Wanneer begint een mensenleven?

„MIJN biologische moeder was zeventien en ze was zevenenhalve maand zwanger toen ze besloot zich te laten aborteren door middel van een zoutoplossing”, vertelde Gianna. * Ze voegde daaraan toe: „Ik ben het kind dat ze wilde aborteren. Ik ging niet dood, maar bleef leven.”

Deze verklaring werd in 1996 door de negentienjarige Gianna afgelegd tijdens een hoorzitting van een Amerikaanse regeringscommissie over de abortuskwestie. Tegen de tijd dat Gianna zevenenhalve maand in de buik van haar moeder had gezeten, waren haar lichaamsdelen goed ontwikkeld. Waarschijnlijk bent u het ermee eens dat ze echt een persoon was, aangezien ze ook buiten de baarmoeder verder kon leven.

Hoe zat het dan met Gianna toen ze een embryo van vijf weken was, van maar één centimeter lang? Haar lichaamsdelen waren weliswaar nog niet volledig ontwikkeld, maar de basis voor haar zenuwstelsel, met inbegrip van haar hersenen, was al gelegd. Ze had een hart dat tachtig keer per minuut klopte en bloed door haar vaten pompte. Als Gianna na zevenenhalve maand in de baarmoeder een persoon was, zou het dan niet logisch zijn de conclusie te trekken dat ze met vijf weken ook al een persoon was, al was haar lichaam nog niet zo goed ontwikkeld?

Het wonder van de conceptie

De ontwikkeling van alle delen van een embryo begint bij de conceptie, wanneer een eicel van de vrouw bevrucht wordt door een zaadcel van de man. Door nieuwe ontwikkelingen in de technologie hebben wetenschappers kunnen zien welke ongelofelijke veranderingen er plaatsvinden in de kern van deze bevruchte eicel. Het DNA van de vader en de moeder verenigt zich tot een mensenleven dat nooit eerder heeft bestaan.

Die oorspronkelijke cel begint vervolgens aan een echt wonderbaarlijk proces: het ’bouwen’ van een volledig gevormd mens. De aard van dit ’bouwproject’ wordt bepaald door onze genen, die opgebouwd zijn uit DNA-ketens. Ze bepalen letterlijk alles aan ons: onze lengte, gelaatskenmerken, de kleur van onze ogen en haren, en duizenden andere kenmerken.

Wanneer de oorspronkelijke cel zich gaat delen, wordt de volledige genetische ’blauwdruk’ naar elke nieuwe cel gekopieerd. Al deze cellen zijn geprogrammeerd om zich te ontwikkelen tot het soort cel dat nodig is. Dat omvat hartweefsel, hersencellen, bot, huid en zelfs doorzichtig weefsel voor de ogen. Dat hele proces, waaruit zich een uniek nieuw persoon ontwikkelt, zat al voorgeprogrammeerd in de oorspronkelijke  cel, en wordt vaak — terecht — een wonder genoemd.

„De mens is al in het eencellige stadium volledig geprogrammeerd voor de groei tot mens en de ontwikkeling van zijn of haar hele leven”, zei dr. David Fu-Chi Mark, een moleculair bioloog. Hij concludeerde: „Het lijdt geen twijfel dat elk mens vanaf het allereerste begin van zijn of haar leven bij de bevruchting volledig uniek is.”

Al in de baarmoeder een persoon?

Vanaf het moment van de conceptie is het kind niet gewoon een deel van het weefsel van de moeder, maar een individu. Haar lichaam zou het kind snel als vreemd materiaal afstoten als er in de baarmoeder geen beschermde omgeving was gecreëerd. Dit nieuwe mensenleven, dat door een beschermend omhulsel van de moeder is afgescheiden, is een persoon met een unieke DNA-vingerafdruk.

Sommigen voeren aan dat een vrouwenlichaam uit zichzelf veel bevruchte eicellen vanwege afwijkingen aborteert, dus waarom zou een arts een zwangerschap dan niet mogen afbreken? Maar er zit een groot verschil tussen een spontane dood en een opzettelijke moord. In een Zuid-Amerikaans land overlijden 71 op de 1000 kinderen in hun eerste levensjaar. Maar het feit dat zo veel kinderen te jong sterven, wil toch niet zeggen dat het aanvaardbaar zou zijn een kind van jonger dan één jaar te doden?

Het is veelzeggend dat de Bijbel een kind in de baarmoeder al als een mensenleven beschrijft. De psalmist David schreef over God: „Uw ogen zagen zelfs het embryo van mij, en in uw boek waren alle delen ervan beschreven” (Psalm 139:16). David zegt niet gewoon „een embryo” maar „het embryo van MIJ”, waarmee hij nauwkeurig aangeeft dat zijn leven begon bij zijn conceptie, lang voordat hij geboren werd. Onder inspiratie van God onthulde David ook dat bij de conceptie de ontwikkeling van zijn lichaamsdelen verliep volgens een plan, volgens gedetailleerd „beschreven” instructies die hem tot de persoon maakten die hij was.

Merk ook op dat de Bijbel niet zegt dat bij een vrouw een stuk weefsel verwekt wordt. Er wordt gezegd: „Een jongen is verwekt” (Job 3:3, De Nieuwe Bijbelvertaling). Ook hieruit blijkt dat volgens de Bijbel een kind al een persoon is vanaf het moment van de conceptie. Dat is dus het moment waarop een mensenleven begint.

[Voetnoot]

 [Illustraties op blz. 6, 7]

Een embryo van vijf weken is niet gewoon een stukje weefsel — alle organen die een volwassene heeft zijn al in aanleg aanwezig

(ware grootte)