Behandeld als een stuk vuil

„In mijn eerste jaar op de basisschool in Spanje scholden de kinderen in mijn klas me vaak uit omdat ik veel kleiner was dan zij. Ik ging bijna elke dag huilend naar huis.” — Jennifer, dochter van Filippijnse immigranten.

„Toen ik naar een nieuwe school ging, werd ik door blanke klasgenoten uitgescholden. Ik wist dat ze ruzie zochten. Op de een of andere manier lukte het me rustig te blijven, maar vanbinnen voelde ik me gekwetst en afgewezen.” — Timothy, een zwarte Amerikaan.

„Toen ik zeven was, ontstonden er in Nigeria conflicten tussen twee bevolkingsgroepen: de Ibo en de Hausa. Ik liet me door de haatgevoelens meeslepen en begon een Hausa jongen uit mijn klas belachelijk te maken, terwijl hij eerst mijn vriend was geweest.” — John, een Ibo.

„Samen met een andere zendelinge was ik bezig de Bijbelse boodschap aan mensen bekend te maken. De plaatselijke geestelijken stookten kinderen op om achter ons aan te lopen en met stenen naar ons te gooien. Ze wilden ons de stad uit jagen.” — Olga.

HEBT u weleens te maken gehad met de vernedering van discriminatie, die meestal veroorzaakt wordt door vooroordeel? Misschien kwam het door uw huidkleur, uw geloof, uw economische status, uw geslacht of zelfs uw leeftijd. Mensen die geregeld gediscrimineerd worden, zijn vaak bang voor nog meer vooroordeel. Als ze langs een groep mensen lopen, een winkel binnenstappen, op een nieuwe school komen of naar een feestje gaan, worden ze misschien wel ziek van angst.

Bovendien komt het voor dat slachtoffers van discriminatie en vooroordeel moeite hebben aan een baan te komen, inferieure medische zorg krijgen, een minder goede opleiding ontvangen en minder maatschappelijke privileges en wettelijke rechten hebben. Als de discriminatie door de overheid toegestaan wordt, kan dat zelfs leiden tot etnische zuiveringen en genocide. Een voorbeeld van een poging tot genocide in de oudheid staat vermeld in het Bijbelboek Esther. Merk op welke rol haat en vooroordeel speelden (Esther 3:5, 6).

Intolerantie bestaat vaak zelfs in landen die wetten hebben tegen discriminatie. Een voormalige Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties zegt: „Zestig jaar nadat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is aangenomen (...) zijn de principes van gelijkheid en niet-discrimineren nog lang geen universele realiteit.” Dat is verontrustend, want door immigratie en de toestroom van vluchtelingen is de samenstelling van de bevolking in veel landen behoorlijk veranderd.

Is een rechtvaardige samenleving alleen maar een droom? Of kunnen vooroordeel en discriminatie overwonnen worden? De volgende artikelen gaan op deze vragen in.