Toeval of ontwerp?
De lens van de watersalamander
● Het is bekend dat de organen, weefsels, pootjes en staart van de watersalamander weer kunnen aangroeien. Maar is zo’n aangegroeid deel net zo goed als het origineel? Voor de lens van de ogen van het dier geldt dat in ieder geval wel, zeggen onderzoekers.
Wetenswaardigheid: Watersalamanders regenereren de lenzen van hun ogen door iriscellen om te zetten in lenscellen. Om meer over dit proces te weten te komen, hebben biologen zestien jaar lang een groep vuurbuiksalamanders geobserveerd. De biologen hebben bij elke salamander achttien keer de lenzen verwijderd. En zoals verwacht, groeiden de lenzen elke keer opnieuw aan.
Aan het eind van het onderzoek waren de salamanders ongeveer dertig jaar oud: vijf jaar ouder dan ze gemiddeld in de natuur worden. Toch groeiden hun lenzen nog net zo snel aan als toen ze jonger waren. De Universiteit van Dayton (Ohio, VS) bericht bovendien dat de aangegroeide lenzen „vrijwel identiek waren aan onbeschadigde lenzen die verwijderd werden bij volwassen watersalamanders waarvan de lenzen nog nooit opnieuw waren aangegroeid”. Bioloog Panagiotis Tsonis, een lid van het onderzoeksteam, zegt: „Ook ik was een beetje verrast.” Hij noemde de nieuwe lens „perfect”.
Wetenschappers hopen dat ze door dit onderzoek zullen begrijpen hoe beschadigd weefsel bij mensen geregenereerd kan worden. „De watersalamander leert ons enorm veel over regeneratie,” zegt Tsonis, „vooral in verband met het verouderingsproces.”
Wat denkt u? Is het regeneratievermogen van de lens door evolutie ontstaan of is het ontworpen?
[Diagram op blz. 25]
(Zie publicatie voor volledig gezette tekst)
Een opnieuw aangegroeide lens is vrijwel identiek aan het origineel
[Illustratieverantwoording op blz. 25]
Top photo: © Vibe Images/Alamy; middle photo: © Juniors Bildarchiv/Alamy