Achteruitgang van morele waarden

„ZULKE dingen kwamen vroeger niet voor”, merkte Helmut Schmidt, voormalig kanselier van Duitsland, op. Hij betreurde de recente gevallen van grove oneerlijkheid door overheidsfunctionarissen, die de krantenkoppen hadden gehaald. „De morele maatstaven zijn door hebzucht verloren gegaan”, zei hij.

Velen zullen het met hem eens zijn. De in Gods Woord, de bijbel, gewortelde morele waarden, die lang algemeen als een gids voor het beoordelen van goed en kwaad zijn geaccepteerd, worden als onbelangrijk ter zijde geschoven. Dit is zelfs het geval in landen die in naam christelijk zijn.

Is de bijbelse moraal zinvol?

De op de bijbelse leer gebaseerde moraal omvat eerlijkheid en integriteit. Toch zijn bedrog, corruptie en fraude wijdverbreid. De Londense Times bericht dat sommige detectives „bedragen van wel £100.000 per keer in hun zak zouden hebben gestoken om drugs die door de politie in beslag waren genomen in handen van misdadige elementen te spelen of om bewijsmateriaal tegen belangrijke  onderwereldfiguren te laten verdwijnen”. In Oostenrijk komt verzekeringsfraude naar verluidt veel voor. En in Duitsland was de wetenschappelijke wereld verbijsterd toen onderzoekers onlangs „een van de grootste falsificatieschandalen in de Duitse wetenschap” ontdekten. Een hoogleraar, een „uitblinker onder de Duitse genetici”, werd ervan beschuldigd op grote schaal gegevens vervalst of verzonnen te hebben.

De op de bijbel gebaseerde moraal omvat ook trouw in het huwelijk, dat als een blijvende band is bedoeld. Maar het huwelijk van een toenemend aantal echtparen loopt uiteindelijk op echtscheiding uit. De katholieke krant Christ in der Gegenwart bericht dat ’zelfs in het „conservatieve” Zwitserland steeds meer huwelijken op de klippen lopen’. In Nederland eindigt 33 procent van alle huwelijken in een echtscheiding. Een dame die de maatschappelijke veranderingen had opgemerkt die zich in de afgelopen paar jaar in Duitsland hadden voorgedaan, schreef over haar bezorgdheid: „Het huwelijk wordt nu als ouderwets en uit de tijd beschouwd. Men trouwt niet langer een partner voor het leven.”

Hier staat tegenover dat miljoenen de in de bijbel onderwezen morele maatstaven als betrouwbaar en als relevant voor het leven in onze moderne wereld beschouwen. Een echtpaar dat bij de Zwitsers-Duitse grens woont, ontdekte dat ze gelukkiger werden nu ze leerden overeenkomstig de bijbelse moraal te leven. Voor hen „is er slechts één richtsnoer voor alle aspecten van het leven. Dat richtsnoer is de bijbel.”

Hoe denkt u hierover? Kan de bijbel als een waardevol richtsnoer dienen? Is de bijbelse moraal praktisch in deze tijd?