Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Jongeren met liefde voor de waarheid

Jongeren met liefde voor de waarheid

Jongeren met liefde voor de waarheid

„HOE zal een jonge man zijn pad reinigen?”, vroeg een Hebreeuwse psalmist meer dan 2400 jaar geleden (Psalm 119:9). Die vraag is thans nog steeds actueel omdat jonge mensen met heel wat problemen worden geconfronteerd in de wereld. Vrije seks heeft veel jonge mensen aan aids blootgesteld: ongeveer de helft van degenen die met deze vreselijke ziekte zijn besmet, is tussen de 15 en 24 jaar. Ook drugsgebruik veroorzaakt talrijke problemen, waardoor sommige jongeren een vroegtijdige dood sterven. Ontaarde muziek; gewelddadige en immorele films, tv-programma’s en video’s; en pornografie op het internet oefenen een verwoestende invloed op jongeren uit. De vraag van de psalmist is dan ook iets wat veel ouders en jongeren in deze tijd sterk bezighoudt.

Dezelfde psalmist beantwoordt zijn eigen vraag als volgt: „Door op zijn hoede te blijven overeenkomstig uw woord.” Gods Woord, de bijbel, bevat beslist voortreffelijke raad voor jonge mensen, en door het volgen van die raad zijn veel jongeren succesvol in hun leven (Psalm 119:105). Laten we eens enkele voorbeelden bekijken van jongeren die God liefhebben en ernaar streven geestelijk sterk te blijven in een genotzuchtige en materialistische wereld.

Zij waarderen ouderlijke leiding

Jacob Emmanuel had enkele jaren in de pioniersdienst gestaan voordat hij op het bijkantoor van Jehovah’s Getuigen in Mexico ging dienen. Hij herinnert zich vol waardering hoe zijn liefde voor Gods dienst werd ontwikkeld: „Mijn ouders hebben de grootste invloed uitgeoefend, hoewel sommige ervaren broeders met wie ik bevriend raakte, ook veel voor me hebben gedaan. Door hen ben ik van de prediking gaan houden. Geleidelijk leidden ze me op het juiste pad; ik heb nooit het gevoel gehad dat ze me pushten.”

David, die reeds verscheidene jaren in de volletijddienst staat, weet nog hoeveel indruk het op hem maakte dat zijn ouders als speciale pioniers begonnen te dienen toen hij en zijn broer nog klein waren. Toen zijn vader stierf, bleef zijn moeder in de speciale pioniersdienst. Ze zorgde voor hen en daarnaast predikte ze het goede nieuws. „Ze hebben me nooit gezegd dat ik moest gaan pionieren,” zegt David, „maar de pioniersdienst gaf ons gezin zo veel vreugde dat de omgang en de sfeer me ertoe hebben gebracht hetzelfde te doen.” Over de belangrijkheid van goede leiding en aandacht van ouders zegt David: „Elke avond las mijn moeder ons verhalen voor uit het boek Van het verloren naar het herwonnen paradijs *. De manier waarop ze die vertelde, hielp ons om graag geestelijk voedsel in ons op te nemen.”

Waardering voor de vergaderingen

Sommige jongeren vinden het moeilijk de waarde van christelijke vergaderingen in te zien. Ze gaan omdat hun ouders gaan. Maar als ze de vergaderingen blijven bijwonen, kunnen ze het na verloop van tijd fijn gaan vinden. Neem bijvoorbeeld Alfredo, die met de volletijddienst begon toen hij elf was. Hij geeft toe dat hij toen hij ongeveer vijf was, probeerde van de vergaderingen thuis te blijven omdat ze hem slaperig maakten en hij van zijn ouders tijdens de vergaderingen niet mocht slapen. Hij vertelt: „Naarmate ik ouder werd, kreeg ik geleidelijk aan meer belangstelling voor de vergaderingen, vooral nadat ik had leren lezen en schrijven, omdat ik toen met eigen woorden commentaar begon te geven.”

Cintia, een meisje van zeventien dat in de pioniersdienst staat, vertelt hoe bij haar goede omgang een belangrijke rol heeft gespeeld om liefde voor Gods dienst te ontwikkelen. Ze zegt: „Door een goede band met de broeders en zusters en geregeld vergaderingsbezoek heb ik het nooit gemist dat ik geen wereldse vrienden had of niet aan activiteiten meedeed die onder jongeren populair zijn, zoals naar discotheken gaan. Door op de vergaderingen naar commentaren en ervaringen te luisteren, ontwikkelde ik het verlangen om Jehovah alles te geven wat ik heb, en ik vind dat het beste wat ik heb, mijn jeugd is. Dus besloot ik die te gebruiken in zijn dienst.”

Ze geeft echter toe: „Er was een periode, voordat ik gedoopt was, dat ik makkelijk vergaderingen oversloeg door huiswerk en andere schoolactiviteiten als excuus te gebruiken. Ik sloeg verscheidene vergaderingen over, en dat had al een geestelijk nadelige uitwerking. Ik begon om te gaan met een jongen die de bijbel niet bestudeerde. Met Jehovah’s hulp heb ik de zaken op tijd rechtgezet.”

Een persoonlijke beslissing

Wanneer aan Pablo, nog een jongere die Jehovah fulltime dient, wordt gevraagd wat volgens hem de sleutel is tot het ontwikkelen van liefde voor de waarheid van Gods Woord, zegt hij: „Ik denk dat er twee dingen bij komen kijken: geregelde persoonlijke studie en ijver voor de prediking. Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze me de waarheid over Jehovah hebben geleerd, en ik vind dat dit het beste is wat ze me hebben kunnen geven. Maar ik moet er zelf van overtuigd zijn waarom ik Jehovah liefheb. Daarvoor is het nodig ’de breedte en diepte’ van de bijbelse waarheid te kennen. Alleen zo krijgen we een verlangen naar Jehovah’s Woord, dat binnen in ons als ’een brandend vuur’ wordt zodat we er met anderen over willen spreken. Die ijver voor de prediking zal onze waardering voor de waarheid levend houden.” — Efeziërs 3:18; Jeremia 20:9.

Jacob Emmanuel, die al eerder is genoemd, weet ook nog hoe belangrijk het is persoonlijk de keuze te maken om Jehovah te dienen. Hij zegt dat zijn ouders er nooit op hebben aangedrongen dat hij zich liet dopen. „Ik geloof dat dit de beste handelwijze was, omdat ik de goede resultaten zie. Sommige jongeren bijvoorbeeld met wie ik veel omging, besloten zich samen te laten dopen. Hoewel dat fijn was, kon ik merken dat sommigen het in een emotionele opwelling deden, en kort daarna nam hun ijver voor de Koninkrijksactiviteiten af. In mijn geval hebben mijn ouders geen druk op me uitgeoefend om de beslissing te nemen me aan Jehovah op te dragen. Het was een persoonlijke beslissing.”

De rol van de gemeente

Sommige jonge mensen hebben de waarheid uit Gods Woord zelf leren kennen, zonder de hulp van hun ouders. Het is beslist een uitdaging om onder zulke omstandigheden te leren doen wat juist is en daarin te volharden.

Noé vertelt wat de waarheid voor hem heeft gedaan. Al op heel jonge leeftijd was hij driftig en gewelddadig. Toen hij op veertienjarige leeftijd de bijbel begon te bestuderen, begon zijn temperament te verbeteren, waarvoor zijn ouders, die toen geen belangstelling voor de bijbel hadden, heel dankbaar waren. Naarmate Noé geestelijke vorderingen maakte, wilde hij zijn leven vollediger in Gods dienst gebruiken. Hij is nu in de volletijddienst.

Ook Alejandro kreeg al heel jong belangstelling voor de christelijke waarheid, hoewel zijn ouders er niet in geïnteresseerd waren. Hij brengt zijn waardering voor de waarheid als volgt onder woorden: „Ik ben grootgebracht in een traditioneel katholiek gezin. Maar ik neigde steeds meer naar het communistisch atheïsme, aangezien de kerk geen antwoord had op de vragen die me van jongs af aan hadden verontrust. Jehovah’s organisatie heeft me geholpen de kennis van God te verkrijgen. Dit heeft echt mijn leven gered, want als ik de bijbel niet had bestudeerd, zou ik waarschijnlijk immoraliteit hebben bedreven, of aan de drank of drugs zijn geraakt. Ik was misschien zelfs lid geworden van een of andere revolutionaire groep, met alle verschrikkelijke gevolgen van dien.”

Hoe kan een jongere die niet de steun van zijn ouders heeft, in zijn zoeken naar waarheid volharden en aan de waarheid vasthouden? Het is duidelijk dat de ouderlingen en anderen in de gemeente een heel belangrijke rol spelen. Noé vertelt: „Ik heb me nooit alleen gevoeld, want Jehovah is altijd heel dicht bij me geweest. Ook heb ik de steun gehad van veel liefdevolle broeders en zusters die mijn geestelijke vaders, moeders en broers geworden zijn.” Hij dient nu op Bethel en gebruikt zijn tijd in de dienst voor God. Ook Alejandro vertelt: „Waar ik altijd dankbaar voor zal zijn, is dat ik het geluk had in een gemeente te zijn met een lichaam van ouderlingen die liefdevolle belangstelling voor mij als persoon toonden. Ik ben vooral dankbaar omdat ik, toen ik op mijn zestiende de bijbel ging bestuderen, ook last had van de typische rusteloosheid van jongeren. De gezinnen in de gemeente lieten me nooit aan mijn lot over. Er was altijd wel iemand die me gastvrij ontving en niet alleen zijn huis en voedsel met me deelde, maar ook zijn hart.” Alejandro is nu al ruim dertien jaar in de volletijddienst.

Sommigen denken dat religie alleen voor ouderen is. Veel jonge mensen hebben echter als kind de bijbelse waarheid leren kennen en zijn Jehovah gaan liefhebben en blijven hem trouw. Op deze jongeren kunnen Davids woorden opgetekend in Psalm 110:3 worden toegepast: „Uw volk zal zich gewillig aanbieden op de dag van uw strijdkracht. In de pracht der heiligheid, uit de schoot van de dageraad, hebt gij uw gezelschap van jonge mannen net als dauwdruppels.”

Het is voor jongeren een uitdaging de waarheid te onderzoeken en eraan vast te houden. Wat is het een vreugde te zien dat velen heel dicht bij Jehovah’s organisatie blijven, de vergaderingen geregeld bijwonen en de bijbel ijverig bestuderen. Door dat te doen, hebben ze een oprechte liefde voor Gods Woord en zijn dienst kunnen aankweken! — Psalm 119:15, 16.

[Voetnoot]

^ ¶6 Uitgegeven door Jehovah’s Getuigen in 1958; wordt nu niet meer gedrukt.