De pijnlijke gevolgen van onrecht

IN 2010 werd Michael vrijgelaten uit een gevangenis in Texas nadat hij 27 jaar had gezeten voor verkrachting. Hij werd vrijgelaten toen DNA-tests — die nog niet bestonden toen hij veroordeeld werd — uitwezen dat hij onschuldig was. Later werd bekend wie de daders waren, maar die konden niet meer vervolgd worden omdat het misdrijf inmiddels verjaard was.

Veel criminelen slagen erin om uit handen van justitie te blijven. Zo is in Groot-Brittannië „het aantal onopgeloste moorden de afgelopen tien jaar verdubbeld, waardoor bij steeds meer mensen de bezorgdheid toeneemt dat politie en justitie niet in staat zijn gewelddadige criminaliteit aan te pakken”, meldde The Telegraph.

In augustus 2011 had de Britse politie moeite om grip te krijgen op de rellen in Birmingham, Liverpool, Londen en andere steden. Gewelddadige groepen staken dingen in brand, gooiden winkelruiten in en sloegen aan het plunderen. Daardoor werden niet alleen bedrijven, huizen en auto’s vernield, maar gingen ook inkomstenbronnen verloren. Wat was het motief? In veel gevallen pure hebzucht. Maar voor sommigen was het een reactie op vermeend onrecht. Volgens commentators zaten er onder deze relschoppers gefrustreerde ’randgroepjongeren’ die in achterstandswijken opgroeien en geen toekomstperspectief hebben.

De man Job die in de Bijbel wordt genoemd, zei: „Ik blijf om hulp schreeuwen, maar er is geen recht” (Job 19:7). Ook in deze tijd verlangen veel mensen wanhopig naar gerechtigheid. Is er iemand die de macht heeft om een eind te maken aan onrecht? Of is de hoop op een rechtvaardige toekomst alleen maar een naïeve illusie? Om een overtuigend antwoord op die vragen te krijgen, is het nodig om eerst een paar grondoorzaken van onrecht te analyseren.