Het heelal is geordend. Een artikel in het tijdschrift Astronomy zegt: ‘Sterrenstelsels zijn niet willekeurig verspreid over het heelal maar zijn geordend in een patroon dat op een web lijkt.’ Hoe kan dat? Wetenschappers denken dat het komt door een onzichtbare substantie die donkere materie wordt genoemd. Hetzelfde tijdschrift noemt donkere materie ‘een soort onzichtbaar skelet dat (…) sterrenstelsels, clusters en superclusters (…) op hun plek houdt’.

Hoe komt het dat het heelal zo geordend is? Is het waarschijnlijk dat die orde het resultaat is van een proces zonder intelligentie? Het is interessant wat Allan Sandage daarover zei. Hij is wel ‘een van de belangrijkste en invloedrijkste astronomen van de 20ste eeuw’ genoemd, en hij geloofde in God.

 Hij zei: ‘Ik vind het zeer onwaarschijnlijk dat een dergelijke orde uit chaos is ontstaan. Er moet iets zijn wat die orde heeft veroorzaakt.’

Het heelal is precies geschikt om leven in stand te houden. Sta eens stil bij wat wetenschappers de zwakke kernkracht noemen. Deze kracht zorgt ervoor dat de zon gelijkmatig brandt. Als die kracht zwakker zou zijn, zou de zon nooit zijn ontstaan. En als die sterker zou zijn, zou de zon lang geleden al verdwenen zijn.

De zwakke kernkracht is maar één van de nauwkeurig afgestelde krachten in het heelal waarvan we afhankelijk zijn. De wetenschapsjournalist Anil Ananthaswamy zegt dat als zelfs maar één van die krachten anders was geweest, ‘sterren, planeten en sterrenstelsels nooit zouden zijn ontstaan. Leven zou zo goed als onmogelijk zijn geweest.’

Het heelal heeft een ideale woonplaats voor mensen. De aarde heeft de juiste atmosfeer, de juiste hoeveelheid water en een maan die de perfecte afmetingen heeft om de aarde te stabiliseren. National Geographic zegt daarover: ‘Het ongrijpbare samenspel van geologische, ecologische en biologische omstandigheden maakt dat juist deze rare steen [de aarde] de enige in de buurt is die ons precies past.’ *

Volgens wetenschappers ligt ons zonnestelsel in een afgelegen deel van de Melkweg. Maar juist die afzondering maakt het leven op aarde mogelijk. Als we ons dichter bij andere sterren zouden bevinden — in het midden van de Melkweg of in een van de spiraalarmen — zou de hoeveelheid straling te groot zijn. In plaats daarvan bevinden we ons in wat sommige wetenschappers de ‘bewoonbare zone’ noemen.

De natuurkundige Paul Davies concludeerde op grond van zijn wetenschappelijke kennis van het heelal en de wetten ervan: ‘Ik kan niet geloven dat ons bestaan in dit universum zomaar een gril van het noodlot is, een historische toevalligheid, een incidenteel bliepje in het grote kosmische drama. (…) Het was echt de bedoeling dat wij er zouden zijn.’ Davies is niet van mening dat God het heelal en de mens heeft geschapen, maar wat denkt u? Het heelal en de aarde lijken ontworpen om leven mogelijk te maken. Komt dat misschien doordat ze ook echt ontworpen zijn?