VOOR de mestkever zijn uitwerpselen multifunctioneel. Het insect eet ervan en legt er eieren in. Sommige mannetjes bieden een vrouwtje een groot stuk mest aan om indruk op haar te maken. Bij verse uitwerpselen is de concurrentie groot. Onderzoekers hebben eens zo’n 16.000 kevers bij een hoop olifantenuitwerpselen bezig gezien. De uitwerpselen waren binnen twee uur weg.

Sommige soorten mestkevers ontsnappen aan het gekrioel rond de mesthoop door van wat mest een balletje te maken en dat weg te rollen van de grote hoop om het verderop in zachte grond te verbergen. De kever duwt de bal vooruit in een rechte lijn, omdat hij daarmee het snelst aan de drukte ontsnapt en het risico op diefstal verkleint.

Maar hoe voorkomt de mestkever dat hij in kringetjes loopt, vooral ’s nachts?

Wetenswaardigheid: Uit eerder onderzoek was al gebleken dat mestkevers op het licht van de zon en de maan kunnen navigeren. Maar ook op heldere maanloze nachten kunnen ze een rechte lijn aanhouden. Onderzoekers in Zuid-Afrika hebben ontdekt dat de kevers zich hierbij niet oriënteren op afzonderlijke sterren maar op het licht van de Melkweg. Volgens het tijdschrift Current Biology is dit „het eerste gedocumenteerde gebruik van de Melkweg voor navigatiedoeleinden in het dierenrijk”.

De onderzoeker Marcus Byrne zegt dat mestkevers „een effectief visueel navigatiesysteem hebben dat zelfs werkt bij zwak sterrenlicht, en dat met minimaal calculerend vermogen”. Hij voegt hieraan toe: „Ze kunnen mensen iets leren over het oplossen van ingewikkelde problemen bij het verwerken van visuele signalen.” Het navigatiesysteem van de mestkever zou bijvoorbeeld nagebootst kunnen worden bij het programmeren van drones (onbemande vliegtuigjes) om ingestorte gebouwen te doorzoeken.

Wat denkt u? Is het navigatievermogen van de mestkever door evolutie ontstaan of is het ontworpen?