Goede voorbeelden — Trekt u er profijt van?

’GIJ zijt een voorbeeld geworden voor alle gelovigen in Macedonië en in Achaje.’ De apostel Paulus schreef die woorden aan getrouwe christenen die in Thessalonika woonden. Het voorbeeld dat zij aan medegelovigen gaven, was werkelijk prijzenswaardig. Nochtans reageerden de Thessalonicenzen zelf op het voorbeeld dat Paulus en zijn metgezellen hadden gegeven. Paulus zei: „Het goede nieuws dat wij prediken, is niet alleen met woorden tot u gekomen, maar ook met kracht en met heilige geest en sterke overtuiging, gelijk gij weet wat voor mensen wij om uwentwil voor u zijn geworden; en gij zijt navolgers van ons . . . geworden.” — 1 Thessalonicenzen 1:5-7.

Ja, Paulus deed meer dan preken houden. Zijn hele leven was een preek — een voorbeeld van geloof, volharding en zelfopoffering. Op grond hiervan werden Paulus en zijn metgezellen een krachtige invloed in het leven van de Thessalonicenzen, die hen ertoe bewoog de waarheid „onder veel verdrukking” te aanvaarden. Paulus en zijn medewerkers waren echter beslist niet de enigen die een positieve invloed op die gelovigen hadden. Het voorbeeld van anderen die verdrukking verduurden, was eveneens een aanmoediging. Paulus schreef aan de Thessalonicenzen: „Gij zijt navolgers geworden, broeders, van de gemeenten van God in eendracht met Christus Jezus die in Judea zijn, want ook gij hebt van de zijde van uw eigen landgenoten hetzelfde lijden te verduren gekregen als ook zij van de zijde der joden.” — 1 Thessalonicenzen 2:14.

Christus Jezus — Het belangrijkste voorbeeld

Hoewel Paulus zelf een navolgenswaardig voorbeeld had gegeven, verzuimde hij niet op Jezus Christus te wijzen als het voornaamste voorbeeld dat christenen dienen te volgen (1 Thessalonicenzen 1:6). Christus was en is ons voornaamste Voorbeeld. De apostel Petrus schreef: „Gij werdt . . . tot deze loopbaan geroepen, want ook Christus heeft voor u geleden, u een model nalatend opdat gij nauwkeurig in zijn voetstappen zoudt treden.” — 1 Petrus 2:21.

Jezus eindigde zijn leven als mens echter bijna 2000 jaar geleden. Nu woont hij als een onsterfelijk geestelijk schepsel „in een ontoegankelijk licht”. Als zodanig ’heeft geen der mensen hem gezien of kan geen mens hem zien’ (1 Timotheüs 6:16). Hoe kunnen wij hem dan navolgen? Eén manier is door de vier bijbelverslagen over Jezus’ leven te bestuderen. De Evangeliën verschaffen inzicht in zijn persoonlijkheid, levenswandel en „geestesgesteldheid” (Filippenzen 2:5-8). Nog meer inzicht kan verkregen worden door zorgvuldig het boek De grootste mens die ooit heeft geleefd te bestuderen, waarin de gebeurtenissen uit Jezus’ leven uitvoerig en in chronologische volgorde worden besproken. *

Jezus’ zelfopofferende voorbeeld had een krachtige uitwerking op de apostel Paulus. Hij zei tot de christenen in Korinthe: „Wat mij betreft, ik zal heel graag de kosten dragen en volledig ten koste worden gelegd voor uw zielen” (2 Korinthiërs 12:15). Ja, hij legde net zo’n houding als Christus aan de dag! Terwijl wij over het volmaakte voorbeeld van Christus nadenken, dienen ook wij ertoe bewogen te worden hem in ons eigen leven na te volgen.

Jezus leerde ons bijvoorbeeld dat wij ons op Gods belofte om in materieel opzicht voor ons te zorgen dienen te verlaten. Maar hij deed meer  dan dat. Hij demonstreerde dat geloof en vertrouwen in Jehovah dagelijks. Hij zei: „De vossen hebben holen en de vogels des hemels roestplaatsen, maar de Zoon des mensen heeft geen plaats om zijn hoofd neer te leggen” (Mattheüs 6:25; 8:20). Domineren materiële zorgen uw denken en handelen? Of geeft u er in uw leven blijk van dat u eerst het Koninkrijk zoekt? Hoe staat u tegenover Jehovah’s dienst? Hebt u dezelfde instelling als ons Voorbeeld, Jezus? De bijbel laat zien dat Jezus niet louter ijver predikte, maar bij veel gelegenheden een vurige ijver aan de dag legde (Johannes 2:14-17). Wat gaf Jezus bovendien een schitterend voorbeeld wanneer het op liefde aankwam! Hij offerde zelfs zijn leven voor zijn discipelen! (Johannes 15:13) Volgt u Jezus na door liefde jegens uw christelijke broeders en zusters te tonen? Of laat u zich er door de onvolmaaktheden van sommigen van weerhouden hen lief te hebben?

In ons streven om Christus’ voorbeeld te volgen, zullen wij dikwijls tekortschieten. Maar Jehovah is beslist ingenomen met onze pogingen om „de Heer Jezus Christus aan te doen”. — Romeinen 13:14.

„Voorbeelden voor de kudde”

Zijn er in de hedendaagse gemeente personen die als voorbeelden voor ons kunnen dienen? Die zijn er beslist! Vooral broeders die in een positie van verantwoordelijkheid zijn aangesteld, moeten een voorbeeld geven. Paulus zei tot Titus, die gemeenten op Kreta bediende en opzieners aanstelde, dat iedere aangestelde ouderling iemand moest zijn die „vrij van beschuldiging is” (Titus 1:5, 6). De apostel Petrus spoorde „oudere mannen” er eveneens toe aan „voorbeelden voor de kudde” te worden (1 Petrus 5:1-3). En hoe staat het met degenen die als dienaren in de bediening fungeren? Ook zij moeten mannen zijn die „op een voortreffelijke wijze dienen”. — 1 Timotheüs 3:13.

Natuurlijk is het niet realistisch te verwachten dat iedere ouderling of dienaar in de bediening opmerkelijk bekwaam zal zijn in elk aspect van de christelijke bediening. Paulus zei tot de christenen in Rome: ’Wij hebben gaven die verschillen overeenkomstig de onverdiende goedheid die ons is gegeven’ (Romeinen 12:6). Verschillende broeders munten uit op verschillende terreinen. Het is niet redelijk te verwachten dat ouderlingen alles op een volmaakte manier zullen doen en zeggen. „Wij allen struikelen vele malen”, zegt de bijbel in Jakobus 3:2. „Indien iemand in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man, in staat om ook zijn gehele lichaam in toom te houden.” Ondanks hun onvolmaaktheden kunnen ouderlingen echter nog steeds, net als Timotheüs, ’voorbeelden voor de getrouwen worden in spreken, in gedrag, in liefde, in geloof, in eerbaarheid’ (1 Timotheüs 4:12). Wanneer ouderlingen dit doen, zullen de leden van de kudde graag de aansporing toepassen die in Hebreeën 13:7 staat: „Houdt hen in gedachtenis die onder u de leiding nemen, . . . en volgt hun geloof na, lettend op het einde van hun wandel.”

Andere hedendaagse voorbeelden

In de afgelopen tientallen jaren hebben talloze anderen er blijk van gegeven goede voorbeelden te zijn. Wat te zeggen van de duizenden zelfopofferende zendelingen die „huizen of broers of zusters of vader of moeder of kinderen of landerijen [hebben] verlaten” om de christelijke opdracht in het buitenland te vervullen? (Mattheüs 19:29) Beschouw ook de reizende opzieners en hun vrouwen, de mannen en vrouwen die als vrijwilligers op de kantoren van het Wachttorengenootschap werken en de pioniers die de gemeenten dienen. Kunnen zulke voorbeelden anderen motiveren? Een christelijke evangelieprediker in Azië herinnert zich een zendeling uit de achtste klas van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead. Hij zei dat deze getrouwe broeder „bereid [was] de zwermen muskieten en de drukkende vochtigheid te trotseren. . . . Nog indrukwekkender echter was het feit dat hij zowel in het Chinees als in het Maleis aanbiedingen kon doen, hoewel hij zelf uit Engeland kwam.” De uitwerking van dit voortreffelijke voorbeeld? De broeder zei: „Zijn kalmte en ver trouwen inspireerden mij om ook zendeling te willen worden wanneer ik volwassen zou zijn.” Het wekt dan ook geen verbazing dat deze broeder inderdaad zendeling werd.

De Index van Wachttoren-publikaties bevat een lijst van talloze levensgeschiedenissen die in de tijdschriften De Wachttoren en Ontwaakt! zijn verschenen. Deze verhalen vertellen over personen die wereldse carrières en doeleinden hebben opgegeven, zwakheden hebben overwonnen, opzienbarende persoonlijkheidsveranderingen hebben aangebracht, in weerwil van tegenspoed een positieve instelling hebben bewaard en ijver, volharding, loyaliteit, nederigheid en een zelfopofferende geest aan de dag hebben gelegd. Een lezeres schreef over deze verslagen: „Ze maken me een nederiger en dankbaarder christen doordat ik lees wat anderen hebben moeten meemaken en ze hebben me geholpen niet te veel van mijzelf te denken of zelfzuchtig te zijn.”

Vergeet bovendien de voortreffelijke voorbeelden in uw eigen gemeente niet: gezinshoofden die continu voor zowel de stoffelijke als de geestelijke behoeften van hun gezin zorgen; zusters — inclusief ongehuwde moeders — die het hoofd bieden aan de druk om kinderen groot te brengen terwijl zij toch een actief aandeel aan de bediening hebben; de bejaarden en de zieken die getrouw voorwaarts gaan ondanks toenemende zwakte en een slechte gezondheid. Wordt u niet geraakt door zulke voorbeelden?

De wereld is vol slechte voorbeelden (2 Timotheüs 3:13). Beschouw niettemin Paulus’ vermaning aan christenen die in Judea woonden. Na het voorbeeldige gedrag van vele mannen en vrouwen des geloofs uit de oudheid te hebben verhaald, drukte de apostel Paulus hun op het hart: „Daarom dan, omdat wij zo’n grote wolk van getuigen rondom ons hebben, laten ook wij . . . met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij oplettend het oog gericht houden op de Voornaamste Bewerker en Volmaker van ons geloof, Jezus” (Hebreeën 12:1, 2). Christenen in deze tijd worden ook omringd door een „grote wolk” van goede voorbeelden — zowel uit de oudheid als uit de hedendaagse tijd. Trekt u er werkelijk profijt van? Dit kunt u als u vastbesloten bent ’niet het slechte na te volgen, maar het goede’. — 3 Johannes 11.

[Voetnoot]

[Inzet op blz. 20]

Het is niet realistisch te verwachten dat iedere ouderling of dienaar in de bediening opmerkelijk bekwaam zal zijn in elk aspect van de christelijke bediening

[Illustraties op blz. 21]

Ouderlingen dienen „voorbeelden voor de kudde” te zijn