Koninkrijksverkondigers brengen verslag uit

Een gelukkig gezinsleven trekt anderen tot God

JEHOVAH zegende Jozef met grote wijsheid en een groot onderscheidingsvermogen (Handelingen 7:10). Het gevolg was dat Jozefs inzicht „goed [bleek] te zijn in de ogen van Farao en van al zijn dienaren”. — Genesis 41:37.

Ook in deze tijd geeft Jehovah zijn volk inzicht en onderscheidingsvermogen door middel van hun studie van de bijbel (2 Timotheüs 3:16, 17). Die wijsheid en dat onderscheidingsvermogen brengen goede vruchten voort wanneer de op de bijbel gebaseerde raad wordt toegepast. Hun goede gedrag ’bleek vaak goed te zijn in de ogen van degenen die het gadeslaan’, zoals de volgende ervaringen uit Zimbabwe aantonen.

• Een vrouw had buren die Jehovah’s Getuigen waren. Hoewel zij de Getuigen niet mocht, bewonderde zij hun gedrag en in het bijzonder hun gezinsleven. Zij merkte op dat de man en vrouw een heel goede band hadden en dat hun kinderen gehoorzaam waren. Wat haar vooral opviel, was dat de man zielsveel van zijn vrouw hield.

In enkele Afrikaanse culturen heerst de algemene opvatting dat als een man van zijn vrouw houdt, zij een tovermiddel moet hebben gebruikt om hem te „temmen”. De vrouw sprak daarom de Getuige aan en vroeg haar: „Zou u mij alstublieft het tovermiddel kunnen geven dat u aan uw man hebt gegeven zodat mijn man net zoveel van mij gaat houden als uw man van u houdt?” De Getuige antwoordde: „Ja hoor, ik zal het u morgenmiddag brengen.”

De volgende dag bezocht de zuster haar buurvrouw met haar „tovermiddel”. Wat was het? Het was de bijbel en de publicatie Kennis die tot eeuwig leven leidt. Na de inlichtingen uit het Kennis-boek over het onderwerp „Een gezin opbouwen dat God tot eer strekt” te hebben beschouwd, zei ze tegen de vrouw: „Dat is het ’tovermiddel’ dat mijn man en ik gebruiken om elkaar te ’temmen’ en daarom houden wij zoveel van elkaar.” Er werd een bijbelstudie begonnen en de vrouw maakte snel vorderingen tot het punt waarop zij haar opdracht aan Jehovah door de waterdoop symboliseerde.

• Twee speciale pioniers die waren toegewezen aan een kleine gemeente vlak bij de noordoostgrens van Zimbabwe en Mozambique, gingen twee weken lang niet van deur tot deur. Waarom niet? Omdat de mensen naar hén toe kwamen om te horen wat zij te vertellen hadden. Een van de pioniers vertelt hoe dat kwam: „Wij reisden vijftien kilometer om een wekelijkse huisbijbelstudie te leiden met een geïnteresseerde man. Het was voor ons niet eenvoudig dat gebied te bereiken. Wij moesten door de modder lopen en overstromende rivieren oversteken waarvan het water tot aan onze nek stond. Dat betekende dat wij onze kleren en schoenen op ons hoofd in evenwicht moesten houden, ons door de rivier moesten begeven en ons daarna aan de overkant weer moesten aankleden.

De buren van de geïnteresseerde man waren erg onder de indruk van onze ijver. Onder degenen die het opmerkten, was de leider van een plaatselijke religieuze organisatie. Hij zei tegen zijn volgelingen: ’Willen jullie niet net zo ijverig zijn als die twee jonge getuigen van Jehovah?’ De volgende dag kwamen veel van zijn volgelingen naar ons huis om erachter te komen waarom wij zo volhardend waren. Bovendien hadden wij de volgende twee weken zo veel bezoekers dat wij niet eens tijd hadden om eten voor onszelf klaar te maken!”

Een van de personen die in die twee weken een bezoek brachten aan het huis van de pioniers, was de religieuze leider. Stel u de vreugde van de pioniers voor toen hij een huisbijbelstudie aanvaardde!