WAT MENSEN ZEGGEN

Vrouwen plegen abortus om verschillende redenen, bijvoorbeeld omdat ze economische of relatieproblemen hebben, de vrijheid willen om verder te studeren of carrière te maken, of geen alleenstaande moeder willen zijn. Anderen zien abortus als moreel verkeerd en vinden dat een zwangere vrouw in zo’n geval niet de verantwoordelijkheid neemt die ze gekregen heeft.

WAT DE BIJBEL ZEGT

In Gods ogen is leven, en vooral dat van mensen, heilig (Genesis 9:6; Psalm 36:9). Dit principe geldt ook voor een baby in de baarmoeder, de plek die God heeft ontworpen als veilige haven voor een groeiend kind. Een Bijbelschrijver zei: ‘Gij hebt mij afgeschermd gehouden in de buik van mijn moeder. (...) Uw ogen zagen zelfs het embryo van mij, en in uw boek waren alle delen ervan beschreven, met betrekking tot de dagen dat ze werden gevormd’ (Psalm 139:13, 16).

Gods kijk op het leven van een ongeboren kind zien we ook terug in zijn Wet voor het volk Israël en in ons geweten dat we van God hebben gekregen. In Gods Wet stond dat iemand die een zwangere vrouw mishandelde en haar ongeboren kind doodde, de doodstraf verdiende. De moordenaar moest met zijn eigen leven betalen voor het leven dat hij genomen had (Exodus 21:22, 23). Uiteraard hielden de rechters wel rekening met iemands motief en de omstandigheden (Numeri 35:22-24, 31).

Bovendien hebben mensen dus een geweten. Als een vrouw naar haar geweten of innerlijke stem luistert door het leven van haar ongeboren kind te respecteren, zal haar geweten haar belonen. * Als ze haar geweten negeert, kan het haar gaan dwarszitten of zelfs veroordelen (Romeinen 2:14, 15). Uit onderzoek blijkt dan ook dat vrouwen die abortus plegen een groter risico lopen op angststoornissen en depressies.

Maar wat als het opvoeden van een kind overweldigend lijkt, vooral als de zwangerschap niet gepland was? God doet een geruststellende belofte aan degenen die trouw zijn aan zijn normen: ‘Jegens iemand die loyaal is, zult gij loyaal handelen; jegens de onberispelijke, fysiek sterke man [of vrouw] zult gij onberispelijk handelen’ (Psalm 18:25). Ook staat er: ‘Jehovah heeft gerechtigheid lief, en hij zal zijn loyalen niet verlaten’ (Psalm 37:28).

‘Hun geweten legt met hen getuigenis af en hun eigen gedachten onderling beschuldigen of zelfs verontschuldigen hen’ (Romeinen 2:15).

WAT MENSEN ZEGGEN

Ruth *, een alleenstaande moeder, zegt: ‘Ik had al drie jonge kinderen en vond niet dat ik voor nóg een kind kon zorgen. Maar nadat ik abortus had gepleegd, wist ik dat ik iets vreselijks had gedaan.’ Maar had ze iets gedaan wat God haar nooit zou kunnen vergeven?

WAT DE BIJBEL ZEGT

Jezus weerspiegelde Gods kijk toen hij zei: ‘Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen maar zondaars tot berouw te roepen’ (Lukas 5:32). Als we oprecht berouw hebben van een fout die we hebben gemaakt en God vragen of hij ons wil vergeven, doet hij dat graag, zelfs als het om een ernstige zonde gaat (Jesaja 1:18). In de Bijbel staat: ‘Een gebroken en verbrijzeld hart, o God, zult gij niet verachten’ (Psalm 51:17).

God geeft iemand die berouw heeft behalve een rein geweten ook innerlijke rust als hij of zij nederig tot hem bidt. In Filippenzen 4:6, 7 staat: ‘Laat in alles door gebed en smeking te zamen met dankzegging uw smeekbeden bij God bekend worden; en de vrede van God, die alle gedachte te boven gaat, zal uw hart en uw geestelijke vermogens behoeden.’ * Nadat Ruth de Bijbel had bestudeerd en haar hart bij God had uitgestort, kreeg ze die innerlijke rust. Ze leerde dat bij God ‘de ware vergiffenis is’ (Psalm 130:4).

‘Hij [God] heeft ons zelfs niet naar onze zonden gedaan, noch naar onze dwalingen over ons gebracht wat wij verdienen’ (Psalm 103:10).