Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Is Christus’ leiderschap reëel voor u?

Is Christus’ leiderschap reëel voor u?

Is Christus’ leiderschap reëel voor u?

„Laat u ook geen ’leiders’ noemen, want één is uw Leider, de Christus.” — MATTHEÜS 23:10.

1. Wie alleen is de Leider van ware christenen?

HET was dinsdag 11 Nisan. Drie dagen later zou Jezus Christus ter dood worden gebracht. Dit was zijn laatste bezoek aan de tempel. Op deze dag verstrekte Jezus een belangrijke onderwijzing aan de daar bijeengekomen menigte en aan zijn discipelen. Hij zei: „Gij moet u geen Rabbi laten noemen, want één is uw leraar, terwijl gij allen broeders zijt. Noemt bovendien niemand op aarde uw vader, want één is uw Vader, de Hemelse. Laat u ook geen ’leiders’ noemen, want één is uw Leider, de Christus” (Mattheüs 23:8-10). Het is duidelijk dat Jezus Christus de Leider van ware christenen is.

2, 3. Welke uitwerking heeft het op ons leven als wij naar Jehovah luisteren en de door hem aangestelde Leider aanvaarden?

2 Wat een heilzame uitwerking heeft Jezus’ leiderschap op ons leven wanneer wij het aanvaarden! Toen Jehovah God de komst van deze leider voorzei, verklaarde hij bij monde van de profeet Jesaja: „Hé daar, al gij dorstigen! Komt tot het water. En zij die geen geld hebben! Komt, koopt en eet. Ja, komt, koopt wijn en melk zelfs zonder geld en zonder prijs. . . . Luistert aandachtig naar mij en eet wat goed is en laat uw ziel haar heerlijke verrukking vinden in vettigheid zelf. . . . Ziet! Als een getuige voor de nationale groepen heb ik hem gegeven, als een leider en gebieder voor de nationale groepen.” — Jesaja 55:1-4.

3 Jesaja gebruikte gewone vloeistoffen — water, melk en wijn — als metaforen om te laten zien hoe ons persoonlijke leven beïnvloed wordt wanneer wij naar Jehovah luisteren en de Leider en Gebieder die hij ons gegeven heeft, volgen. De uitwerking is verfrissend. Het is net zoals het drinken van een glas koud water op een hete dag. Onze dorst naar waarheid en rechtvaardigheid wordt gelest. Evenals melk baby’s sterkt en hen helpt te groeien, maakt ’de melk van het woord’ ons krachtig en bevordert de geestelijke groei in onze verhouding tot God (1 Petrus 2:1-3). En wie kan ontkennen dat wijn op feestelijke gelegenheden tot vreugde bijdraagt? Evenzo wordt, wanneer wij de ware God aanbidden en in de voetstappen van zijn aangestelde Leider treden, het leven ’alleen maar vreugdevol’ (Deuteronomium 16:15). Het is daarom van het allergrootste belang dat wij allen — jong en oud, man en vrouw — tonen dat Christus’ leiderschap reëel voor ons is. Maar hoe kunnen wij er in ons dagelijks leven blijk van geven dat de Messias onze Leider is?

Jongeren — Blijf „toenemen in wijsheid”

4. (a) Wat gebeurde er toen de twaalfjarige Jezus in de tijd van het Pascha Jeruzalem bezocht? (b) In welke zin was Jezus reeds op twaalfjarige leeftijd goed geïnformeerd?

4 Beschouw eens het voorbeeld dat onze Leider aan jongeren heeft gegeven. Hoewel er weinig bekend is over Jezus’ kinderjaren, is één voorval zeer veelzeggend. Toen Jezus twaalf jaar was, namen zijn ouders hem mee op hun jaarlijkse bezoek aan Jeruzalem om het Pascha te vieren. Bij die gelegenheid ging hij helemaal in een schriftuurlijke discussie op en zijn familie vertrok zonder te weten dat hij was achtergebleven. Drie dagen later troffen zijn bezorgde ouders, Jozef en Maria, hem in de tempel aan, „waar hij te midden van de leraren zat, naar wie hij luisterde en aan wie hij vragen stelde”. Bovendien ’stonden allen die naar hem luisterden, voortdurend verbaasd over zijn begrip en zijn antwoorden’. Stel je eens voor, op slechts twaalfjarige leeftijd wist Jezus, ongetwijfeld mede dankzij de opleiding die zijn ouders hem hadden gegeven, niet alleen tot nadenken stemmende en van geestelijke diepgang getuigende vragen te stellen maar ook intelligente antwoorden te geven! — Lukas 2:41-50.

5. Hoe kunnen jongeren beoordelen hoe zij tegenover gezinsbijbelstudie staan?

5 Misschien ben je nog jong. Als je ouders toegewijde dienstknechten van God zijn, wordt er waarschijnlijk een geregelde gezinsbijbelstudie bij je thuis gehouden. Hoe sta je tegenover de gezinsstudie? Waarom zou je niet nadenken over vragen als: ’Ondersteun ik van ganser harte de regeling voor bijbelstudie bij mij thuis? Werk ik ermee samen en doe ik niets dat de routine verstoort?’ (Filippenzen 3:16) ’Heb ik een actief aandeel aan de studie? Stel ik, wanneer passend, vragen betreffende het studiemateriaal en vertel ik iets over de toepassing ervan? Ontwikkel ik, naarmate ik geestelijke vorderingen maak, een eetlust voor „vast voedsel dat bij rijpe mensen behoort”?’ — Hebreeën 5:13, 14.

6, 7. Hoe waardevol kan een programma van dagelijks bijbellezen voor jongeren zijn?

6 Een programma van dagelijks bijbellezen is ook waardevol. De psalmist zong: „Gelukkig is de man die niet in de raad der goddelozen heeft gewandeld, . . . maar zijn lust is in de wet van Jehovah, en in diens wet leest hij dag en nacht met gedempte stem” (Psalm 1:1, 2). Mozes’ opvolger, Jozua, ’las dag en nacht met gedempte stem in het wetboek’. Hierdoor kon hij wijs handelen en zich met succes van zijn door God geschonken toewijzing kwijten (Jozua 1:8). Onze Leider, Jezus Christus, zei: „Er staat geschreven: ’De mens moet niet van brood alleen leven, doch van elke uitspraak die uit Jehovah’s mond voortkomt’” (Mattheüs 4:4). Als wij al elke dag letterlijk voedsel nodig hebben, hoeveel te meer hebben wij dan op geregelde basis geestelijk voedsel nodig!

7 Aangezien de dertienjarige Nicole * zich bewust was van haar geestelijke nood, begon zij elke dag de bijbel te lezen. Nu, op zestienjarige leeftijd, heeft zij de hele bijbel eenmaal gelezen en heeft zij hem voor de tweede maal bijna half uit. Haar methode is eenvoudig. „Ik stel mij ten doel om elke dag op z’n minst één hoofdstuk te lezen”, zegt zij. Hoe heeft haar dagelijks bijbellezen haar geholpen? Zij antwoordt: „In deze tijd zijn slechte invloeden overvloedig aanwezig. Dagelijks bied ik het hoofd aan vormen van druk op school en elders waardoor mijn geloof op de proef wordt gesteld. Door elke dag de bijbel te lezen, word ik geholpen me snel bijbelse geboden en beginselen voor de geest te halen die me aanmoedigen weerstand te bieden aan deze vormen van druk. Daardoor voel ik me dichter bij Jehovah en Jezus.”

8. Wat was Jezus’ gewoonte in verband met de synagoge, en hoe kunnen jongeren hem navolgen?

8 Jezus was gewoon naar de schriftlezing in de synagoge te luisteren en eraan mee te doen (Lukas 4:16; Handelingen 15:21). Hoe nuttig is het voor jongeren om dat voorbeeld te volgen door geregeld christelijke vergaderingen te bezoeken waar de bijbel wordt voorgelezen en bestudeerd! Als uiting van waardering voor zulke vergaderingen zegt de veertienjarige Richard: „De vergaderingen zijn waardevol voor me. Ik word daar constant herinnerd aan wat goed en slecht is, wat moreel en immoreel is, wat christelijk is en wat niet. Ik hoef dat niet door bittere ervaring te leren.” Ja, „de vermaning van Jehovah is betrouwbaar, de onervarene wijs makend” (Psalm 19:7). Ook Nicole stelt zich ten doel elke week alle vijf de gemeentevergaderingen te bezoeken. Zij besteedt tevens twee tot drie uur aan het voorbereiden van die vergaderingen. — Efeziërs 5:15, 16.

9. Hoe kunnen jongeren ’in wijsheid blijven toenemen’?

9 De jeugdjaren zijn een geschikte tijd om ’kennis te verwerven van de enige ware God en van hem die hij heeft uitgezonden, Jezus Christus’ (Johannes 17:3). Je kent misschien jonge mensen die veel tijd doorbrengen met het lezen van stripboeken, met tv-kijken, videospelletjes of surfen op het internet. Waarom zou je hen nabootsen wanneer je het volmaakte voorbeeld van onze Leider kunt volgen? Als jongen vond hij het heerlijk om over Jehovah te leren. En wat was het resultaat? Wegens zijn liefde voor geestelijke dingen ’bleef Jezus toenemen in wijsheid’ (Lukas 2:52). Dat kun jij ook.

„Weest aan elkaar onderworpen”

10. Wat zal ertoe bijdragen dat het gezinsleven een bron van vrede en geluk is?

10 De huiselijke omgeving kan een haven van vrede en tevredenheid zijn of een gevechtsterrein van twist en ruzie (Spreuken 21:19; 26:21). Wanneer wij Christus’ leiderschap aanvaarden, draagt dit bij tot vrede en geluk in het gezin. Jezus’ voorbeeld staat in feite model voor gezinsrelaties. De Schrift zegt: „Weest aan elkaar onderworpen in de vrees van Christus. Laten vrouwen onderworpen zijn aan hun man als aan de Heer, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals ook de Christus het hoofd van de gemeente is, hij als redder van dit lichaam. . . . Mannen, blijft uw vrouw liefhebben, evenals ook de Christus de gemeente heeft liefgehad en zich voor haar heeft overgeleverd” (Efeziërs 5:21-25). Aan de gemeente in Kolosse schreef de apostel Paulus: „Gij kinderen, weest uw ouders gehoorzaam in alles, want dit is de Heer welgevallig.” — Kolossenzen 3:18-20.

11. Hoe kan een echtgenoot er blijk van geven dat Christus’ leiderschap reëel voor hem is?

11 Het opvolgen van deze raad betekent dat de echtgenoot de leiding neemt in het gezin, zijn vrouw hem loyaal steunt en de kinderen hun ouders gehoorzamen. Maar het gezag van de man kan alleen tot geluk leiden wanneer dit op juiste wijze wordt uitgeoefend. Een verstandige echtgenoot moet leren hoe hij zich van zijn taak als hoofd kan kwijten door zijn eigen Hoofd en Leider, Christus Jezus, na te volgen (1 Korinthiërs 11:3). Hoewel Jezus later ’hoofd over alle dingen met betrekking tot de gemeente’ werd, kwam hij ’niet naar de aarde om gediend te worden, maar om te dienen’ (Efeziërs 1:22; Mattheüs 20:28). Evenzo oefent een christelijke echtgenoot zijn gezag niet uit met het oog op zelfzuchtig voordeel, maar in het belang van zijn vrouw en kinderen — ja, het hele gezin (1 Korinthiërs 13:4, 5). Hij tracht de goddelijke hoedanigheden van zijn hoofd, Jezus Christus, na te volgen. Net als Jezus is hij zachtaardig en ootmoedig van hart (Mattheüs 11:28-30). Het zal niet moeilijk voor hem zijn om woorden als „het spijt me” of „je hebt gelijk” over zijn lippen te krijgen als hij het bij het verkeerde eind heeft. Het voortreffelijke voorbeeld van zo’n man maakt het voor een vrouw gemakkelijker om een „hulp”, een „tegenhanger” en een „partner” voor hem te zijn, van hem te leren en nauw met hem samen te werken. — Genesis 2:20; Maleachi 2:14.

12. Wat zal een vrouw helpen zich naar het gezagsbeginsel te schikken?

12 De vrouw van haar zijde moet aan haar echtgenoot onderworpen zijn. Maar als zij door de geest van de wereld beïnvloed raakt, kan dit haar kijk op het gezagsbeginsel gaan ondermijnen en zal het denkbeeld van onderworpenheid aan een man haar niet langer bekoren. De Schrift suggereert niet dat de man dominerend dient te zijn, maar verlangt van vrouwen dat zij aan hun echtgenoot onderworpen zijn (Efeziërs 5:24). De bijbel stelt de echtgenoot of vader ook verantwoordelijk, en wanneer de erin vervatte raad wordt toegepast draagt dit bij tot de vrede en orde in het gezin. — Filippenzen 2:5.

13. Welk voorbeeld van onderworpenheid heeft Jezus aan kinderen gegeven?

13 Kinderen moeten hun ouders gehoorzamen. Jezus heeft in dit opzicht een schitterend voorbeeld gegeven. Na het voorval in de tempel, toen de twaalfjarige Jezus drie dagen daar gebleven was, „daalde [hij] met [zijn ouders] af en kwam te Nazareth, en hij bleef aan hen onderworpen” (Lukas 2:51). Onderworpenheid van kinderen aan hun ouders draagt bij tot de vrede en harmonie in het gezin. Wanneer iedereen in het gezin zich aan Christus’ leiderschap onderwerpt, leidt dit tot geluk in het gezin.

14, 15. Wat zal ons helpen succesvol te zijn wanneer wij met een moeilijke situatie in het gezin worden geconfronteerd? Geef een voorbeeld.

14 Zelfs wanneer er moeilijke situaties in het gezin rijzen, is de sleutel tot succes daarin gelegen dat Jezus wordt nagevolgd en zijn leiding wordt aanvaard. Zo vormde het huwelijk van de 35-jarige Jerry met Lana, de moeder van een tienerdochter, een uitdaging die geen van beiden zich had kunnen indenken. Jerry legt uit: „Ik wist dat wilde ik een goed gezinshoofd zijn, ik dezelfde bijbelse beginselen moest toepassen die in andere gezinnen met succes werden bekroond. Maar ik kwam er al gauw achter dat ik ze met meer wijsheid en onderscheidingsvermogen moest toepassen.” Zijn stiefdochter zag hem als iemand die tussen haar en haar moeder was gekomen en koesterde een enorme wrok jegens hem. Jerry had onderscheidingsvermogen nodig om te zien dat de woorden en daden van het meisje door deze houding werden beïnvloed. Hoe pakte hij de situatie aan? Jerry antwoordt: „Lana en ik werden het erover eens dat, althans voorlopig, Lana de zorg zou dragen voor het opvoedende aspect van het ouderschap, terwijl ik mij erop zou toeleggen een goede band met mijn stiefdochter op te bouwen. Mettertijd bracht deze benadering goede resultaten teweeg.”

15 Wanneer wij in het gezin met moeilijke situaties worden geconfronteerd, hebben wij onderscheidingsvermogen nodig om erachter te komen waarom gezinsleden op een bepaalde manier praten en handelen. Wij hebben ook wijsheid nodig om goddelijke beginselen op juiste wijze toe te passen. Zo onderscheidde Jezus duidelijk waarom de vrouw die aan een bloedvloeiing leed hem had aangeraakt, en hij bejegende haar begripvol en meedogend (Leviticus 15:25-27; Markus 5:30-34). Wijsheid en onderscheidingsvermogen zijn karakteristieke hoedanigheden van onze Leider (Spreuken 8:12). Wij zijn gelukkig als wij handelen op de manier waarop hij dat zou doen.

’Blijf eerst het koninkrijk zoeken’

16. Wat dient de centrale plaats in ons leven in te nemen, en hoe toonde Jezus dit door zijn voorbeeld?

16 Jezus liet er geen twijfel over bestaan wat de centrale plaats dient in te nemen in het leven van degenen die zijn leiderschap aanvaarden. Hij zei: „Blijft dan eerst het koninkrijk en Zijn [Gods] rechtvaardigheid zoeken” (Mattheüs 6:33). En door zijn voorbeeld toonde hij ons hoe wij dat moeten doen. Aan het einde van de veertig dagen durende periode van vasten, mediteren en bidden die op zijn doop volgde, werd Jezus met een beproeving geconfronteerd. Satan de Duivel bood hem de heerschappij over „alle koninkrijken der wereld” aan. Stelt u zich eens het leven voor dat Jezus had kunnen hebben als hij het aanbod van de Duivel had aangenomen! Maar Christus concentreerde zich op het doen van zijn Vaders wil. Ook besefte hij dat zo’n leven in Satans wereld kort zou zijn. Hij verwierp het aanbod van de Duivel onmiddellijk door te zeggen: „Er staat geschreven: ’Jehovah, uw God, moet gij aanbidden en voor hem alleen heilige dienst verrichten.’” Kort daarna „begon Jezus te prediken en te zeggen: ’Hebt berouw, want het koninkrijk der hemelen is nabij gekomen’” (Mattheüs 4:2, 8-10, 17). De rest van zijn aardse leven was Christus een volletijdprediker van Gods koninkrijk.

17. Hoe kunnen wij tonen dat Koninkrijksbelangen de eerste plaats in ons leven innemen?

17 Wij doen er goed aan onze Leider na te volgen en niet toe te laten dat Satans wereld ons ertoe verlokt een goedbetaalde baan en carrière tot het voornaamste doel in het leven te maken (Markus 1:17-21). Wat zou het dwaas zijn wanneer wij zo verstrikt raken in een web van wereldse bezigheden dat Koninkrijksbelangen slechts op de tweede plaats komen! Jezus heeft ons de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen toevertrouwd (Mattheüs 24:14; 28:19, 20). Ja, wij hebben misschien gezins- of andere verantwoordelijkheden waarvan wij ons moeten kwijten, maar zijn wij niet blij dat wij avonden en weekeinden kunnen gebruiken om de verantwoordelijkheid na te komen die wij als christenen hebben om te prediken en te onderwijzen? En wat is het aanmoedigend te zien dat er tijdens het dienstjaar 2001 zo’n 780.000 personen in staat waren als volletijdpredikers, of pioniers, te dienen!

18. Wat helpt ons vreugde uit de bediening te putten?

18 In de evangelieverslagen wordt Jezus afgebeeld als een man van actie en ook als iemand die tedere gevoelens had. Toen hij de geestelijke behoeften van mensen om hem heen zag, voelde hij medelijden met hen en bood hun graag hulp (Markus 6:31-34). Onze bediening wordt vreugdevol wanneer wij er uit liefde voor anderen en een oprecht verlangen om hen te helpen aan deelnemen. Maar hoe kunnen wij zo’n verlangen ontwikkelen? „Toen ik nog een tiener was,” zegt een jonge man genaamd Jayson, „was ik niet bepaald verzot op de bediening.” Wat hielp hem liefde voor dit werk aan te kweken? Jayson antwoordt: „Bij mij thuis was de zaterdagochtend altijd aan de velddienst gewijd. Dit was goed voor mij, want hoe meer ik in de dienst uittrok, des te meer zag ik het goede dat erdoor tot stand werd gebracht en ging ik ervan houden.” Ook wij dienen geregeld en ijverig deel te nemen aan de bediening.

19. Wat dient ons vaste besluit te zijn ten aanzien van Christus’ leiderschap?

19 Het is werkelijk verkwikkend en lonend om Christus’ leiderschap te aanvaarden. Wanneer wij dat doen, worden de jeugdjaren een tijd om vorderingen te maken in kennis en wijsheid. Het gezinsleven wordt een bron van vrede en geluk, en de bediening is een activiteit die vreugde en voldoening schenkt. Laten wij dus vooral vastbesloten zijn er in ons dagelijks leven en in de beslissingen die wij nemen blijk van te geven dat het leiderschap van de Christus reëel voor ons is (Kolossenzen 3:23, 24). Maar Jezus Christus geeft nog op een andere manier — via de christelijke gemeente — leiding. Het volgende artikel zal bespreken hoe wij profijt kunnen trekken van deze voorziening.

[Voetnoot]

^ ¶7 Sommige namen zijn veranderd.

Kunt u zich dit herinneren?

• Hoe strekt het volgen van onze door God aangestelde Leider ons tot voordeel?

• Hoe kunnen jongeren tonen dat zij Jezus’ leiderschap willen volgen?

• Welke uitwerking heeft Christus’ leiderschap op het gezinsleven van degenen die zich eraan onderwerpen?

• Hoe kan uit onze bediening blijken dat Christus’ leiderschap reëel voor ons is?

[Studievragen]

[Illustraties op blz. 9]

De jeugdjaren zijn een geschikte tijd om kennis van God en zijn aangestelde Leider te verwerven

[Illustratie op blz. 10]

Onderwerping aan Christus’ leiderschap bevordert gezinsgeluk

[Illustraties op blz. 12]

Jezus zocht eerst het Koninkrijk. Doet u dat ook?