Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Zich nu zeker voelen — Eeuwig zeker zijn

Zich nu zeker voelen — Eeuwig zeker zijn

Zich nu zeker voelen — Eeuwig zeker zijn

WAAROM is zekerheid vaak ongrijpbaar en, als ze wordt gevonden, van tijdelijke aard? Zou het kunnen zijn dat ons gevoel van zekerheid gebaseerd is op inbeelding — op wat we hopen te bereiken in plaats van op wat bereikbaar is? Wie in zo’n waanidee gelooft, leeft als het ware in een droomwereld.

Inbeelding stelt de geest in staat de werkelijkheid van het leven, met zijn onzekerheden, te verlaten en een schitterende, zekere toestand binnen te gaan, waarbij alles wat de droom zou kunnen bederven, terzijde wordt geschoven. Vaak dringen de problemen van de werkelijke wereld echter plotseling deze droomwereld binnen en wordt het prettige gevoel meedogenloos verstoord, waardoor de dromer zich van de nuchtere werkelijkheid bewust wordt.

Laten we eens één terrein beschouwen waarop mensen zekerheid zoeken — de plaats waar men woont. De grote stad bijvoorbeeld kan er veelbelovend uitzien en visioenen van vermaak, hoge lonen en luxe behuizing oproepen. Ja, dat zou ogenschijnlijk langverwachte zekerheid kunnen bieden. Maar is dit visioen realistisch?

Grote stad of grote dromen?

In ontwikkelingslanden wordt de aantrekkelijkheid van de grote stad opgehemeld door publiciteit die de wildste fantasieën kan opwekken. Organisaties achter zulke publiciteit zijn niet per definitie geïnteresseerd in uw zekerheid, maar veeleer in hun verkoopcijfers. Ze verdoezelen de problemen van de werkelijke wereld door succestaferelen af te schilderen die zekerheid suggereren. Zo wordt zekerheid in verband gebracht met hun aangeprezen product en de grote stad.

Beschouw het volgende voorbeeld eens. Ambtenaren in een West-Afrikaanse stad brachten reclameborden aan waarop levendig werd uitgebeeld dat roken in feite niets anders is dan zuurverdiend geld weggooien. Dat maakte deel uit van een campagne om de inwoners tegen roken te waarschuwen. Sigarettenfabrikanten en -verkopers reageerden hierop door slim ontworpen reclameborden aan te brengen waarop rokers in een aantrekkelijke setting als gelukkige en geslaagde mensen werden afgebeeld. Eén sigarettenbedrijf stak bovendien een aantal van zijn werknemers in een vrolijke outfit met opzichtige baseballcap, om sigaretten aan jonge mensen op straat uit te delen en iedereen aan te moedigen „het te proberen”. Veel van deze jongeren, die uit dorpen afkomstig waren, zwichtten in hun naïviteit voor de uitgekiende reclamecampagnes en gingen op de uitnodiging in. Ze raakten verslaafd aan het roken. De jonge dorpsbewoners waren op zoek naar zekerheid naar de stad gegaan om hun familie te ondersteunen of om financieel vooruit te komen. In plaats daarvan lieten ze veel van het geld dat ze voor betere doeleinden hadden kunnen gebruiken, in rook opgaan.

Reclameboodschappen die een succesvol leven in de stad afschilderen, zijn niet altijd van handelaren afkomstig. Ze kunnen uit de mond komen van personen die naar de stad zijn verhuisd en wegens financiële of andere problemen niet naar hun geboortedorp kunnen terugkeren. Omdat ze geen mislukkelingen willen lijken, pochen ze over de veronderstelde rijkdom en successen die de stad hun heeft geboden. Een nader onderzoek naar hun beweerde status onthult echter dat hun huidige levensstijl geen verbetering vormt ten opzichte van hun vroegere dorpsleven; net als de meeste andere stadsbewoners hebben ze het financieel moeilijk.

Vooral in de grote steden worden de pasgearriveerde zoekers naar zekerheid het slachtoffer van gewetenloze individuen. Hoe komt dit? Over het algemeen hebben ze geen tijd gehad om nauwe vriendschapsbanden aan te knopen en zijn ze ver van hun familieleden verwijderd. Ze hebben dus geen raadgevers die hen zouden kunnen helpen de valstrikken van het materialistische leven in de stad te vermijden.

Josué viel niet in de strik van roken. Verder werd het hem duidelijk dat hij onmogelijk aan de hoge eisen van het stadsleven kon voldoen. In zijn geval had de stad hem feitelijk niets beters te bieden dan grootse, onvervulde dromen. Hij besefte dat hij in de stad geen ware zekerheid genoot; hij hoorde er gewoon niet thuis. Gevoelens van leegheid, minderwaardigheid en mislukking kregen de overhand, en uiteindelijk overwon hij zijn trots en keerde naar het dorp terug.

Hij was bang geweest dat hij bespot zou worden. In plaats daarvan werd hij thuis en door zijn echte vrienden met open armen ontvangen. Dankzij de hartelijkheid die hij thuis ervoer, de vertrouwde omgeving van het dorp en de liefde van zijn vrienden in de christelijke gemeente voelde hij zich al gauw veel zekerder dan in de grote stad, waar de dromen van velen in nachtmerries veranderen. Tot zijn verbazing merkte hij dat hij door ijverig met zijn vader op het land te werken in werkelijkheid meer voor het hele gezin kon verdienen dan zijn nettowinst in de stad geweest zou zijn.

Geld — Wat is het werkelijke probleem?

Zal geld u een gevoel van zekerheid geven? Liz, uit Canada, zei: „Als jong meisje geloofde ik dat geld vrijheid van zorgen bracht.” Ze werd verliefd op een man die financiële zekerheid genoot. Het duurde niet lang of ze waren getrouwd. Voelde ze zich zeker? Liz vervolgt: „Toen ik trouwde, hadden we een prachtig huis en twee auto’s, en onze financiële situatie stelde ons in de gelegenheid te genieten van bijna alles wat de wereld op materieel gebied en op het gebied van reizen en ontspanning te bieden had. Vreemd genoeg maakte ik mij nog altijd zorgen om geld.” Ze legt uit waarom: „We hadden zo veel te verliezen. Het schijnt dat hoe meer je hebt, hoe onzekerder je je voelt. Geld bracht geen vrijheid van zorgen of vrees.”

Als u vindt dat u niet genoeg geld hebt om u zeker te voelen, vraag u dan af: ’Wat is het werkelijke probleem? Is het werkelijk een gebrek aan geld of ligt het aan onverstandig omgaan met geld?’ Terugkijkend op haar verleden zegt Liz: „Nu besef ik dat de problemen bij ons thuis toen ik een kind was, werden veroorzaakt door een slecht beheer van het geld. We kochten op afbetaling, en daarom zaten we altijd in de schulden. Dat veroorzaakte veel onrust.”

Nu voelen Liz en haar man zich echter veel zekerder, hoewel ze minder geld bezitten. Toen ze de waarheid van Gods Woord leerden kennen, luisterden ze niet langer naar schoonklinkende beweringen over geld en begonnen ze te luisteren naar Gods wijsheid, met inbegrip van de volgende woorden: „Wat hem betreft die naar mij luistert, hij zal in zekerheid verblijven en niet worden verstoord door angst voor rampspoed” (Spreuken 1:33). Ze wilden dat hun leven meer inhoud had dan een hoge bankrekening hun kon geven. Nu leggen Liz en haar man als zendelingen in een ver land aan zowel rijk als arm uit dat Jehovah God binnenkort wereldwijd ware zekerheid zal schenken. De diepe voldoening en stabiliteit die deze activiteit hun heeft geschonken, spruiten voort uit een superieur doel en allesovertreffende waarden in plaats van uit financieel gewin.

Onthoud de volgende fundamentele waarheid: rijkdommen die men bij God heeft, zijn veel waardevoller dan materiële rijkdommen. Door de hele bijbel heen ligt de nadruk niet op het bezitten van materiële rijkdommen maar op het genieten van een goede reputatie bij Jehovah, een reputatie die we kunnen behouden door voortdurend in geloof de goddelijke wil te doen. Christus Jezus moedigde ons aan ’rijk te zijn met betrekking tot God’ en een „schat in de hemelen” te vergaren. — Lukas 12:21, 33.

Positie — Wat wilt u bereiken?

Mocht u geneigd zijn te denken dat de maatschappelijke ladder beklimmen de weg naar zekerheid vormt, vraag u dan af: ’Wie op de ladder heeft werkelijk het punt van echte zekerheid bereikt? Hoeveel hoger moet ik nog klimmen om het te bereiken?’ Een succesvolle carrière kan u een vals gevoel van zekerheid geven, wat tot teleurstelling of, erger nog, tot een rampspoedige val kan leiden.

Werkelijke ervaringen tonen aan dat een goede naam bij God veel meer zekerheid verschaft dan een naam bij mensen. Alleen Jehovah kan mensen de gave van eeuwig leven schenken. Dat houdt in dat onze naam niet in het een of andere biografische ’Wie is dat’-boek moet komen te staan, maar in Gods boek des levens. — Exodus 32:32; Openbaring 3:5.

Als u wensdenken terzijde schuift, hoe evalueert u dan uw huidige situatie en wat kunt u werkelijk van de toekomst verwachten? Niemand bezit alles. Een verstandige christen zei het zo: „Ik moest leren dat het in het leven nooit dit EN dat is maar dit OF dat.” Misschien wilt u hier even stoppen om het kader „Verteld in Benin” te lezen.

Beantwoord nu eens de volgende vragen: Wat is een belangrijke bestemming of een belangrijk doel in mijn leven? Wat is de meest rechtstreekse weg om er te komen? Zou het kunnen zijn dat ik een lange, onzekere omweg maak en wat ik in werkelijkheid graag wil en wat praktisch mogelijk is, via een veel minder gecompliceerde weg bereikt kan worden?

Na raad gegeven te hebben over de betrekkelijke waarde van stoffelijke dingen in vergelijking met de waarde van geestelijke dingen, zei Jezus dat we ons oog „zuiver” of „scherp ingesteld” moeten houden (Mattheüs 6:22, voetnoot). Hij maakte duidelijk dat de belangrijke dingen in het leven geestelijke waarden en doeleinden zijn waarbij Gods naam en zijn koninkrijk centraal staan (Mattheüs 6:9, 10). Andere dingen zijn minder belangrijk; ze worden als het ware onscherp gezien.

Tegenwoordig stellen veel camera’s zich automatisch scherp in op voorwerpen die zich veraf of dichtbij bevinden. Bent u geneigd zo te zijn? Is bijna alles wat u ziet „scherp ingesteld” — met andere woorden, is het belangrijk, wenselijk en, met enig wensdenken, bereikbaar? Al zou dit zelfs maar gedeeltelijk het geval zijn, dan kan datgene wat voor christenen het belangrijkste is, het Koninkrijk, gemakkelijk in een wirwar van andere beelden, die elk uw aandacht proberen op te eisen, verloren gaan. Jezus gaf de krachtige aansporing: „Blijft dan eerst het koninkrijk en Zijn rechtvaardigheid zoeken, en al deze andere dingen zullen u worden toegevoegd.” — Mattheüs 6:33.

Zeker, nu en voor eeuwig

We dromen misschien allemaal van betere dingen voor onszelf en onze geliefden. Maar het feit dat we onvolmaakt zijn, in een onvolmaakte wereld leven en een beperkte levensduur hebben, dwingt ons de dingen die we realistisch gezien kunnen hopen te bereiken, te beperken. Een bijbelschrijver legde duizenden jaren geleden uit: „Ik wendde mij om te zien onder de zon dat niet de snellen de wedloop hebben, noch de sterken de strijd, noch ook de wijzen het voedsel hebben, noch ook de verstandigen de rijkdom hebben, noch zelfs zij die kennis bezitten de gunst hebben; want tijd en onvoorziene gebeurtenissen treffen hen allen.” — Prediker 9:11.

Soms worden we zo door de sleur van het dagelijks leven in beslag genomen dat we vergeten naar het grotere geheel te kijken van wie we zijn en wat we werkelijk nodig hebben om ons echt zeker te voelen. Beschouw eens de volgende, aloude wijze woorden: „Als u geld liefhebt, zult u nooit verzadigd worden; als u rijk wilt zijn, zult u nooit alles krijgen wat u wenst. Het is nutteloos. Een arbeider heeft hetzij genoeg of niet genoeg te eten, maar hij kan tenminste een goede nachtrust genieten. Een rijke evenwel heeft zo veel dat hij wakker blijft van de zorgen” (Prediker 5:10, 12, Today’s English Version). Ja, waarin is uw zekerheid gelegen?

Mochten uw omstandigheden enigszins overeenkomen met Josués irreële droom, kunt u uw plannen dan veranderen? Degenen die u echt liefhebben, zullen u tot steun zijn, net als Josués familieleden en vrienden in de christelijke gemeente dit voor hem waren. U zou weleens tot de ontdekking kunnen komen dat de zekerheid in een eenvoudige omgeving, met degenen die u liefhebben, groter is dan in de stad, met degenen die u trachten uit te buiten.

Als u reeds in weelde leeft, zoals Liz en haar man, kunt u uw levensstijl dan dusdanig aanpassen dat u meer tijd en energie gebruikt om mensen, zowel rijk als arm, te helpen meer te weten te komen over het Koninkrijk, het middel tot het verwerven van ware zekerheid?

Als u de maatschappelijke ladder beklimt of carrière tracht te maken, zou u eens eerlijk kunnen nadenken over wat u motiveert. Het spreekt vanzelf dat sommige gemakken die tot uw beschikking staan, wellicht tot meer vreugde in het leven bijdragen. Maar kunt u het Koninkrijk — het ware middel om blijvende zekerheid te verwerven — scherp of duidelijk voor ogen houden? Denk eens aan Jezus’ woorden: „Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen” (Handelingen 20:35). Als u aan de verschillende activiteiten in de christelijke gemeente deelneemt, zult u zich in een lonende zekerheid verheugen.

Degenen die hun volledige vertrouwen op Jehovah en zijn koninkrijk stellen, verheugen zich nu in een hartverwarmende zekerheid en zien uit naar volledige zekerheid in de toekomst. De psalmist zei: „Ik heb mij Jehovah voortdurend voor ogen gesteld. Omdat hij aan mijn rechterhand is, zal ik niet aan het wankelen worden gebracht. Daarom verheugt mijn hart zich werkelijk en is mijn heerlijkheid geneigd blij te zijn. Ook zal mijn eigen vlees in zekerheid verblijven.” — Psalm 16:8, 9.

[Kader/Illustratie op blz. 6]

Verteld in Benin

Dit verhaal is talloze malen in allerlei variaties verteld. Onlangs vertelde een bejaarde dorpeling in Benin (West-Afrika) de volgende versie aan enkele jongere dorpsgenoten.

Als de visser in zijn boomstamkano thuiskomt, stapt een buitenlandse deskundige die in dit ontwikkelingsland werkt op hem af. De deskundige vraagt de visser waarom hij zo vroeg terug is. Hij antwoordt dat hij langer had kunnen wegblijven, maar dat hij genoeg gevangen heeft om voor zijn gezin te zorgen.

„En nu? Ja, wat doet u trouwens met al uw tijd?”, vraagt de deskundige.

De visser antwoordt: „Och, ik ga wat vissen. Ik speel met mijn kinderen. We doen allemaal een dutje wanneer het warm wordt. ’s Avonds gaan we samen eten. Later kom ik met mijn vrienden bijeen om wat muziek te maken, enzovoorts.”

De deskundige onderbreekt hem: „Kijk, ik heb een universitaire graad en heb deze kwesties bestudeerd. Ik wil u helpen. U moet wat langer gaan vissen. Dan zou u meer verdienen en al gauw een grotere boot kunnen kopen dan deze boomstamkano. Met een grotere boot zou u nog meer verdienen en al gauw een vissersvloot kunnen opbouwen.”

„En dan?”, vraagt de visser.

„Dan zou u, in plaats van vis via een tussenpersoon te verkopen, rechtstreeks met de fabriek kunnen onderhandelen of zelfs uw eigen visconservenbedrijf kunnen beginnen. U zou uw dorp kunnen verlaten en naar Cotonou of Parijs of New York kunnen gaan om de hele business vandaar te runnen. U zou zelfs kunnen overwegen om met uw bedrijf naar de beurs te gaan, waardoor u miljoenen zou kunnen binnenhalen.”

„Hoeveel tijd zal dat alles in beslag nemen?”, vraagt de visser.

„Misschien vijftien tot twintig jaar”, antwoordt de deskundige.

„En dan?”, vervolgt de visser.

„Dan begint het leven interessant te worden”, legt de deskundige uit. „Dan zou u met pensioen kunnen gaan. U zou alle bedrijvigheid achter u kunnen laten en naar een rustig dorp kunnen verhuizen.”

„En wat dan?”, vraagt de visser.

„Dan hebt u tijd om wat te vissen, met uw kinderen te spelen, een dutje te doen wanneer het warm wordt, ’s avonds samen met uw gezin te eten en met vrienden bijeen te komen om wat muziek te maken.”

[Illustraties op blz. 7]

Schenkt promotie zekerheid?

[Illustraties op blz. 8]

Uw medechristenen zijn oprecht geïnteresseerd in uw zekerheid