De oorlogswonden helen

ABRAHAM diende twintig jaar in een guerrillaleger. * Maar hij is gestopt met vechten en zal nooit meer in de oorlog gaan. In feite zijn sommige van zijn voormalige vijanden nu zijn beste vrienden. Waardoor is hij veranderd? Door de bijbel. De bijbel gaf Abraham hoop en inzicht, wat hem hielp om menselijke aangelegenheden vanuit Gods standpunt te bezien. De bijbel nam zijn wens om te vechten weg, en hij begon van zijn leed, verdriet, haat en verbittering te genezen. Hij kwam tot de ontdekking dat de bijbel een krachtig geneesmiddel voor het hart bevat.

Hoe helpt de bijbel iemand emotionele wonden te helen? De bijbel kon niet veranderen wat er met Abraham was gebeurd. Door echter Gods Woord te lezen en erover te mediteren, werd zijn denkwijze in overeenstemming met die van de Schepper gebracht. Hij heeft nu een hoop voor de toekomst en stelt nieuwe prioriteiten. Dingen die voor God belangrijk zijn, zijn voor hem belangrijk geworden. Zodra dit gebeurde, begonnen de wonden in zijn hart te helen. Op die manier werd Abraham geholpen te veranderen.

In een burgeroorlog verwikkeld

Abraham werd in de jaren ’30 in Afrika geboren. Na de Tweede Wereldoorlog werd zijn land bestuurd door een machtig buurland, maar veel van Abrahams landgenoten wilden onafhankelijkheid. In 1961 sloot Abraham zich aan bij een vrijheidsbeweging die een guerrillaoorlog voerde tegen het machtige buurland.

„Ze waren onze vijanden. Ze waren van plan ons te doden, dus probeerden wij hen te doden”, zegt Abraham.

Daar Abrahams leven vaak in gevaar verkeerde, vluchtte hij in 1982, na twintig jaar van gewapende strijd, naar Europa. Hij was intussen achter in de veertig, en omdat hij zeeën van tijd had ging hij over zijn leven nadenken. Wat was er van zijn idealen geworden? Wat zou de toekomst brengen? Abraham kwam in contact met Jehovah’s Getuigen en begon hun vergaderingen te bezoeken. Hij herinnerde zich dat hij enkele jaren eerder in Afrika een traktaat had gelezen dat een Getuige hem had gegeven. Het traktaat beschreef een komend paradijs op aarde en een hemelse regering die over de mensheid zou heersen. Zou dat echt waar kunnen zijn?

Abraham zegt: „Uit de bijbel leerde ik dat al die jaren van vechten  verspild waren. De enige regering die iedereen rechtvaardig zal behandelen, is Gods koninkrijk.”

Kort nadat Abraham als een van Jehovah’s Getuigen was gedoopt, vluchtte een man genaamd Robert uit Afrika naar de Europese stad waar Abraham woonde. Robert en Abraham hadden in dezelfde oorlog gevochten, maar aan tegenovergestelde zijden. Robert had zich vaak afgevraagd wat de ware zin van het leven is. Hij was een religieus man, en daar hij delen van de bijbel had gelezen, wist hij dat Gods naam Jehovah is. Toen de Getuigen uit Abrahams gemeente aanboden Robert te helpen de bijbel beter te begrijpen, ging hij dadelijk akkoord.

Robert legt uit: „Van meet af aan was ik onder de indruk van de manier waarop de Getuigen de namen Jehovah en Jezus gebruiken, waardoor erkend wordt dat zij afzonderlijke personen zijn. Dit was in overeenstemming met wat ik reeds van de bijbel wist. De Getuigen gaan ook netjes gekleed en zijn vriendelijk tegen anderen, ongeacht hun nationaliteit. Zulke dingen hadden een krachtige invloed op me.”

Vijanden worden vrienden

Robert en Abraham, voormalige vijanden, zijn nu goede vrienden. Ze dienen als volletijdpredikers in dezelfde gemeente van Jehovah’s Getuigen. „Tijdens de oorlog vroeg ik me vaak af hoe het mogelijk was dat mensen van buurlanden — van wie velen tot dezelfde religie behoorden — elkaar haatten”, legt Abraham uit. „Robert en ik behoorden tot dezelfde kerk, en toch trokken we tegen elkaar ten strijde. Nu zijn we allebei Getuigen van Jehovah, en ons geloof heeft ons verenigd.”

„Dat is het verschil”, voegt Robert eraan toe. „We horen nu bij een geloof waar we deel uitmaken van een ware broederschap. We zouden nooit meer in de oorlog gaan.” De bijbel heeft een krachtige invloed op het hart van deze voormalige vijanden uitgeoefend. Haat en verbittering hebben geleidelijk plaatsgemaakt voor vertrouwen en vriendschap.

Rond dezelfde tijd dat Abraham en Robert oorlog voerden, stonden twee andere jonge mannen tegenover elkaar in een ander conflict tussen twee naburige landen. Spoedig werkte de bijbel als een zeer krachtig geneesmiddel om ook hun hart te genezen. Hoe?

Doden — en dan als martelaar sterven

Gabriel, die in een religieus gezin opgevoed was, werd geleerd dat zijn geboorteland in een heilige oorlog verwikkeld was. Bijgevolg nam hij op negentienjarige leeftijd vrijwillig dienst in het leger en vroeg naar het front gestuurd te worden. Dertien maanden lang bevond hij zich in het heetst van de strijd, soms slechts anderhalve kilometer van de vijand vandaan. „Ik herinner me één voorval in het bijzonder”, zegt hij. „Onze bevelhebber vertelde ons dat de vijand die nacht zou aanvallen. We waren zo gespannen dat we de hele nacht onze mortieren afvuurden.” Hij beschouwde de mensen van het naburige land als zijn vijanden, die de dood verdienden. „Mijn bedoeling was er zoveel mogelijk  te doden. Daarna wilde ik, zoals veel van mijn vrienden, als martelaar sterven.”

Na verloop van tijd raakte Gabriel echter gedesillusioneerd. Hij vluchtte naar de bergen, stak de grens over naar een neutraal land en reisde naar Europa. Hij bleef God vragen waarom het leven zo moeilijk was en of problemen een straf van God waren. Hij kwam in contact met Jehovah’s Getuigen, die hem aan de hand van de bijbel aantoonden waarom het leven thans zo vol problemen is. — Mattheüs 24:3-14; 2 Timotheüs 3:1-5.

Hoe meer Gabriel uit de bijbel leerde, des te meer besefte hij dat daarin de waarheid staat. „Ik leerde dat we voor eeuwig op een paradijsaarde kunnen leven. Vreemd genoeg is dat iets waar ik als kind naar verlangde.” De bijbel vertroostte Gabriel en kalmeerde zijn tot dusver verontruste hart. Zijn diepste emotionele wonden begonnen te helen. Dus toen hij Daniel ontmoette, een voormalige vijand, koesterde Gabriel geen haat meer. Maar waardoor kwam Daniel naar Europa?

„Als u echt bestaat, help me dan alstublieft!”

Daniel werd katholiek opgevoed en werd op achttienjarige leeftijd opgeroepen voor militaire dienst. Hij moest gaan vechten in dezelfde oorlog als Gabriel, maar aan de andere kant van het front. Toen Daniel dicht bij de gevechtslinie in een tank reed, kreeg deze een voltreffer. Zijn vrienden werden gedood, terwijl hij ernstig gewond gevangengenomen werd. Hij bracht maandenlang in het ziekenhuis en in een kamp door eer hij naar een neutraal land werd gedeporteerd. Alleen en berooid achtergebleven, overwoog hij zelfmoord. Daniel bad tot God: „Als u echt bestaat, help me dan alstublieft!” De daaropvolgende dag kwamen Jehovah’s Getuigen bij hem langs en konden veel van zijn vragen beantwoorden. Uiteindelijk reisde hij als vluchteling naar Europa. Opnieuw zocht Daniel omgang met de Getuigen en bestudeerde hij de bijbel. Wat hij leerde nam zijn bezorgdheid en verbittering weg.

Gabriel en Daniel zijn nu goede vrienden, verenigd in een geestelijke broederschap als gedoopte Getuigen van Jehovah. „Mijn liefde voor Jehovah en kennis van de bijbel hebben me geholpen de dingen te bezien zoals hij ze beziet. Daniel is niet langer mijn vijand. Jaren geleden zou ik hem graag gedood hebben. De bijbel heeft me precies het tegenovergestelde geleerd — bereid te zijn voor hem te sterven”, zegt Gabriel.

„Ik zag mensen van verschillende religies en nationaliteiten elkaar vermoorden”, zegt Daniel. „En er waren mensen van dezelfde religie aan beide zijden van het front die elkaar doodden. Toen ik dit zag vond ik dat God daarvoor verantwoordelijk was. Nu weet ik dat Satan achter alle oorlogen schuilt. Gabriel en ik zijn nu geloofsgenoten. We zullen nooit meer aan oorlog meedoen!”

 „Het woord van God is levend en oefent kracht uit”

Waarom zijn Abraham, Robert, Gabriel en Daniel zo drastisch veranderd? Hoe waren ze in staat diepgewortelde haat en droefheid uit hun hart te wissen?

Elk van deze mannen las de bijbel, die ’levend is en kracht uitoefent’, mediteerde erover en leerde daardoor de bijbelse waarheid kennen (Hebreeën 4:12). De Auteur van de bijbel is de Schepper van de mensheid, die weet hoe hij het hart van iemand die bereid is te luisteren en te leren ten goede kan beïnvloeden. „De gehele Schrift is door God geïnspireerd en nuttig om te onderwijzen, terecht te wijzen, dingen recht te zetten, streng te onderrichten in rechtvaardigheid.” Zodra iemand zich door de bijbel laat leiden, verwerft hij nieuwe waarden en maatstaven. Hij begint te leren hoe Jehovah de dingen beziet. Dit proces brengt veel voordelen met zich mee, inclusief genezing van de oorlogswonden. — 2 Timotheüs 3:16.

Gods Woord zet uiteen dat geen enkele nationale, raciale of etnische groep beter of slechter is dan een andere. „God [is] niet partijdig . . ., maar in elke natie is de mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem.” De lezer die dit aanvaardt, wordt geleidelijk aan geholpen gevoelens van raciale of nationale haat te overwinnen. — Handelingen 10:34, 35.

Bijbelse profetieën tonen aan dat God binnenkort het huidige systeem van menselijke regering door zijn Messiaanse koninkrijk zal vervangen. Door middel van die regering doet God „oorlogen ophouden tot het uiteinde der aarde”. Instellingen die oorlogen bevorderen en mensen aanzetten om daarin te vechten, zullen verwijderd worden. Oorlogsslachtoffers zullen uit de dood opgewekt worden en de kans krijgen om op een paradijsaarde te leven. Niemand zal nog hoeven te vluchten voor een agressor of een onderdrukker. — Psalm 46:9; Daniël 2:44; Handelingen 24:15.

Over mensen die dan leven, zegt de bijbel: „Zij zullen stellig huizen bouwen en bewonen, en zij zullen stellig wijngaarden planten en hun vrucht eten. Zij zullen niet bouwen en iemand anders het bewonen . . . Zij zullen niet voor niets zwoegen, noch zullen zij baren tot ontsteltenis.” Alle schade of letsel zal hersteld worden. Geloof stellen in die hoop verwijdert geleidelijk leed en verdriet uit iemands hart. — Jesaja 65:21-23.

De bijbel is inderdaad een krachtig geneesmiddel voor het hart. De bijbelse leringen helen reeds de oorlogswonden. Voormalige vijanden worden verenigd in één internationale broederschap. In Gods nieuwe samenstel zal dit genezingsproces doorgaan totdat alle haat en verbittering, leed en verdriet uit de harten van de mensheid verdwenen zijn. De Schepper belooft dat ’de vroegere dingen niet in de geest zullen worden teruggeroepen, noch in het hart zullen opkomen’. — Jesaja 65:17.

[Voetnoot]

[Inzet op blz. 4]

„Uit de bijbel leerde ik dat al die jaren van vechten verspild waren”

[Inzet op blz. 5]

De bijbel kan een krachtige invloed op het hart van voormalige vijanden uitoefenen

[Inzet op blz. 6]

Haat en verbittering maakten geleidelijk plaats voor vertrouwen en vriendschap

[Inzet op blz. 6]

Zodra een lezer zich door de bijbel laat leiden, verwerft hij nieuwe waarden en maatstaven

[Illustratie op blz. 7]

Voormalige vijanden worden nu verenigd in een internationale broederschap

[Illustratieverantwoording op blz. 4]

Refugee camp: UN PHOTO 186811/J. Isaac