Waar zijn de doden?

„Sta niet bij mijn graf te huilen.

Ik ben daar niet.

Ik ben niet dood.”

● Dit zijn de laatste regels van een bekend Engels gedicht waar mensen over de hele wereld troost uit putten. Door de jaren heen is het aan verschillende dichters toegeschreven en er is zelfs beweerd dat het een begrafenisgebed van de Navajo is.

In Japan werd een gezongen versie van dit gedicht enkele jaren geleden een grote hit, maar het veroorzaakte ook veel verwarring. Voor Japanners is het gebruikelijk om geregeld het familiegraf te bezoeken. Dat wordt gedaan uit respect voor overleden familieleden, van wie wordt gedacht dat ze daar voortleven. Omdat dit lied iets anders zegt, hebben velen zich afgevraagd: waar zijn de doden eigenlijk?

Volgens de traditie houden boeddhisten in Japan dodenwaken en rouwdiensten. Maar de meeste boeddhisten zitten met vragen als: Waar zijn de doden? Gaan de overledenen van andere godsdiensten en nationaliteiten naar dezelfde plaats? Waarom laten de doden niets van zich horen?

Velen denken dat er geen antwoord op zulke vragen is en dat het tijdverspilling is om ernaar te zoeken. Toch houdt de vraag wat er gebeurt als we sterven u misschien bezig. Waar zijn de antwoorden te vinden? De Bijbel zegt dat God het eerste mensenpaar met een volmaakte geest en een volmaakt lichaam schiep en hen in een prachtige tuin liet wonen. Ze hadden het vooruitzicht eeuwig in een paradijs op aarde te leven als ze God zouden gehoorzamen. Maar dat deden ze niet.

Daarom kwam God in actie. Hij zette hen uit het Paradijs en hield hen niet langer in leven. Hij legde uit wat de consequenties van hun ongehoorzaamheid zouden zijn: „Stof zijt gij en tot stof zult gij terugkeren.” De mens is uit stof gemaakt en bij zijn dood vergaat hij uiteindelijk weer tot stof (Genesis 2:7; 3:19).

Een man in Kofu (Japan) die een groot graf onderhoudt, zei: „In het begin zitten de urnen vol as en botten. Na zo’n vijf jaar zijn ze nog maar halfvol. Na tien jaar zijn de meeste urnen helemaal leeg.” Ons lichaam bestaat uit elementen van de aardbodem, dus na verloop van tijd vergaat het tot stof. Wat blijft er dan over?

Al het bewustzijn eindigt bij de dood, maar onze Schepper, die zich zelfs bewust is van elk musje dat doodgaat, blijft liefdevol aan ons denken (Mattheüs 10:29-31). Zoals hij beloofd heeft, zal hij ons weer tot leven brengen. Hij zal ons uit de doodsslaap wekken (Job 14:13-15; Johannes 11:21-23, 38-44).

Als u meer informatie over dit onderwerp wilt, kunt u naar de uitgevers van dit tijdschrift schrijven of onze website www.watchtower.org bezoeken.