Klimaatverandering is een grote bedreiging voor koraalriffen, schelpdieren en ander leven in de oceanen. Wetenschappers voorspellen dat de koraalriffen mogelijk binnen 30 jaar bijna allemaal afgestorven zijn, terwijl minstens een kwart van al het leven in de oceaan ervan afhankelijk is.

Onderzoekers schatten dat 90 procent van de zeevogels plastic binnen heeft gekregen. Zwerfplastic in de oceanen wordt jaarlijks naar verluidt miljoenen zeedieren fataal.

‘Een noodsituatie in de oceanen’, zo zei António Guterres, de secretaris-generaal van de VN, in 2022. ‘Helaas hebben we de oceaan voor lief genomen.’

De oceanen zijn zo ontworpen dat het leven erin zichzelf schoon en gezond kan houden zolang er niet te veel vervuiling is door toedoen van mensen. Als we delen van de oceaan beschermen tegen exploitatie, zorgen we ervoor dat ‘het herstellend vermogen van oceanen ongehinderd zijn gang kan gaan’ (Regeneration: De klimaatcrisis opgelost in één generatie). Hier volgen een paar voorbeelden.

• Kleine organismen genaamd fytoplankton kunnen CO₂ opnemen en opslaan. CO₂ wordt gezien als het voornaamste broeikasgas dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde. Fytoplankton kan bijna evenveel CO₂ opslaan als alle bomen, grassen en andere planten aan land bij elkaar.

• Microben voeden zich met afvalproducten van vissen, die anders de oceaan zouden vervuilen. Vervolgens worden de microben zelf voedsel voor andere zeedieren. Dit samenwerkingsverband ‘houdt de oceaan schoon en helder’, aldus het Smithsonian Institution Ocean Portal.

• De manier waarop veel vissen voedsel verteren gaat de verzuring van oceaanwater tegen, die schadelijk is voor koralen, schelpdieren en andere diertjes.

Afval dat niet in de oceaan terechtkomt hoeft ook niet opgeruimd te worden. Daarom wordt mensen aangeraden geen wegwerpplastic te gebruiken maar voorwerpen, tassen en verpakkingen die kunnen worden hergebruikt.

Maar er is meer nodig. Onlangs verzamelde een milieuorganisatie in één jaar tijd 9200 ton strandafval dat was aangespoeld in 112 landen. Toch was dat maar ongeveer een duizendste van het afval dat elk jaar in de oceaan belandt.

Volgens National Geographic is de verzuring van de oceanen tot nu toe ‘waarschijnlijk onomkeerbaar’ en moeten zeedieren ‘opboksen tegen een wereldeconomie die draait op goedkope fossiele brandstoffen’. De conclusie? ‘Het is geen eerlijk gevecht.’

‘De aarde is vol van uw scheppingen. Daar is de zee, zo groot en wijd, ze wemelt van ontelbare dieren, klein en groot.’ — Psalm 104:24, 25.

De Schepper heeft de oceanen gemaakt met een zelfreinigend vermogen. Als hij zo veel weet over de zee en al het onderwaterleven, zou het dan niet logisch zijn dat hij de schade aan onze oceanen ongedaan kan maken? Zie het artikel ‘God belooft dat onze planeet zal voortbestaan’ op bladzijde 15.