Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Vreugdevolle bruiloften die Jehovah tot eer strekken

Vreugdevolle bruiloften die Jehovah tot eer strekken

Vreugdevolle bruiloften die Jehovah tot eer strekken

Welsh en Elthea trouwden in 1985, in Soweto (Zuid-Afrika). Af en toe bekijken zij samen met hun dochter, Zinzi, het fotoalbum van hun bruiloft en beleven zij die vreugdevolle dag opnieuw. Zinzi vindt het enig de bruiloftsgasten aan te wijzen en vooral de foto’s van haar moeder, in schitterende kleding, vindt zij prachtig.

DE BRUILOFT begon met een huwelijkslezing die in een gemeenschapscentrum in Soweto werd gehouden. Een koor van christelijke jongeren zong daarna, vierstemmig, lofliederen voor God. Vervolgens genoten de gasten van een maaltijd terwijl op de achtergrond zachtjes een cassette met Koninkrijksmelodieën werd gespeeld. Er werden geen alcoholische dranken geserveerd, er was geen harde muziek en er werd niet gedanst. In plaats daarvan genoten de gasten van elkaars omgang en vonden zij het plezierig het paar te feliciteren. Al met al duurde het programma ongeveer drie uur. „Het was een bruiloft die bij mij altijd dierbare herinneringen zal oproepen”, zegt Raymond, een christelijke ouderling.

Ten tijde van hun bruiloft werkten Welsh en Elthea als vrijwilligers op het Zuid-Afrikaanse bijkantoor van het Wachttoren-, Bijbel- en Traktaatgenootschap. Zij konden zich alleen een bescheiden bruiloft veroorloven. Sommige christenen hebben het verkozen uit de volletijddienst te gaan en een wereldse baan te nemen om een groots opgezette bruiloft te kunnen bekostigen. Welsh en Elthea hebben er echter geen spijt van dat zij voor een bescheiden bruiloft hebben gekozen, want daardoor konden zij God als volletijddienaren blijven dienen totdat Zinzi werd geboren.

Maar als een paar een bruiloft met muziek en dansen zou willen hebben? Stel dat zij besluiten wijn of andere alcoholische dranken te laten serveren? En als zij zich nu een grote en uitgebreide bruiloft kunnen veroorloven? Hoe kunnen zij ervoor zorgen dat de gebeurtenis een vreugdevol feest zal blijken te zijn dat passend is voor aanbidders van God? Die vragen moeten zorgvuldig overwogen worden, want de bijbel gebiedt: „Hetzij gij daarom eet of drinkt of iets anders doet, doet alle dingen tot Gods heerlijkheid.” — 1 Korinthiërs 10:31.

Vermijd „brasserijen”

Een vreugdeloze bruiloft is moeilijk voor te stellen. Het gevaar is veel groter dat men in het andere uiterste vervalt en al te uitgelaten en ongeremd is. Op veel bruiloften van niet-Getuigen vinden dingen plaats die God onteren. Het komt bijvoorbeeld veel voor dat men zo veel alcohol drinkt dat men dronken wordt. Helaas is dat zelfs op enkele christelijke bruiloften gebeurd.

De bijbel waarschuwt dat ’bedwelmende drank onstuimig is’ (Spreuken 20:1). Het Hebreeuwse woord dat met „onstuimig” is vertaald, betekent „lawaai maken”. Als alcohol één persoon luidruchtig kan maken, stel u dan voor wat alcohol kan aanrichten bij een grote groep mensen die bijeenzijn en te veel drinken! Het is duidelijk dat zulke gelegenheden makkelijk kunnen ontaarden in „drinkgelagen, brasserijen en dergelijke”, die in de bijbel worden gerekend tot „de werken van het vlees”. Zulke praktijken maken iemand die onberouwvol is, ongeschikt om eeuwig leven te beërven onder de heerschappij van Gods koninkrijk. — Galaten 5:19-21.

Het Griekse woord voor „brasserijen” werd gebruikt om een rumoerige straatoptocht te beschrijven van halfdronken jongeren die zongen, dansten en musiceerden. Wanneer op een bruiloft de alcohol te rijkelijk vloeit en als er luide muziek is en er wild wordt gedanst, bestaat het reële gevaar dat de gelegenheid uitloopt op iets wat op een brasserij lijkt. In zo’n sfeer kunnen zwakke personen gemakkelijk voor verleiding zwichten en andere werken van het vlees bedrijven zoals „hoererij, onreinheid, een losbandig gedrag” of toegeven aan „vlagen van toorn”. Wat kan er worden gedaan om te voorkomen dat zulke werken van het vlees de vreugde van een christelijke bruiloft bederven? Laten wij om die vraag te beantwoorden eens beschouwen wat de bijbel over een bepaalde bruiloft zegt.

Een bruiloft die Jezus bijwoonde

Jezus en zijn discipelen waren voor een bruiloft in Kana, in Galilea, uitgenodigd. Zij namen de invitatie aan en Jezus droeg zelfs tot de feestvreugde bij. Toen de wijn opraakte, zorgde hij op wonderbaarlijke wijze voor een extra voorraad van de beste kwaliteit. Ongetwijfeld voorzag de wijn die na de bruiloft overbleef nog een tijdlang in de behoeften van de dankbare bruidegom en zijn familie. — Johannes 2:3-11.

Wij kunnen een aantal lessen leren van de bruiloft die Jezus bijwoonde. Om te beginnen kwamen Jezus en zijn discipelen niet zomaar op het bruiloftsfeest binnenvallen. De bijbel vermeldt specifiek dat zij waren uitgenodigd (Johannes 2:1, 2). In twee illustraties van bruiloftsfeesten sprak Jezus eveneens herhaaldelijk over de gasten die aanwezig waren omdat zij waren uitgenodigd. — Mattheüs 22:2-4, 8, 9; Lukas 14:8-10.

In sommige landen is het gebruikelijk dat iedereen in de gemeenschap zich vrij voelt een bruiloftsfeest bij te wonen, of hij nu is uitgenodigd of niet. Dat kan echter tot financiële problemen leiden. Een paar dat niet vermogend is, steekt zich misschien in de schulden om ervoor te zorgen dat er genoeg voedsel en drank is voor een onbeperkt aantal mensen. Wanneer een christelijk paar daarom besluit een bescheiden receptie te houden voor een vastgesteld aantal gasten, dienen medechristenen die niet zijn uitgenodigd, dat te begrijpen en te respecteren. Een man die in Kaapstad (Zuid-Afrika) trouwde, weet nog dat hij voor zijn bruiloft 200 gasten uitnodigde. Er kwamen echter 600 personen, en al gauw was het eten op. Onder de ongenode gasten was een bus vol bezoekers die toevallig het weekend van de bruiloft Kaapstad bezichtigden. De chauffeur van de bustocht was een ver familielid van de bruid dat dacht dat het in orde was als hij de hele groep meenam zonder ook maar even met de bruid of de bruidegom te overleggen!

Tenzij er gezegd is dat iedereen op een receptie welkom is, zal een ware volgeling van Jezus vermijden ongenood naar een huwelijksreceptie te gaan en van voedsel en drank te gebruiken die bestemd zijn voor de genodigden. Personen die geneigd zijn te gaan zonder dat zij zijn uitgenodigd, dienen zich af te vragen: ’Zou het, wanneer ik dit bruiloftsfeest zou bijwonen, niet getuigen van een gebrek aan liefde voor het pasgetrouwde paar? Zou ik geen overlast bezorgen en afbreuk doen aan de feestvreugde?’ In plaats van er aanstoot aan te nemen dat hij niet is uitgenodigd, kan een begripvolle christen het paar liefdevol een kaart sturen om hen te feliciteren en Jehovah’s zegen te wensen. Hij kan zelfs overwegen het paar te helpen door hun een cadeau te sturen om aan het geluk van hun trouwdag bij te dragen. — Prediker 7:9; Efeziërs 4:28.

Wie is er verantwoordelijk?

In sommige delen van Afrika is het gebruikelijk dat oudere familieleden alle regelingen voor de bruiloft voor hun rekening nemen. Misschien is een paar hier dankbaar voor, omdat zij daardoor van de financiële verplichtingen af zijn. Zij hebben misschien het gevoel dat zij daarmee ook ontheven zijn van de verantwoordelijkheid voor wat er eventueel gebeurt. Voordat een paar echter enige hulp van goedbedoelende familieleden aanvaardt, moeten zij er zeker van zijn dat hun persoonlijke wensen zullen worden gerespecteerd.

Hoewel Jezus Gods Zoon was die „uit de hemel is neergedaald”, bestaat er geen aanwijzing dat hij op de bruiloft in Kana de leiding over de meeste aangelegenheden overnam (Johannes 6:41). Integendeel, het bijbelverslag vertelt ons dat iemand anders was aangesteld om als „feestleider” te fungeren (Johannes 2:8). Die man op zijn beurt moest verantwoording afleggen aan het nieuwe gezinshoofd, namelijk de bruidegom. — Johannes 2:9, 10.

Christelijke familieleden moeten het door God aangestelde hoofd van het nieuwe gezin respecteren (Kolossenzen 3:18-20). Hij is degene die de verantwoordelijkheid moet nemen voor hetgeen er op zijn bruiloft gebeurt. Uiteraard dient een bruidegom redelijk te zijn en, indien mogelijk, aan de wensen van zijn bruid, zijn ouders en zijn schoonouders tegemoet te komen. Maar als familieleden erop staan zaken te regelen op een wijze die botst met de wensen van het paar, kan het zijn dat het paar hun hulp misschien beleefd moet afslaan en hun eigen bescheiden bruiloft moet betalen. Op die manier zal er niets plaatsvinden waaraan het paar onplezierige herinneringen overhoudt. Op een christelijke bruiloft in Afrika bijvoorbeeld bracht een ongelovig familielid dat als ceremoniemeester optrad, een toost uit op de dode voorouders!

Soms vertrekt een bruidspaar op huwelijksreis voordat het bruiloftsfeest is afgelopen. In zo’n geval moet de bruidegom regelen dat betrouwbare personen erop toezien dat er aan bijbelse maatstaven wordt vastgehouden en dat het feest op een redelijk tijdstip wordt beëindigd.

Zorgvuldige planning en evenwicht

Klaarblijkelijk was er volop heerlijk voedsel op de bruiloft die Jezus bezocht, want de bijbel beschrijft de gebeurtenis als een huwelijksfeest. Zoals gezegd was er ook volop wijn. Ongetwijfeld was er gepaste muziek en werd er op een waardige manier gedanst, want dansen was een algemeen kenmerk van het joodse sociale leven. Jezus toonde dit in zijn beroemde illustratie van de verloren zoon. De rijke vader in dat verhaal was zo gelukkig dat zijn berouwvolle zoon was teruggekeerd, dat hij zei: „Laten wij eten en vrolijk zijn.” Volgens Jezus omvatte het feest ook „concertklanken en gedans”. — Lukas 15:23, 25.

Het is echter interessant dat de bijbel het niet specifiek heeft over muziek en dansen op de bruiloft in Kana. Dansen wordt zelfs in geen enkel bijbelverslag over bruiloften genoemd. Het lijkt erop dat dansen onder Gods getrouwe dienaren in bijbelse tijden een bijzaak was, en niet het belangrijkste kenmerk van hun bruiloften. Kunnen wij hier iets uit leren?

Op sommige christelijke bruiloften in Afrika worden zware geluidsinstallaties gebruikt. De muziek kan zo hard zijn dat gasten niet rustig een gesprek met elkaar kunnen voeren. Soms is er een duidelijk gebrek aan voedsel maar geen gebrek aan gedans dat makkelijk losbandig wordt. In plaats dat het een huwelijksfeest is, kunnen zulke gelegenheden gewoon een excuus zijn voor een danspartij. Bovendien trekt de harde muziek vaak herrieschoppers aan, vreemdelingen die gewoon komen zonder te zijn uitgenodigd.

Zou een paar dat van plan is een bruiloft te geven die Jehovah tot eer strekt, zich niet moeten laten leiden door het feit dat er in de bijbelverslagen van bruiloften geen nadruk wordt gelegd op muziek en dansen? Toch werden er onlangs als voorbereiding op diverse bruiloften in zuidelijk Afrika door christelijke jongeren die waren gevraagd deel uit te maken van het feestgezelschap van die dag vele uren besteed aan het instuderen van ingewikkelde danspassen. Maandenlang werd een buitensporige hoeveelheid van hun tijd op die manier gebruikt. Christenen moeten echter ’de tijd uitkopen’ voor „de belangrijker dingen”, zoals het evangelisatiewerk, persoonlijke studie en het bijwonen van christelijke vergaderingen. — Efeziërs 5:16; Filippenzen 1:10.

Te oordelen naar de hoeveelheid wijn waarin Jezus voorzag, lijkt het erop dat de bruiloft in Kana groot en uitgebreid was. Wij kunnen er echter zeker van zijn dat het geen rumoerig feest was en dat de gasten zich niet te buiten gingen aan alcohol zoals het geval was op bepaalde joodse bruiloften (Johannes 2:10). Hoe kunnen wij hier zeker van zijn? Omdat de Heer Jezus Christus zich onder de aanwezigen bevond. Van alle mensen zal Jezus er het meest op bedacht zijn geweest Gods gebod inzake slechte omgang te gehoorzamen: „Kom niet terecht onder hen die zich bedrinken aan wijn.” — Spreuken 23:20.

Als een paar daarom besluit op hun bruiloft wijn of andere alcoholische dranken te laten serveren, moeten zij ervoor zorgen dat dit gebeurt onder het strenge toezicht van betrouwbare personen. En als zij besluiten muziek te laten spelen, moeten zij geschikte melodieën uitkiezen en een betrouwbaar persoon het volume in de gaten laten houden. Het dient gasten niet te worden toegestaan het heft in handen te nemen en dubieuze muziek te introduceren of het volume te verhogen tot een onredelijk niveau. Als er gedanst zal worden, kan dat op een waardige en rustige manier worden geïntroduceerd. Indien ongelovige familieleden of onrijpe christenen op een vulgaire of sensuele manier dansen, moet de bruidegom misschien de soort muziek veranderen, of tactvol vragen het dansen te staken. Anders zou de bruiloft in losbandigheid kunnen ontaarden en aanleiding tot struikelen kunnen geven. — Romeinen 14:21.

Vanwege de gevaren die aan enkele soorten moderne dans, harde muziek en een overvloed aan alcohol kleven, hebben een aantal christelijke bruidegoms besloten deze elementen niet in hun bruiloft op te nemen. Enkelen zijn hierom bekritiseerd, maar in plaats daarvan zouden zij geprezen moeten worden voor hun wens alles te vermijden waardoor er smaad op Gods heilige naam gebracht zou kunnen worden. Aan de andere kant zorgen sommige bruidegoms voor passende muziek, een tijd om te dansen en een bescheiden hoeveelheid alcohol. In beide gevallen is de bruidegom verantwoordelijk voor wat hij op zijn bruiloft toestaat.

In Afrika kijken sommige onrijpe personen neer op waardige christelijke bruiloften en zeggen dat het net is alsof je naar een begrafenis gaat. Dat is echter geen evenwichtige zienswijze. De zondige werken van het vlees kunnen voor tijdelijke opwinding zorgen, maar christenen houden er een bezwaard geweten aan over en Gods naam wordt erdoor gesmaad (Romeinen 2:24). Gods heilige geest daarentegen brengt ware vreugde voort (Galaten 5:22). Veel christelijke echtparen kijken met voldoening terug op hun trouwdag, wetend dat het een gelukkige dag was en geen „aanleiding tot struikelen”. — 2 Korinthiërs 6:3.

Welsh en Elthea weten nog dat zij veel gunstige commentaren kregen van ongelovige familieleden die op hun bruiloft waren. Eén persoon zei: „Wij zijn de lawaaierige bruiloften van tegenwoordig beu. Het was heel prettig voor de verandering eens een nette bruiloft bij te wonen.”

Het belangrijkste is dat christelijke bruiloften die vreugdevol en waardig zijn, de Insteller van het huwelijk, Jehovah God, tot eer strekken.

[Kader/Illustratie op blz. 22]

CHECKLIST VOOR EEN HUWELIJKSRECEPTIE

• Als u een ongelovig familielid vraagt een speech te houden, hebt u zich er dan van vergewist dat hij niet de een of andere onchristelijke traditie introduceert?

• Als er muziek wordt gespeeld, hebt u dan alleen passende nummers uitgekozen?

• Zal uw muziek met een redelijk volume worden gespeeld?

• Als dansen is toegestaan, zal het dan op een waardige wijze gebeuren?

• Zal alcohol alleen in bescheiden hoeveelheden worden geserveerd?

• Zullen betrouwbare personen toezien op de verdeling ervan?

• Hebt u een redelijk tijdstip vastgesteld waarop de huwelijksreceptie afgelopen zal zijn?

• Zullen er betrouwbare personen aanwezig zijn om ervoor te zorgen dat de orde tot aan het einde wordt gehandhaafd?