Blijf standvastig en win de wedloop om het leven

ALS we een stormachtige zee moesten oversteken, waarmee zouden we dat dan het liefst doen? Met een gammel bootje of met een stevig, goed gebouwd schip? Natuurlijk kiezen we het schip, want dat is veel beter bestand tegen de woeste golven.

Terwijl we ons een weg banen door dit stormachtige en gevaarlijke samenstel van dingen, komen er problemen op ons pad die ons aan het wankelen kunnen brengen. Jongeren bijvoorbeeld kunnen zich soms verloren en onzeker voelen door de verwarrende ideeën en rages van deze wereld. Degenen die pas aan de christelijke loopbaan zijn begonnen, voelen zich misschien nog steeds wat onzeker. Zelfs sommigen die standvastig zijn en jaren getrouwe dienst voor God achter zich hebben liggen, worden misschien beproefd doordat hun verwachtingen nog niet volledig zijn vervuld.

Zulke gevoelens zijn niet nieuw. Getrouwe dienstknechten van Jehovah zoals Mozes, Job en David waren soms hun zelfvertrouwen kwijt (Numeri 11:14, 15; Job 3:1-4; Psalm 55:4). Toch werd hun leven gekenmerkt door standvastige toewijding aan Jehovah. Hun voortreffelijke voorbeeld moedigt ons aan net zo standvastig te zijn, maar Satan de Duivel wil ons van de wedloop om het eeuwige leven afleiden (Lukas 22:31). Hoe kunnen we dus standvastig blijven, „vast in het geloof”? (1 Petrus 5:9) En hoe kunnen we onze geloofsgenoten sterken?

Jehovah wil dat we standvastig zijn

Als we Jehovah trouw zijn, zal hij ons altijd helpen stabiel te blijven. De psalmist David kwam in heel wat moeilijke situaties terecht, maar hij vestigde zijn hoop op God en kon daarom zingen: „Voorts bracht [Jehovah] mij ook omhoog uit een bruisende kuil, uit het slijk van het bezinksel. Daarna stelde hij mijn voeten op een steile rots; hij bevestigde mijn schreden stevig.” — Psalm 40:2.

Jehovah sterkt ons om „de voortreffelijke strijd van het geloof” te voeren, zodat we ’het eeuwige leven stevig kunnen vastgrijpen’ (1 Timotheüs 6:12). Hij verschaft ons ook de middelen om stabiel te blijven en als winnaar uit onze geestelijke oorlogvoering te voorschijn te komen. De apostel Paulus spoorde medechristenen ertoe aan ’kracht te blijven verwerven in de Heer en in de macht van zijn sterkte, en de volledige wapenrusting van God aan te doen, opdat ze pal konden staan tegen de kuiperijen van de Duivel’ (Efeziërs 6:10-17). Maar wat kan ons aan het wankelen brengen? En hoe kunnen we die gevaarlijke invloeden afweren?

Pas op voor factoren die ons onstabiel kunnen maken

Het is verstandig om dit belangrijke feit niet te vergeten: de beslissingen die we nemen, zullen  uiteindelijk onze christelijke stabiliteit beïnvloeden, hetzij positief of negatief. Jongeren staan voor beslissingen in verband met bijvoorbeeld hun carrière, een aanvullende opleiding en het huwelijk. Volwassenen moeten misschien besluiten of ze gaan verhuizen, en of ze er nog een baan bij nemen. Elke dag nemen we beslissingen met betrekking tot het gebruik van onze tijd en veel andere dingen. Wat zal ons helpen verstandige beslissingen te nemen die tot onze stabiliteit als Gods dienstknechten bijdragen? Iemand die al heel lang een christen is, zei: „Ik vraag om Jehovah’s hulp als ik beslissingen neem. Ik geloof dat het belangrijk is om de raad die in de bijbel, op de vergaderingen, door de ouderlingen en in bijbelse publicaties gegeven wordt, te aanvaarden en toe te passen.”

Als we beslissingen nemen, zouden we ons moeten afvragen: Zal ik over vijf of tien jaar blij zijn met de beslissingen die ik nu neem, of zal ik er spijt van hebben? Zorg ik ervoor dat mijn beslissingen me in geestelijk opzicht niet onstabiel maken, maar tot mijn geestelijke groei bijdragen? — Filippenzen 3:16.

Sommige gedoopte personen zijn een onevenwichtig leven gaan leiden doordat ze zijn bezweken voor verleidingen of dachten zich wat Gods wetten betreft op het randje te kunnen begeven. Enkelen die wegens het onberouwvol volgen van een zondige weg uit de gemeente gesloten waren, hebben hun best gedaan om hersteld te worden, en zijn vervolgens — soms kort daarna — wegens vergelijkbaar kwaaddoen weer uitgesloten. Kan het zijn dat ze niet gebeden hebben of God hen wilde helpen ’een afschuw te hebben van wat goddeloos is en het goede aan te hangen’? (Romeinen 12:9; Psalm 97:10) We moeten allemaal ’rechte paden voor onze voeten blijven maken’ (Hebreeën 12:13). Laten we daarom enkele punten beschouwen die ons kunnen helpen in geestelijk opzicht stabiel te blijven.

Blijf standvastig door christelijke activiteit

Eén manier om in de wedloop om het leven een constant tempo aan te houden, is veel te doen hebben in het predikingswerk. Onze christelijke bediening is echt een waardevol hulpmiddel om ons hart en onze geest te blijven concentreren op het doen van Gods wil en scherp gericht te houden op de prijs van eeuwig leven. In dit opzicht gaf Paulus de Korinthiërs de raad: „Mijn geliefde broeders, wordt standvastig, onwrikbaar, altijd volop te doen hebbend in het werk van de Heer, wetend dat uw arbeid niet tevergeefs is in verband met de Heer” (1 Korinthiërs 15:58). „Standvastig” betekent ’stevig op zijn plaats bevestigd’. „Onwrikbaar” kan betekenen dat ’iemand niet toestaat dat hij zijn houvast verliest’. Bezig zijn in onze dienst kan dus een stabiliserend effect op onze christelijke levenswijze hebben. Als we anderen helpen Jehovah te leren kennen krijgt ons leven betekenis, en we worden er gelukkig door. — Handelingen 20:35.

Pauline, een christen die ruim dertig jaar als zendelinge en in andere vormen van volletijdprediking heeft gediend, vertelt: „De prediking is een bescherming omdat getuigenis geven aan anderen me ervan overtuigt dat ik inderdaad de waarheid heb.” Dezelfde overtuiging is ook het gevolg van geregelde deelname aan andere christelijke activiteiten, zoals het bezoeken van vergaderingen en ijverige persoonlijke bijbelstudie.

Stabiel door een liefdevolle broederschap

Dat we deel uitmaken van de wereldwijde organisatie van ware aanbidders kan een krachtige stabiliserende invloed op ons hebben. Wat een zegen is het om met zo’n liefdevolle, wereldomvattende broederschap verbonden te zijn! (1 Petrus 2:17) En wij kunnen een stabiliserende invloed op onze geloofsgenoten hebben.

Denk eens aan de behulpzame daden van de oprechte man Job. Zelfs de valse vertrooster Elifaz moest toegeven: „Al wie struikelde, werd door uw woorden altijd opgericht; en bezwijkende knieën werden door u weer stevig gemaakt” (Job 4:4). Hoe staat het met ons in dit opzicht? We hebben allemaal de verantwoordelijkheid onze broeders en zusters te helpen in Gods dienst te volharden. In onze omgang met hen kunnen we de woorden toepassen: „Sterkt de slappe handen en maakt de wankelende knieën vast” (Jesaja  35:3). Dus waarom zouden we ons niet ten doel stellen op elke vergadering een of twee medechristenen aan te moedigen? (Hebreeën 10:24, 25) Door opbeurende woorden van lof en dank voor hun constante inspanningen om Jehovah te behagen, kunnen ze echt geholpen worden standvastig te blijven met als doel de overwinning te behalen in de wedloop om het leven.

Ouderlingen kunnen veel goeds doen door nieuwelingen aan te moedigen. Dat kan door nuttige suggesties en gezonde schriftuurlijke raad te geven, en door met hen samen te werken in de velddienst. De apostel Paulus greep elke gelegenheid aan om anderen te sterken. Hij verlangde ernaar de christenen in Rome te zien zodat hij hen geestelijk kon versterken (Romeinen 1:11). Hij bezag zijn geliefde broeders en zusters in Filippi als zijn „vreugde en kroon” en spoorde hen aan om ’aldus vast te staan in de Heer’ (Filippenzen 4:1). Toen Paulus over de moeilijkheden van zijn broeders in Thessalonika hoorde, stuurde hij Timotheüs om ’hen standvastig te maken en hen te troosten, opdat niemand door verdrukkingen aan het wankelen gebracht zou worden’. — 1 Thessalonicenzen 3:1-3.

De apostelen Paulus en Petrus erkenden en waardeerden de getrouwe inspanningen van hun medeaanbidders (Kolossenzen 2:5; 1 Thessalonicenzen 3:7, 8; 2 Petrus 1:12). Laten ook wij ons niet op de zwakke punten van onze broeders en zusters richten, maar op hun goede eigenschappen en hun succesvolle strijd om standvastig te blijven en Jehovah te eren.

Als we negatief of kritisch zijn, maken we het onbedoeld voor sommigen misschien moeilijker om standvastig in het geloof te blijven. Wat is het passend te bedenken dat onze broeders en zusters in dit samenstel van dingen „gestroopt en heen en weer gedreven” zijn! (Mattheüs 9:36) In de christelijke gemeente mogen ze terecht troost en verkwikking verwachten. Laten we daarom allemaal ons uiterste best doen om medegelovigen op te bouwen en te helpen standvastig te blijven.

Af en toe behandelen anderen ons misschien zo dat onze standvastigheid erdoor zou kunnen verzwakken. Laten we toe dat we het door een kwetsende opmerking of onvriendelijk gedrag langzamer aan gaan doen in onze dienst voor Jehovah? We dienen ons door niemand van onze standvastigheid te laten afbrengen! — 2 Petrus 3:17.

Gods beloften — Een stabiliserende invloed

Jehovah’s belofte van een schitterende toekomst onder de Koninkrijksregering geeft ons een hoop die ons helpt standvastig te blijven (Hebreeën 6:19). En de overtuiging dat God altijd zijn beloften vervult, motiveert ons ’wakker te blijven en vast te staan in het geloof’ (1 Korinthiërs 16:13; Hebreeën 3:6). Een schijnbaar uitstel van de vervulling van sommige beloften van God kan ons geloof op de proef stellen. We moeten daarom absoluut oppassen dat we ons niet laten misleiden door valse leerstellingen en ons niet laten afbrengen van onze hoop. — Kolossenzen 1:23; Hebreeën 13:9.

Het slechte voorbeeld van de Israëlieten die omkwamen omdat ze geen geloof stelden in Jehovah’s beloften, zou een waarschuwing voor ons moeten zijn (Psalm 78:37). Laten we, in plaats van zoals zij te zijn, standvastig zijn en God in deze laatste dagen met een gevoel van  dringendheid dienen. „Ik leef elke dag alsof de grote dag van Jehovah morgen komt”, zei een ervaren ouderling. — Joël 1:15.

De grote dag van Jehovah is op komst. Maar we hebben niets te vrezen zolang we dicht bij God blijven. Als we onwrikbaar aan zijn rechtvaardige maatstaven vasthouden en standvastig blijven, kunnen we de wedloop om het eeuwige leven met succes lopen! — Spreuken 11:19; 1 Timotheüs 6:12, 17-19.

[Illustratie op blz. 23]

Doen we alles wat we kunnen om medechristenen te helpen standvastig te blijven?

[Illustratieverantwoording op blz. 21]

The Complete Encyclopedia of Illustration/J. G. Heck