Moet u andere religies onderzoeken?

„IK WOONDE al bijna een jaar christelijke vergaderingen bij en ik vond het fijn anderen over Gods koninkrijk te vertellen”, zegt Miguel, die nu een van Jehovah’s Getuigen is in Zuid-Amerika. „Toen begon ik naar religieuze radioprogramma’s te luisteren en naar televisiepredikanten te kijken. Ik dacht dat zulke programma’s me konden helpen om mensen met een andere godsdienst beter te begrijpen. Ik wist wel dat hun leringen niet in overeenstemming met de bijbel waren, maar ik was nieuwsgierig.”

In hetzelfde land was Jorge er ijverig mee bezig anderen over de ware aanbidding te onderwijzen. Toch begon ook hij op zeker moment naar religieuze radio- en televisieprogramma’s te luisteren. „Je moet weten wat anderen denken”, zei hij vaak. Wanneer anderen hem dan vroegen wat hij dacht van de mogelijke gevaren van blootstelling aan valse leerstellingen, zei hij: „Niets kan het geloof ondermijnen van iemand die de bijbelse waarheid kent.” Deze ervaringen werpen een belangrijke vraag op: Is het verstandig te luisteren naar wat anderen geloven?

Het ware christendom herkennen

Na de dood van de apostelen werd de ware aanbidding bezoedeld doordat zich geleidelijk vele soorten namaakchristendom ontwikkelden. Omdat Jezus dit voorzag, onthulde hij een manier om het ware christendom te onderscheiden van deze onechte vormen van christendom. Eerst gaf hij de waarschuwing: „Wacht u voor de valse profeten, die in schaapsklederen tot u komen, maar van binnen roofzuchtige wolven zijn.” Daar voegde hij aan toe: „Aan hun vruchten zult gij hen herkennen” (Mattheüs 7:15-23). Jezus’ ware volgelingen brengen zijn leringen in praktijk, en ze zijn makkelijk te herkennen aan hun goede vruchten. Net als Jezus zelf deed, bezoeken ze mensen om aan de hand van de Schrift uiteen te  zetten wat Gods koninkrijk is. In navolging van Jezus’ voorbeeld houden ze zich afzijdig van politiek en van de maatschappelijke controversen van de wereld. Ze aanvaarden de bijbel als Gods Woord en respecteren die als de waarheid. Ze maken Gods naam bekend. En omdat ze ernaar streven de liefde die God leert, in praktijk te brengen, nemen ze geen deel aan oorlogen. In plaats daarvan behandelen ze elkaar als broeders. — Lukas 4:43; 10:1-9; Johannes 13:34, 35; 17:16, 17, 26.

Volgens de Schrift is het mogelijk „het onderscheid [te] zien tussen een rechtvaardige en een goddeloze, tussen iemand die God dient en iemand die hem niet heeft gediend” (Maleachi 3:18). Ware aanbidders in deze tijd zijn verenigd in denken en doen, net als de eerste-eeuwse christenen dat waren (Efeziërs 4:4-6). Als u zo’n groep echte christenen eenmaal geïdentificeerd hebt, waarom zou u dan nog de opvattingen van anderen onderzoeken of er nieuwsgierig naar zijn?

Pas op voor valse leraren

De bijbel erkent dat zelfs nadat iemand de bijbelse waarheid heeft leren kennen, het gevaar van geestelijke bezoedeling door valse leringen bestaat. De apostel Paulus waarschuwde: „Past op: misschien zal iemand u als zijn prooi wegdragen door middel van de filosofie en door ijdel bedrog overeenkomstig de overlevering van mensen, overeenkomstig de elementaire dingen van de wereld en niet overeenkomstig Christus” (Kolossenzen 2:8). Wat een levendig beeld schetst dit! Net als beesten die u willen wegdragen en verslinden, kunnen valse leraren een reëel gevaar vormen.

Het is waar dat Paulus kennis nam van wat anderen geloofden. Hij begon ooit een toespraak met de woorden: „Mannen van Athene, ik zie dat gij in alle dingen meer dan anderen aan de vrees voor de godheden overgegeven schijnt te zijn. Toen ik bijvoorbeeld rondliep en zorgvuldig uw voorwerpen van verering gadesloeg, vond ik ook een altaar met het opschrift: ’Aan een onbekende God’” (Handelingen 17:22, 23). Maar het was niet zo dat Paulus geregeld zijn geest voedde met de filosofieën van Griekse redenaars.

Het is één ding om uzelf op de hoogte te stellen van de oorsprong en opvattingen van valse religies, maar het is iets heel anders om u ermee te voeden. * Jehovah heeft „de getrouwe en beleidvolle slaaf” aangesteld om onderwijs te geven dat op zijn Woord gebaseerd is (Mattheüs 4:4; 24:45). Paulus schreef zelf: „Gij kunt niet aan ’de tafel van Jehovah’ en aan de tafel van de demonen deel hebben. Of ’zijn wij Jehovah tot jaloezie aan het prikkelen’?” — 1 Korinthiërs 10:20-22.

Sommige valse leraren zijn misschien vroeger ware christenen geweest, maar op zeker moment hebben ze zich van waarheid tot dwaling gekeerd (Judas 4, 11). Dit dient ons niet te verbazen. Na gesproken te hebben over „de getrouwe en beleidvolle slaaf”, die de gezalfde christenen als groep afbeeldt, had Jezus het over de „boze slaaf”, een klasse die klaagt „mijn meester blijft uit” en die haar medeslaven begint te slaan (Mattheüs 24:48, 49). Vaak hebben deze personen en hun volgelingen geen duidelijke eigen leerstellingen; ze zijn er alleen maar op uit het geloof van anderen af te breken. Over hen schreef de apostel Johannes: „Als iemand tot u komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem nimmer in uw huis en richt ook geen groet tot hem.” — 2 Johannes 10; 2 Korinthiërs 11:3, 4, 13-15.

Oprechte mensen die op zoek zijn naar de waarheid doen er goed aan de dingen die ze van de verschillende religies te horen krijgen, zorgvuldig te beschouwen. Mettertijd zullen oprechte personen die de waarheid zoeken, door God gezegend worden. De bijbel zegt over goddelijke wijsheid: „Indien gij ernaar blijft zoeken als naar zilver, en gij er als naar verborgen schatten naar blijft speuren, in dat geval zult gij . . . de kennis van God . . . vinden” (Spreuken 2:4, 5). Als ware christenen door middel van de bijbel en de christelijke gemeente deze kennis van God eenmaal hebben gevonden en hebben gezien hoe Jehovah degenen zegent die zich door die kennis laten leiden, luisteren ze niet langer naar vals-religieuze leringen. — 2 Timotheüs 3:14.

[Voetnoot]