TOEVAL OF ONTWERP?
De vacht van de zeeotter
VEEL zeezoogdieren die in koud water leven, hebben een dikke vetlaag onder de huid om ze warm te houden. De zeeotter heeft daar een andere oplossing voor: een dikke bontjas.
Wetenswaardigheid: De vacht van de zeeotter heeft een grotere dichtheid dan die van welk ander zoogdier maar ook, met zo’n 150.000 haartjes per vierkante centimeter. Tijdens het zwemmen houdt de vacht een luchtlaag vast. Die lucht werkt als isolatie en voorkomt dat het koude water rechtstreeks in contact komt met de huid en de otter lichaamswarmte verliest.
Onderzoekers zijn van mening dat er iets te leren valt van de vacht van de zeeotter. Ze hebben meerdere jassen van imitatiebont uitgeprobeerd, waarbij ze experimenteerden met factoren zoals haarlengte en de afstand tussen de haartjes. De onderzoekers concludeerden dat ‘hoe langer de haartjes zijn en hoe dichter ze op elkaar staan, hoe droger of waterafstotender de vacht is’. Oftewel, de zeeotter heeft een heel efficiënte bontjas.
Onderzoekers hopen dat hun werk zal leiden tot technologische vooruitgang in het ontwerpen en produceren van nieuw waterafstotend materiaal. Je zou je zelfs kunnen afvragen of het niet beter is voor mensen die in koud water moeten duiken om een harig duikpak te dragen, zoals dat van de zeeotter!
Wat denkt u? Is de isolerende vacht van de zeeotter door toeval ontstaan? Of is die ontworpen?