Wat ouders kunnen doen
„De klaslokalen zaten stampvol! Het was er snikheet en er was geen ventilatie.” — Luis (Bolivia).
„Bij ons op school waren weinig leraren, dus de leerlingen kregen geen persoonlijke aandacht. We hadden geen landkaarten, geen practicummaterialen en geen bibliotheek.” — Dorcus (Myanmar).
„De meeste leraren konden geen orde houden. Soms was het heel onrustig in de klas, en dat maakte leren een stuk lastiger.” — Nina (Zuid-Afrika).
ZOALS uit de uitspraken hierboven blijkt, zijn sommige scholen niet echt de ideale plek om te leren. Hoe kunnen ouders hun kinderen helpen om ondanks de uitdagingen zo veel mogelijk uit hun schooltijd te halen? Hier volgen wat tips:
Toon initiatief.
Focus niet op de problemen — waar in de meeste gevallen waarschijnlijk toch niets aan te doen is — maar kijk naar de mogelijkheden. Als uw kind moeite heeft met een bepaald vak of het huiswerk niet aankan, brainstorm dan samen over oplossingen. Moet het kind bijvoorbeeld een geschiktere plek hebben om te studeren? Heeft hij of zij hulp nodig bij het maken van een planning om de belangrijkste dingen af te krijgen? Zou bijles nuttig zijn? Misschien kan een leraar of schooldecaan advies geven. Zie zulke personen als bondgenoten en niet als vijanden.
Zorg dat het kind gefocust blijft op het doel van scholing.
Het is de bedoeling dat scholing ertoe bijdraagt dat kinderen opgroeien tot verstandige volwassenen met een brede ontwikkeling. Het doel is niet om te leren hoe je rijk wordt. Maar uit onderzoek is gebleken dat veel jongeren wel met dat doel naar school gaan. De Bijbel moedigt aan tot een evenwichtige kijk op materiële dingen. Er wordt in erkend dat „geld tot bescherming is”, maar er wordt ook in gewaarschuwd dat mensen die zich ten doel stellen rijk te worden niet gelukkig zullen worden (Prediker 7:12; 1 Timotheüs 6:9).
Scholing moet ertoe bijdragen dat kinderen opgroeien tot verstandige volwassenen met een brede ontwikkeling
Leer het kind met tegenslagen om te gaan.
Veel leraren zeggen dat de ouders soms nog lastiger zijn dan de leerlingen. Sommige ouders doen direct hun beklag als hun zoon of dochter in de problemen komt of een slecht cijfer haalt. In een artikel in Time vertelt een docente aan een universiteit bijvoorbeeld over studenten die „tijdens de les hun ouders belden om over een laag cijfer te klagen en dan hun mobieltje aan haar gaven omdat de ouders zich ermee wilden bemoeien. Ze kent ook ouders die zeggen dat ze veel geld voor de opleiding van hun kind betalen en daarom een tien het enige acceptabele resultaat vinden van hun investering.”
Veel leraren zeggen dat de ouders soms nog lastiger zijn dan de leerlingen
Zulke ouders helpen hun kinderen daar niet mee. Ze ontnemen hun daardoor juist de kans om „zelf te ervaren hoe het is om beslissingen te nemen, te falen en daar zelf de consequenties van te dragen”, schrijft Polly Young-Eisendrath in haar boek The Self-Esteem Trap. Ze voegt eraan toe: „Als ouders te veel moeite doen om de problemen van hun kinderen op te lossen terwijl die zelf met hun armen over elkaar blijven zitten, worden de ouders sterker, maar de kinderen zwakker, waardoor ze later niet hun eigen boontjes kunnen doppen.”
Wees redelijk als het gaat om de hoeveelheid scholing.
Zoals gezegd kan scholing ertoe bijdragen dat een kind opgroeit tot een verstandige volwassene (Genesis 2:24). Maar hoeveel opleiding is daarvoor nodig?
Ga er niet van uit dat een kind per se naar de universiteit moet om later een fatsoenlijk inkomen te hebben. Er bestaan andere mogelijkheden die minder duur zijn. Er zijn vaklieden die net zo goed verdienen als universitair geschoolde werknemers.
Conclusie: Scholen zijn niet perfect en kinderen staan tegenwoordig voor uitdagingen die kort geleden nog ondenkbaar waren. Maar met de hulp van hun ouders kunnen kinderen het beste uit hun schooltijd halen! Ouders zouden samen met hun gezin de tips op bladzijde 3 tot 7 van dit tijdschrift kunnen doornemen.
