’U bent zo positief gebleven’

● Camila heeft bloedarmoede, neurologische problemen en groeistoornissen. Daardoor was ze met haar acht jaar maar 75 centimeter lang. Camila’s ouders, die Jehovah’s Getuigen zijn, besloten haar mee te nemen naar een medisch congres dat werd gehouden in een plaatselijk theater in hun geboortestad in Argentinië. Ze zaten op de tweede rij en er waren vijfhonderd aanwezigen.

Tijdens één lezing wees de spreker, een arts, op Camila als een voorbeeld van een gezond kind. Zonder te weten hoe oud ze was en wat haar precies mankeerde, vroeg hij: „Hoe oud is ze?”

„Acht jaar”, zei Marisa, Camila’s moeder.

„Zei u acht maanden?”, vroeg de arts.

„Nee, acht jáár”, herhaalde Marisa.

Dat intrigeerde de arts en daarom vroeg hij of Marisa met haar dochter op het podium wilde komen om een paar vragen te beantwoorden. Nadat ze had beschreven welke onderzoeken Camila allemaal had gehad en welke behandelingen er waren geprobeerd, zei de arts: „Er zijn moeders die al huilen als hun kind een gewoon griepje heeft. Maar na zeven jaar behandelingen en na al het mogelijke te hebben gedaan, bent u zo positief gebleven. Hoe bent u daarin geslaagd?”

Als antwoord op die vriendelijke vraag vertelde Marisa de aanwezigen over haar op de Bijbel gebaseerde hoop op een rechtvaardige nieuwe wereld waarin alle vormen van ziekte en lijden en ook de dood zullen verdwijnen (Jesaja 33:24; Openbaring 21:3, 4). Ten slotte beschreef ze de wereldwijde broederschap onder Jehovah’s Getuigen. Ze legde uit hoe ze door hun liefde voor elkaar worden geholpen met beproevingen en andere problemen in het leven om te gaan (Johannes 13:35).

Na afloop van het programma kwam er een vrouw op Marisa af die vroeg of ze haar meer wilde vertellen over de dingen die ze had besproken. De vrouw was heel geïnteresseerd. Ze aanvaardde een gratis Bijbelstudie zoals Jehovah’s Getuigen die wereldwijd aanbieden aan mensen die echt de Bijbel en Gods prachtige voornemen voor de mensen willen begrijpen.

[Illustratie op blz. 25]

Camila (8) en haar moeder, Marisa