Het Tetragrammaton in de Septuaginta

GODS naam, Jehovah, wordt weergegeven met het Tetragrammaton, dat wil zeggen, de vier Hebreeuwse letters יהוה (JHWH). Er werd lange tijd verondersteld dat het Tetragrammaton niet in exemplaren van de Septuaginta voorkwam. Bijgevolg werd gesteld dat wanneer de schrijvers van de christelijke Griekse Geschriften aanhalingen deden uit de Hebreeuwse Geschriften, ze de goddelijke naam niet in hun geschriften gebruikt zouden hebben.

Een reeks van ontdekkingen die in de afgelopen honderd jaar zijn gedaan, onthulde dat Gods naam wel in de Septuaginta voorkwam. Een bron zegt: „Het verlangen de heilige naam van God onaangeroerd te laten, was zo groot dat de hellenistische joden bij het vertalen van de Hebreeuwse bijbel in het Grieks, de bestaande letters van het Tetragrammaton gewoon in de Griekse tekst opnamen.”

Het papyrusfragment hiernaast is slechts een van de voorbeelden die bewaard zijn gebleven. Dit fragment, dat in Oxyrhynchus * (Egypte) werd gevonden en nummer 3522 kreeg, dateert uit de eerste eeuw G.T. Het is ongeveer 7 bij 10,5 centimeter en bevat een passage uit Job 42:11, 12. Het Tetragrammaton (omcirkeld) staat in Oud-Hebreeuwse lettertekens. *

Kwam de goddelijke naam dus in vroege exemplaren van de christelijke Griekse Geschriften voor? De geleerde George Howard zegt: „Aangezien het Tetragram nog steeds geschreven stond in de exemplaren van de Griekse bijbel [de Septuaginta] die de Geschriften van de vroege kerk vormde, is het redelijk om aan te nemen dat de schrijvers van het N[ieuwe] T[estament], als ze de Geschriften citeerden, het Tetragram in de bijbelplaats handhaafden.” Het schijnt dat afschrijvers kort daarna de goddelijke naam vervingen door surrogaten, zoals Kuʹri·os (Heer) en Theʹos (God).

[Voetnoten]

[Illustratieverantwoording op blz. 30]

Courtesy of the Egypt Exploration Society