Waarom geloofde u vroeger in evolutie?

Van huis uit ben ik katholiek, maar ik had twijfels over God. Ik kon bijvoorbeeld niet geloven in een God die mensen laat branden in een hel. Dus toen ik op de universiteit leerde dat levende dingen niet door God geschapen zijn maar evolueren, nam ik dat idee over omdat ik ervan uitging dat het door bewijzen ondersteund werd. Mijn kerk wees evolutie trouwens niet af, maar leerde dat God het evolutieproces aangestuurd had.

Waardoor begon u zich voor de Bijbel te interesseren?

Mijn vrouw, Susana, nam Bijbelles van Jehovah’s Getuigen. Die lieten haar aan de hand van de Bijbel zien dat God mensen niet pijnigt in een vurige hel * en dat hij belooft de aarde tot een paradijs te maken. * Die leerstellingen klonken tenminste logisch! In 1989 kreeg ik contact met een Getuige die Nick heette. Tijdens een gesprek met hem over de oorsprong van het menselijk lichaam raakte ik onder de indruk van de eenvoudige maar logische woorden in Hebreeën 3:4: „Natuurlijk wordt elk huis door iemand gebouwd, maar hij die alle dingen heeft gebouwd, is God.”

Heeft uw kennis van het menselijk lichaam u geholpen in schepping te geloven?

Ja. Ik denk bijvoorbeeld aan de zorg waarmee het herstellend vermogen van ons lichaam ontworpen is. Zo bestaat wondgenezing uit vier overlappende fasen, die me er stuk voor stuk van doordrongen dat ik als chirurg alleen maar werkte met het ingebouwde reparatiesysteem van het lichaam.

Kunt u ons iets vertellen over dat systeem?

Binnen een paar seconden komt de eerste fase van een reeks processen op gang om het bloeden te stoppen. Deze processen zijn enorm complex en efficiënt. Onze bloedsomloop bestaat uit  ongeveer 100.000 kilometer aan bloedvaten en volgens mij zou elke loodgieter er jaloers op zijn, want het systeem kan zelf lekken dichten en reparaties uitvoeren.

Wat houdt de tweede fase in?

Het bloeden stopt binnen een paar uur, waarna de ontstekingsfase begint. Bij deze fase is een hele reeks gebeurtenissen betrokken. Het begint ermee dat bloedvaten die zich eerst vernauwd hadden om het bloedverlies te verminderen, nu het tegengestelde doen. Ze verwijden zich om de bloedtoevoer naar de wond te vergroten. Daarna wordt er eiwitrijke vloeistof gevormd waardoor het hele gebied rondom de wond begint op te zwellen. Deze vloeistof is essentieel om infecties tegen te gaan, gifstoffen te verdunnen en beschadigd weefsel af te voeren. Bij elke stap worden miljoenen gespecialiseerde moleculen en cellen geproduceerd, waarvoor een kettingreactie van gebeurtenissen nodig is. Sommige van die gebeurtenissen zetten de volgende fase in gang, waarna ze beëindigd worden.

Hoe gaat de genezing verder?

Binnen een paar dagen begint ons lichaam reparatiemateriaal te produceren. Dit proces markeert het begin van de derde fase en bereikt na ongeveer twee weken zijn hoogtepunt. Er worden cellen aangevoerd die collageenvezels over de wond vormen en zich vermenigvuldigen. Ook ontstaat er een grote hoeveelheid minuscule bloedvaten die in het wondgebied afvalstoffen verwijderen en extra voedingsstoffen leveren die nodig zijn voor het herstelproces. In een andere complexe reeks van gebeurtenissen worden speciale cellen geproduceerd die de wondranden naar elkaar toe laten groeien.

En hoe lang duurt het voordat een wond helemaal genezen is?

De laatste fase, remodellering, kan maanden duren. Gebroken botten herstellen zich tot hun oorspronkelijke sterkte, en in het geval van een vleeswond worden de gevormde vezels uiteindelijk vervangen door sterkere materialen. Al met al is wondgenezing een schitterend voorbeeld van geavanceerde coördinatie.

Herinnert u zich een geval dat veel indruk op u heeft gemaakt?

Ik weet nog dat ik een meisje van zestien behandelde dat een ernstig auto-ongeluk had gehad. Haar toestand was kritiek: ze had een gescheurde milt en inwendige bloedingen. Jaren geleden zouden we haar meteen geopereerd hebben om de milt te repareren of te verwijderen. Tegenwoordig vertrouwen artsen meer op het herstellend vermogen van het lichaam zelf. Dus behandelde ik alleen de infectie, de bloedarmoede en de pijn, en diende ik vocht toe. Na een paar weken wees een scan uit dat haar milt volledig genezen was. Ik ben enorm onder de indruk als ik zie hoe het lichaam zichzelf herstelt. En het overtuigt me er nog meer van dat we door God ontworpen zijn.

Wat trok u aan in Jehovah’s Getuigen?

Ik vond ze heel aardig, en ze beantwoordden mijn vragen altijd aan de hand van de Bijbel. Ook bewonderde ik de manier waarop de Getuigen mensen moedig over hun geloof vertelden en ze hielpen God beter te leren kennen.

Heeft het feit dat u een Getuige bent geworden u geholpen bij uw werk?

Jazeker. Het heeft me bijvoorbeeld geholpen om te gaan met compassiemoeheid, een vorm van emotionele burn-out die artsen en verpleegkundigen vaak krijgen omdat ze voortdurend te maken hebben met zieken en gewonden. En als patiënten behoefte hadden aan een gesprek, kon ik ze vertellen dat onze Schepper belooft een eind te maken aan ziekte en lijden, * en dat hij een wereld tot stand zal brengen waarin niemand nog zal zeggen: „Ik ben ziek.” *