„Komt tot mij, . . . en ik zal u verkwikken”

Vergaderingen die tot liefde en voortreffelijke werken aansporen

VAN Toronto tot Tokio, van Moskou tot Montevideo — verscheidene keren per week stromen miljoenen Getuigen van Jehovah en hun vrienden naar hun plaatsen van aanbidding. Onder hen bevinden zich hardwerkende huisvaders die na een lange werkdag doodmoe zijn; ijverige vrouwen en moeders vergezeld van kleine kinderen; energieke jongeren die een dag op school hebben doorgebracht; zwakke ouderen die wegens allerlei kwalen niet meer zo goed ter been zijn; moedige weduwen en wezen; en terneergeslagen zielen die vertroosting nodig hebben.

Deze Getuigen van Jehovah maken gebruik van vele vervoermiddelen — van ultrasnelle treinen tot ezels, van stampvolle metrotreinen tot vrachtwagens. Sommigen moeten van krokodillen vergeven rivieren oversteken, terwijl anderen zich een weg door het zenuwslopende verkeer in grote steden moeten banen. Waarom getroosten al deze mensen zich zoveel moeite?

In de eerste plaats omdat het bijwonen van en het deelnemen aan christelijke vergaderingen een belangrijke manier is om Jehovah God te aanbidden (Hebreeën 13:15). De apostel Paulus vermeldde nog een reden toen hij schreef: „Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, . . . maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen” (Hebreeën 10:24, 25). Paulus geeft hier dezelfde gevoelens weer als die van de psalmist David, die zong: „Ik verheugde mij toen men tot mij zei: ’Laten wij naar het huis van Jehovah gaan.’” — Psalm 122:1.

Waarom verheugen christenen zich erover op hun vergaderingen aanwezig te zijn? Omdat de aanwezigen niet alleen maar toeschouwers zijn. In plaats daarvan bieden de vergaderingen hun gelegenheden om elkaar te leren kennen. Deze vergaderingen verschaffen vooral mogelijkheden om te geven, niet slechts te ontvangen, en om elkaar aan te sporen liefde te tonen en zich met voortreffelijke werken bezig te houden. Dit draagt ertoe bij dat vergaderingen opbouwend zijn. Bovendien zijn christelijke vergaderingen een van de manieren  waarop Jezus zijn belofte vervult: „Komt tot mij, . . . en ik zal u verkwikken.” — Mattheüs 11:28.

Een oase van zorg en troost

Jehovah’s Getuigen hebben goede redenen om hun vergaderingen als verkwikkend te beschouwen. Ten eerste wordt er op de vergaderingen geestelijk voedsel te rechter tijd verschaft door „de getrouwe en beleidvolle slaaf” (Mattheüs 24:45). Vergaderingen dragen er ook in belangrijke mate toe bij dat Jehovah’s dienstknechten bekwame en ijverige onderwijzers van Gods Woord worden. Bovendien kan men in de Koninkrijkszaal een groep liefdevolle, bezorgde en meelevende vrienden vinden die anderen in tijden van nood graag helpen en vertroosten. — 2 Korinthiërs 7:5-7.

Dit ondervond Phillis, een weduwe die haar man verloor toen haar kinderen vijf en acht jaar waren. Ze beschrijft welk verkwikkende effect christelijke vergaderingen op haar en haar kleine kinderen hadden en zegt: „Het was vertroostend naar de Koninkrijkszaal te gaan omdat medegelovigen altijd hun liefde en bezorgdheid toonden door een knuffel, een bijbelse gedachte of een stevige handdruk. Het was een plaats waar ik altijd wilde zijn.” — 1 Thessalonicenzen 5:14.

Nadat Marie een zware operatie had ondergaan, zei haar arts dat ze minstens zes weken nodig zou hebben om te herstellen. Tijdens de eerste weken van haar herstel kon Marie geen vergaderingen bijwonen. Haar arts merkte dat ze niet zo opgewekt was als voorheen. Toen hij besefte dat ze geen vergaderingen bezocht, moedigde hij haar aan dat wel te doen. Marie antwoordde dat haar man, die haar geloof niet deelde, uit bezorgdheid voor haar gezondheid niet bereid zou zijn haar naar de vergaderingen te laten gaan. Dus schreef de arts Marie officieel voor dat ze naar de Koninkrijkszaal moest gaan voor aanmoediging en opbouwende omgang. Marie besluit: „Na één vergadering te hebben bijgewoond, voelde ik me al zo veel beter. Ik ging weer eten, ik sliep de hele nacht, ik had minder vaak pijnstillers nodig en ik lachte weer!” — Spreuken 16:24.

De liefdevolle sfeer op christelijke vergaderingen valt ook buitenstaanders op. Een zekere studente besloot Jehovah’s Getuigen te observeren om een scriptie voor het vak etnologie te maken. Over de sfeer op de vergaderingen schreef ze in haar scriptie: „De hartelijkheid waarmee ik werd verwelkomd . . . [was] heel indrukwekkend. . . . De vriendelijkheid van Jehovah’s Getuigen was een heel opvallende eigenschap en naar mijn mening het meest kenmerkend voor de atmosfeer.” — 1 Korinthiërs 14:25.

In deze wereld vol problemen is de christelijke gemeente een geestelijke oase. Ze is een veilige haven waar liefde en vrede heerst. Door op de vergaderingen aanwezig te zijn, kunt u zelf de waarheid van de woorden van de psalmist ervaren: „Zie! Hoe goed en hoe aangenaam is het als broeders in eenheid te zamen wonen!” — Psalm 133:1.

[Kader/Illustratie op blz. 25]

IN EEN SPECIALE BEHOEFTE VOORZIEN

Hoe kunnen dove mensen voordeel trekken van christelijke vergaderingen? Over de hele wereld richten Jehovah’s Getuigen gebarentaalgemeenten op. In de afgelopen dertien jaar zijn er in de Verenigde Staten 27 van zulke gemeenten en 43 groepen gevormd. In Nederland en België functioneren momenteel drie Nederlandse gebarentaalgemeenten en twee groepen. Onlangs is ook in Suriname een groep opgericht. In minstens veertig andere landen zijn er nu zo’n 140 gebarentaalgemeenten. Christelijke publicaties zijn in dertien gebarentalen op video geproduceerd.

De christelijke gemeente biedt de doven de gelegenheid Jehovah te loven. Odile, een voormalig katholiek in Frankrijk die last had van ernstige depressieaanvallen en suïcidale gedachten had, is intens dankbaar voor het bijbelonderricht dat ze op christelijke vergaderingen heeft ontvangen. „Mijn gezondheid herstelde zich en ik kreeg weer vreugde in het leven”, zegt ze. „Maar bovenal heb ik de waarheid gevonden. Het leven heeft nu een doel voor me.”