een geloofsgenoot wil vragen met me mee te gaan, hoef ik niet helemaal naar zijn huis te lopen. Ik fluit gewoon.”

Pedro vervolgt: „Om te weten wie er ’aan het woord’ is, hebben we allemaal een eigen fluitje. Doorgaans gebruiken alleen de Mazateekse mannen de gefloten taal. Een vrouw zal die taal misschien wel verstaan en die zelfs in haar gezin gebruiken, maar ze zal die niet gebruiken om met anderen te communiceren. Dat zou ongepast zijn.”

De Mazateken zijn beslist niet de enigen die een fluittaal hebben; in China, op de Canarische Eilanden en op Papoea-Nieuw-Guinea leven ook volken die zo’n soort taal gebruiken. Meestal gaat het om volken die in de bergen en in dichte wouden wonen. Er bestaan mogelijk wel ruim zeventig fluittalen, en naar minstens twaalf daarvan is reeds onderzoek gedaan.

De creativiteit van de mens is iets heel verbazingwekkends. In combinatie met een brandend verlangen om te communiceren, is de enige beperkende factor nog onze verbeeldingskracht — en die lijkt ook bijna grenzeloos te zijn!

[Voetnoot]