Koninkrijksverkondigers brengen verslag uit

Hedendaagse martelaren leggen getuigenis af in Zweden

HET Griekse woord voor ’getuige’ is martur, waarvan het Nederlandse woord ’martelaar’ — iemand die getuigenis aflegt door zijn dood — is afgeleid. Veel eerste-eeuwse christenen gaven getuigenis over Jehovah door voor hun geloof te sterven.

Evenzo zijn in de twintigste eeuw duizenden Getuigen door toedoen van Hitlers handlangers gestorven wegens het bewaren van hun neutraliteit in politieke en nationalistische kwesties. Ook deze hedendaagse martelaren verschaffen een krachtig getuigenis. Dit was onlangs in Zweden het geval.

In verband met de vijftigste verjaardag van het einde van de Tweede Wereldoorlog startte de Zweedse regering een landelijke educatieve campagne over de Holocaust. Het project werd ’Levende geschiedenis’ genoemd. Jehovah’s Getuigen werden uitgenodigd hieraan een aandeel te hebben en hun ervaringen te vertellen.

De Getuigen gingen hierop in en organiseerden een tentoonstelling getiteld ’De vergeten slachtoffers van de Holocaust’. Ze werd geopend in de congreshal van Jehovah’s Getuigen in Strängnäs. Er waren Getuigen die de Holocaust hadden overleefd aanwezig om hun ervaringen te delen met de meer dan 8400 bezoekers die de eerste dag kwamen! Tegen het einde van 1999 had de tentoonstelling in meer dan 100 musea en openbare bibliotheken in heel Zweden gestaan, en zo’n 150.000 mensen hadden ze bezichtigd. Tot de bezoekers behoorden een aantal regeringsfunctionarissen, die zich gunstig uitlieten over wat ze hadden gezien.

Geen enkele andere gebeurtenis in verband met de activiteiten van Jehovah’s Getuigen in Zweden heeft zo’n breed publiek bereikt en zoveel gunstige publiciteit ontvangen. Veel bezoekers vroegen: „Waarom hebben jullie ons niet eerder over jullie ervaringen tijdens de Holocaust verteld?”

Eén gemeente rapporteerde nadat de tentoonstelling in hun gebied was gehouden, een toename in huisbijbelstudies van dertig procent! Een Getuige nodigde een collega uit om de expositie te bezichtigen. De collega nam de uitnodiging met plezier aan en bracht een vriendin mee. Na afloop zei de vriendin dat ze het moeilijk te begrijpen vond dat mensen zo’n sterk geloof konden hebben dat ze liever geëxecuteerd werden dan een document te tekenen waarmee ze hun geloof afzwoeren. Dit leidde tot verdere gesprekken, en er werd een bijbelstudie met haar begonnen.

Deze twintigste-eeuwse getrouwe martelaren hebben er, net als hun eerste-eeuwse tegenhangers, moedig getuigenis van afgelegd dat Jehovah de enige ware God is, die onze onwankelbare trouw en loyaliteit waard is. — Openbaring 4:11.

[Illustratieverantwoording op blz. 13]

Camp prisoner: Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka, courtesy of the USHMM Photo Archives