• Uw zoon is arrogant — en hij is nog maar tien!

• Hij verwacht van iedereen een speciale behandeling.

‘Wat is er toch met hem aan de hand?’, vraagt u zich misschien af. ‘Ik wil dat hij een positief zelfbeeld heeft, maar niet dat hij denkt dat hij beter is dan alle anderen!’

Is het mogelijk een kind te leren nederig te zijn zonder dat hij zijn eigenwaarde kwijtraakt?

De afgelopen tientallen jaren hebben ouders het advies gekregen om toe te geven aan de wensen van hun kinderen, om ze heel veel complimenten te geven, ook als ze niets bijzonders hebben gedaan, en om ze niet te corrigeren of te straffen. Er werd gedacht dat als kinderen het gevoel krijgen dat ze bijzonder zijn, ze opgroeien met een gezond zelfbeeld. Maar wat blijkt? Het boek Generation Me zegt: ‘In plaats van goed aangepaste, gelukkige kinderen te creëren, heeft deze manier van opvoeden een leger van kleine narcisten gekweekt.’

Veel kinderen die tijdens hun opvoeding altijd en overal complimenten voor krijgen, zijn later niet voorbereid op teleurstellingen, kritiek en mislukkingen. Omdat ze geleerd hebben te focussen op hun eigen verlangens, vinden ze het als volwassene moeilijk om blijvende relaties op te bouwen. Daardoor hebben velen van hen last van angst en depressies.

Echte eigenwaarde krijg je niet door constant te horen dat je bijzonder bent, maar door echt iets te presteren. Daar is meer voor nodig dan gewoon in jezelf geloven. Kinderen moeten bepaalde vaardigheden leren en die oefenen om er steeds beter in te worden (Spreuken 22:29). Ze moeten ook aandacht hebben voor anderen (1 Korinthiërs 10:24). Voor al die dingen is nederigheid nodig.

Geef een compliment als het echt verdiend is. Als uw dochter op school een goed cijfer haalt, geef haar dan een compliment. Als ze een slecht cijfer haalt, geef dan niet automatisch de leraar de schuld. Dat zal uw dochter niet helpen om nederigheid te leren. Laat haar in plaats daarvan zien hoe ze het de volgende keer beter kan doen. Bewaar complimenten voor als uw kind echt iets goed heeft gedaan.

Geef correctie als het nodig is. Dat betekent niet dat u uw kind voor elke fout moet bekritiseren (Kolossenzen 3:21). Serieuze fouten moeten wel gecorrigeerd worden. Dat geldt ook voor een verkeerde houding. Anders zal het voor het kind moeilijker zijn om daarvan af te komen.

Stel dat uw zoon de neiging heeft om op te scheppen. Als hij niet gecorrigeerd wordt, kan hij arrogant worden en anderen van zich afstoten. Leg uw kind dus uit dat opscheppen hem niet geliefd maakt en dat hij daardoor in gênante situaties terecht kan komen (Spreuken 27:2). Leg ook uit dat iemand met een evenwichtige kijk op zichzelf niet de behoefte heeft om de hele wereld te vertellen wat hij allemaal kan. Door met liefde zo’n correctie te geven, leert u hem nederig te zijn zonder zijn eigenwaarde aan te tasten. (Bijbels principe: Mattheüs 23:12.)

Bereid uw kind voor op de realiteit van het leven. Als u toegeeft aan elke wens van uw kind, kan hij het gevoel krijgen dat hij overal recht op heeft. Als uw kind bijvoorbeeld iets wil hebben wat u niet kunt betalen, leg dan uit waarom het belangrijk is een budget te hebben. Als een uitstapje of vakantie niet door kan gaan, zou u kunnen uitleggen dat teleurstellingen bij het leven horen. Misschien kunt u vertellen hoe u met zulke teleurstellingen omgaat. Bescherm uw kinderen niet tegen elke moeilijke situatie, maar bereid ze voor op uitdagingen waar ze als volwassene mee te maken zullen krijgen. (Bijbels principe: Spreuken 29:21.)

Moedig aan tot geven. Laat uw kind zien dat ‘geven gelukkiger maakt dan ontvangen’ (Handelingen 20:35). Hoe? U zou samen een lijstje kunnen maken van mensen die misschien vervoer nodig hebben of die hulp kunnen gebruiken bij het boodschappen doen of bij klusjes. Neem uw kind mee als u hen gaat helpen. Laat uw kind zien dat u er blij van wordt en er voldoening uit haalt om anderen te helpen. Zelf het voorbeeld geven is de beste manier om uw kind te leren nederig te zijn. (Bijbels principe: Lukas 6:38.)