ALS u georganiseerde religie zinloos vindt of er teleurgesteld in bent geraakt, bent u niet de enige. Het aantal mensen dat niet meer bij een georganiseerde religie wil horen groeit namelijk snel.

Sommigen hebben georganiseerde religie de rug toegekeerd omdat ze denken dat zulke instellingen een broedplaats zijn van hypocrisie en intolerantie. Anderen vinden zo’n gestructureerde vorm van aanbidding te lastig. Weer anderen zijn van mening dat georganiseerde religie alleen maar een overbodige tussenpersoon is tussen God en zijn aanbidders. Maar wat leert de Bijbel ons over georganiseerde religie?

De Bijbel beschrijft duidelijk op welke manier patriarchen uit de oudheid, zoals Abraham, Isaäk en Jakob, God aanbaden. Op een bepaald moment zei Jehovah God bijvoorbeeld over Abraham: „Ik ben bekend en vertrouwd met hem geworden opdat hij zijn zonen en zijn huisgezin na hem moge gebieden, zodat zij stellig Jehovah’s weg zullen houden om rechtvaardigheid en recht te doen” (Genesis 18:19). Abraham was een vriend van God en had een persoonlijke band met hem. Maar daarnaast aanbad hij God samen met zijn gezin. Ook andere patriarchen aanbaden God in groepsverband. Ze deden dat samen met hun naaste en verre familieleden en hun bedienden.

Later verlangde God van de Israëlieten in de oudheid en ook van de christenen in de eerste eeuw dat ze samenkwamen om hem te aanbidden (Leviticus 23:2, 4; Hebreeën 10:24, 25). Tijdens deze georganiseerde bijeenkomsten werd er gezongen, uit de Schriften voorgelezen en gezamenlijk gebeden (Nehemia 8:1-8; Kolossenzen 3:16). En de Bijbel schreef voor dat een groep bekwame mannen de gemeente in de aanbidding moest voorgaan (1 Timotheüs 3:1-10).

Op basis van deze Bijbelse voorbeelden is het redelijk om te concluderen dat God ook in deze tijd van zijn vrienden verwacht dat ze hem georganiseerd aanbidden. En zoals we zullen zien, heeft het voordelen om dat als deel van een gemeente te doen.

De Bijbel vergelijkt iemand die God oprecht aanbidt bijvoorbeeld met een reiziger die over een smalle weg reist en met een hardloper die meedoet aan een wedstrijd (Mattheüs 7:14; 1 Korinthiërs 9:24-27). Als een hardloper een lange, zware wedstrijd moet lopen over een lastig parcours, kan het makkelijk gebeuren dat hij vermoeid raakt en het uiteindelijk opgeeft. Maar vaak lukt het hem om boven zichzelf uit te stijgen als hij door anderen aangemoedigd wordt. Hetzelfde geldt voor iemand die God op een juiste manier wil aanbidden. Hij kan zijn vriendschap met God ondanks tegenslagen behouden dankzij aanmoediging van zijn geloofsgenoten.

In Hebreeën 10:24, 25 staat dan ook: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling  vergaderen niet nalatend.” In feite zegt de Bijbel dat ware aanbidders als broers en zussen verenigd zouden zijn in hun aanbidding.

De Bijbel zegt dat de gemeente verenigd is door een band van liefde en vrede. Efeziërs 4:2, 3 moedigt ware aanbidders bijvoorbeeld aan om te handelen „met volledige ootmoedigheid des geestes en zachtaardigheid, met lankmoedigheid, elkaar in liefde verdragend, er ernstig naar strevend de eenheid des geestes te bewaren in de verenigende band van vrede”. Hoe zou iemand die aansporing kunnen toepassen als hij God in zijn eentje, zonder geloofsgenoten, zou aanbidden?

God wil dat ware aanbidders een hechte geloofsgemeenschap vormen, en niet dat ze een losse groep van geestelijk ingestelde personen zijn. De Bijbel zegt tegen ware aanbidders: „Nu vermaan ik u, (...) dat gij allen in overeenstemming met elkaar spreekt en dat er geen verdeeldheid onder u is, maar dat gij nauw verenigd zijt in dezelfde geest en in dezelfde gedachtegang” (1 Korinthiërs 1:10). Die woorden zouden niet echt ergens op slaan als God wilde dat mensen hem alleen als individu zouden aanbidden, zonder anderen.

Het is duidelijk dat de Bijbel aantoont dat God alleen een georganiseerde vorm van aanbidding goedkeurt. En de georganiseerde religie die in zijn Woord wordt beschreven en die Gods steun heeft, kan u helpen in uw geestelijke behoeften te voorzien (Mattheüs 5:3).

Het is waar dat veel georganiseerde religies in deze tijd zich schuldig maken aan huichelarij en ontelbare gruweldaden. Toch geldt dat niet voor alle georganiseerde religies. Er moet een religie op aarde zijn die georganiseerd is om liefde te tonen aan iedereen, en om mensen Gods normen te onderwijzen. Zo’n georganiseerde religie kan u helpen om echt geloof te ontwikkelen. De Bijbel geeft ons aanwijzingen zodat we kunnen herkennen welke vorm van georganiseerde aanbidding door God wordt goedgekeurd.