Op zoek naar een goede regering

„De groeiende onderlinge afhankelijkheid van deze wereld heeft een reeks wereldomvattende problemen veroorzaakt die afzonderlijke landen niet meer zelf kunnen oplossen. Alleen door internationale samenwerking kunnen we de steeds grotere gevaren en uitdagingen aan waarmee de mensheid geconfronteerd wordt.” — Ghulam Umar, Pakistaans politiek analist.

DE huidige wereld is vol paradoxen. Ondanks de materiële overvloed die er is, kunnen velen nauwelijks rondkomen. Deze computergeneratie zou wel eens de best opgeleide en best geïnformeerde ooit kunnen zijn, en toch hebben steeds meer mensen moeite om een vaste baan te vinden. Hoewel mensen nu meer vrijheid lijken te hebben dan vroeger, leven miljoenen in een klimaat van angst en onzekerheid. Er komen misschien allerlei verleidelijke kansen op ons af, maar corruptie en wetteloosheid in alle lagen van de samenleving hebben velen wanhopig gemaakt.

Het grote aantal problemen van de mensheid is zo overweldigend dat het ver uitstijgt boven wat één land, of zelfs een groep landen, kan oplossen. Veel waarnemers zijn daarom tot de conclusie gekomen dat voor echte wereldvrede en veiligheid alle landen zich onder één regering moeten verenigen. Albert Einstein bijvoorbeeld was lange tijd een voorstander van zo’n idee. In 1946 verklaarde hij: „Ik ben ervan overtuigd dat de meeste volken op aarde liever in vrede en veiligheid leven . . . Aan het menselijke verlangen naar vrede kan alleen worden voldaan door een wereldregering te creëren.”

Meer dan vijftig jaar later is deze belangrijke behoefte nog steeds niet vervuld. In een opsomming van de problemen van de 21ste eeuw schrijft de Parijse krant Le Monde: „Het gaat erom de rechterlijke, bestuurlijke en constitutionele basis te leggen voor een internationale regering die in staat is overal ter wereld onmiddellijk in te grijpen in gevallen van etnisch geweld. Het gaat erom de opvatting te accepteren dat de aarde voortaan één land is.” Wie of wat heeft de macht en het vermogen om dit uit te voeren, zodat de mensheid verzekerd is van een vredige toekomst?

Zijn de Verenigde Naties het antwoord?

Velen hebben voor wereldvrede hun hoop gevestigd op de Verenigde Naties. Zijn de VN een regering die echte vrede en veiligheid in de wereld kan brengen? Er is beslist geen gebrek aan politieke retoriek die veelbelovend klinkt en vertrouwen inboezemt. Zo nam de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in de ’Millenniumverklaring’ van 2000 het volgende besluit: „Wij zullen geen middel  onbeproefd laten om onze volken te bevrijden van de gesel van oorlogen — zowel binnen als tussen staten — die het afgelopen decennium meer dan vijf miljoen levens hebben geëist.” Met zulke verklaringen hebben de VN uit vele hoeken lof en respect geoogst en in 2001 kregen ze zelfs de Nobelprijs voor de vrede. Met dit eerbetoon verklaarde het Noorse Nobelcomité dat „de enige begaanbare route naar internationale vrede en samenwerking via de Verenigde Naties loopt”.

Zijn de Verenigde Naties, opgericht in 1945, ondanks dit alles een regering gebleken die echte en blijvende wereldvrede kan brengen? Nee, want eigenbelang en nationalistische aspiraties van de lidstaten hebben veel van de inspanningen gedwarsboomd. De algemene indruk, zo zegt de redacteur van een krant, is dat de VN niet meer dan „een soort barometer van de publieke opinie” zijn, en dat „haar agenda gevuld is met kwesties waarover men jarenlang gedebatteerd heeft zonder veel of ook maar iets dichter bij een oplossing te komen”. De vraag blijft: zullen de volken op aarde ooit echt een eenheid vormen?

De bijbel onthult dat die eenheid binnenkort bereikt zal worden. Hoe zal dat gebeuren? En welke regering zal daarvoor zorgen? Lees voor de antwoorden hierop het volgende artikel.

[Illustratie op blz. 3]

Einstein was een voorstander van een wereldregering

[Verantwoording]

Einstein: U.S. National Archives photo