De Titanic: Het beroemdste schip uit de geschiedenis
De Titanic: Het beroemdste schip uit de geschiedenis
10 APRIL 1912: De Titanic vertrekt uit Southampton (Engeland) richting New York (VS).
11 APRIL: Nadat er passagiers opgepikt zijn in het Franse Cherbourg en in het Ierse Queenstown (nu Cobh), vaart de Titanic de Atlantische Oceaan op.
14 APRIL: Rond 23.40 uur komt de Titanic in aanvaring met een ijsberg.
15 APRIL: Om 2.20 uur zinkt de Titanic. Zo’n 1500 mensen komen om het leven.
WAT was de Titanic voor een schip? Hoe kwam het dat dit schip verging? Een bezoek aan het Ulster Folk and Transport Museum in de buurt van Belfast (Noord-Ierland) geeft antwoord op die vragen.
Wat maakte de Titanic zo bijzonder?
Volgens Michael McCaughan, voormalig conservator van het museum, is de Titanic „het beroemdste schip uit de geschiedenis”. Maar de Titanic was niet uniek. Het was de tweede van drie grote schepen die werden gebouwd op de werven van Harland and Wolff in Belfast. * De Titanic was 269 meter lang en 28 meter breed, waarmee het een van de grootste schepen uit zijn tijd was.
De White Star Line liet deze oceaanstomers bouwen om marktleider te worden op de lucratieve Noord-Atlantische scheepvaartroutes. De rederij kon qua snelheid niet concurreren met haar rivaal, de Cunard Line. Daarom richtte ze zich op het bouwen van grotere en luxere schepen om rijke en beroemde mensen te trekken.
Maar met de Titanic kon de rederij nog een doelgroep bedienen. „Tussen 1900 en 1914 kwamen er elk jaar bijna 900.000 immigranten de Verenigde Staten binnen”, zegt William Blair, directeur van National Museums Northern Ireland. Voor trans-Atlantische rederijen was het vervoeren van deze passagiers van Europa naar de Verenigde Staten de grootste bron van inkomsten, en de Titanic zou voor dat doel gebruikt worden.
De tragedie
De kapitein van de Titanic, E.J. Smith, kende het gevaar van ijsbergen in de Noord-Atlantische Oceaan. Hij had deze route al vaak afgelegd met de Olympic. Andere schepen gaven meerdere waarschuwingssignalen voor ijsbergen af, maar sommige daarvan werden over het hoofd gezien of blijkbaar niet ontvangen.
Plotseling waarschuwden de uitkijkposten van de Titanic dat er een ijsberg in zicht was, maar het was al te laat. De dienstdoende officier wist een frontale botsing te vermijden, maar kon niet voorkomen dat het schip langs de rand van de ijsberg schuurde. Daardoor raakte de romp beschadigd en stroomde het water een aantal van de voorste compartimenten binnen. De kapitein zag al snel in dat het schip niet meer te redden was. Hij liet noodsignalen uitzenden en gaf opdracht de reddingsboten te laten zakken.
De Titanic had zestien reddingsboten en vier opvouwbare sloepen met een maximumcapaciteit van zo’n 1170 plaatsen. Maar er waren zo’n 2200 passagiers en bemanningsleden aan boord. Wat de ramp nog erger maakte, was dat veel van de boten al wegvoeren voordat ze helemaal vol waren. En er werden maar weinig pogingen ondernomen om te zoeken naar eventuele overlevenden die in zee gesprongen waren. Uiteindelijk werden er maar 705 mensen gered.
De nasleep
Na de ramp werden er voorschriften opgesteld om de veiligheid op zee te vergroten. Eén van die voorschriften was dat er voortaan voldoende reddingsboten aanwezig moesten zijn voor alle passagiers aan boord van een schip.
Jarenlang werd gedacht dat de Titanic zo snel zonk omdat de aanvaring met de ijsberg een grote scheur in de romp had veroorzaakt. Maar in 1985 werd de Titanic teruggevonden op de bodem van de oceaan. Toen kwamen onderzoekers tot een andere conclusie, namelijk dat het ijskoude water het staal van het schip had aangetast, waardoor het broos werd en kon scheuren. Nog geen drie uur na de aanvaring was het schip in tweeën gebroken en gezonken, waarmee een van de grootste rampen in de geschiedenis van de scheepvaart een feit was. *
[Voetnoten]
^ ¶8 De Titanic werd voorafgegaan door de Olympic en gevolgd door de Britannic.
^ ¶17 In de Ontwaakt! van 22 februari 1982 (blz. 3-8) staat het verhaal van een overlevende.
[Kaart op blz. 14]
(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)
Southampton
↓
Cherbourg
↓
Queenstown (Cobh)
↓
Plaats van de aanvaring
New York
ATLANTISCHE OCEAAN
[Illustratie op blz. 12, 13]
Op de werf
[Illustratie op blz. 13]
De schroeven
[Illustratie op blz. 13]
Arbeiders verlaten de scheepswerf van Harland and Wolff in Belfast
[Illustratie op blz. 14]
Kapitein E.J. Smith (rechts) met purser Herbert McElroy
[Verantwoording]
© Courtesy CSU Archive/age fotostock
[Illustratieverantwoording op blz. 12]
Pages 12 and 13: Leaving Southampton, under construction, and shipyard: © National Museums Northern Ireland; propellers: © The Bridgeman Art Library
[Illustratieverantwoording op blz. 15]
© SZ Photo/Knorr & Hirth/Bridgeman Art Library
