„De grootste levende vliegmachine op aarde”

DE ALBATROS is wel „de grootste levende vliegmachine op aarde” genoemd en dat is een passende omschrijving. Met een vleugelspanning van drie meter kan deze allergrootste zeevogel een vliegsnelheid van ruim 115 kilometer per uur bereiken. Op de grond ziet een albatros er misschien wat onbeholpen uit, maar eenmaal in de lucht vormt de vogel zonder meer een schitterende aanblik.

Van de ongeveer twintig bekende albatrossoorten leven er zo’n vijftien in de oceaangebieden rond Nieuw-Zeeland. De enige broedkolonie op het vasteland van het zuidelijk halfrond bevindt zich bij Taiaroa Head, op het puntje van het schiereiland Otago op het Zuideiland (Nieuw-Zeeland).

De koningsalbatrossen beginnen met eieren leggen wanneer ze tussen de zes en tien jaar oud zijn en gaan daar hun hele leven mee door. En dat kan een behoorlijk lang leven zijn, want van sommige vogels is bekend dat ze ruim vijftig zijn geworden. Het vrouwtje legt om het jaar een ei en brengt het tussenliggende jaar op zee door. In de regel blijven de vogels hun leven lang bij dezelfde partner.

In september beginnen het mannetje en het vrouwtje met de bouw van het nest. In november legt het vrouwtje dan een ei, dat soms wel een pond weegt. De oudervogels broeden zo’n tachtig dagen lang bij toerbeurt totdat het ei begin februari uitkomt. Daarna wordt het kuiken telkens door een van beide ouders beschermd en gevoed. Het krijgt een voorverteerde brij van vis en inktvis te eten. Als het kuiken een halfjaar oud is kan het wel twaalf kilo wegen — aanzienlijk meer dan een volwassen albatros!

Na ongeveer een jaar verlaten de oudervogels Taiaroa Head om een jaar op zee door te brengen voordat ze terugkeren om er opnieuw te broeden. Ondertussen heeft hun afgeslankte en geheel met veren bedekte jong met vallen en opstaan geleerd zijn vleugels uit te slaan en tegen de wind in op te stijgen. Wat is zijn bestemming? De oceaan, waar de jonge albatros de komende paar jaar zal doorbrengen. Als de vogel bijna volwassen is, zal hij terugkeren naar Taiaroa Head. En terwijl de oudere vogels druk doende zijn met het bouwen van een nest en met broeden, zal de jonge albatros zijn tijd besteden aan het poetsen van zijn verenkleed, spelen en pronken met zijn meesterlijke vliegkunsten.

 [Kader op blz. 25]

EEN BEZOEK AAN DE KOLONIE

Omdat ik als kind al geboeid was door verhalen over de albatros, zag ik er erg naar uit eens rond te kijken bij de kolonie koningsalbatrossen. Er stond die dag veel wind, en toen mijn reisgenote en ik dichterbij kwamen, tuurden we de hemel af om een glimp op te vangen van de luchtshow waarvoor we waren gekomen. We werden niet teleurgesteld. Toen we de vogels in het vizier kregen, stonden we gewoon versteld van deze legendarische vliegexperts!

Bij aankomst sloten we ons bij een groep andere bezoekers aan voor een rondleiding van een uur. Aan de hand van modellen, displays en filmpjes werd ons getoond dat de koningsalbatros volledig op zee kan leven en zelfs op het water kan slapen. Maar of hij zich nu op het water bevindt of in de lucht, deze fascinerende vogel is echt een wonder — nog een reden om lof te geven aan degene die ’alle dingen heeft geschapen’: Jehovah God (Openbaring 4:11).

 [Illustratie op blz. 24]

De ouders beschermen en voeden om de beurt het kuiken, dat met zes maanden al twaalf kilo kan wegen

[Illustratie op blz. 24, 25]

Taiaroa Head, broedkolonie van de koningsalbatros

[Illustratie op blz. 24]

De koningsalbatros kan volledig op zee leven en er zelfs slapen

[Illustratieverantwoording op blz. 23]

Top: © David Wall/Alamy; bottom: © Kim Westerskov/Alamy

[Illustratieverantwoording op blz. 25]

Background: © davidwallphoto.com; page 24, top: Tui De Roy/Roving Tortoise Photos; page 24, bottom: Courtesy Diarmuid Toman; page 25, albatross in flight: © Naturfoto-Online/Wolfgang Bittmann