Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Een brief van Alejandra

Een brief van Alejandra

Koninkrijksverkondigers brengen verslag uit

Een brief van Alejandra

BRIEVEN SCHRIJVEN is sinds lang een effectieve manier om getuigenis te geven. Hoewel het resultaat misschien niet altijd duidelijk is, worden degenen die erin volharden, overvloedig gezegend. Ze houden de wijze bijbelse raad in gedachte: „Zaai in de morgen uw zaad en laat tot de avond uw hand niet rusten; want gij weet niet waar dit succes zal hebben, hetzij hier of daar, of dat beide even goed zullen zijn.” — Prediker 11:6.

Alejandra, een jonge Getuige die al zo’n tien jaar op het bijkantoor van Jehovah’s Getuigen in Mexico diende, kreeg chemotherapie tegen kanker. Haar toestand verslechterde en uiteindelijk was ze te zwak om haar dagelijkse routine voort te zetten. Maar omdat ze haar bediening niet wilde verwaarlozen, besloot ze brieven te gaan schrijven. Ze schreef over de gratis bijbelstudieregeling en vermeldde het telefoonnummer van haar moeder. Ze gaf de brieven vervolgens aan haar moeder, die ze tijdens haar van-huis-tot-huisbediening achterliet op adressen waar niemand thuis was.

Ondertussen ging Diojany, een jong meisje uit Guatemala, als dienstmeisje in Cancún (Mexico) werken. Daar kwam ze in contact met Jehovah’s Getuigen, en ze vond het fijn met hen over de bijbel te praten. Het echtpaar voor wie ze werkte, besloot later naar Mexico-Stad te verhuizen en wilde graag dat ze meeging. Diojany twijfelde omdat ze door de verhuizing het contact met de Getuigen zou verliezen.

„Maak je daar maar geen zorgen over,” verzekerde het echtpaar haar, „er zijn overal Getuigen. Zodra we daar aankomen, zullen we hen gaan zoeken.” Met dat vooruitzicht stemde Diojany erin toe met hen mee te gaan. Eenmaal in Mexico-Stad ging het echtpaar op zoek naar de Getuigen. Om de een of andere reden konden ze hen niet vinden, hoewel er ruim 41.000 Getuigen en 730 gemeenten in die stad waren.

Diojany raakte al snel ontmoedigd omdat ze geen Getuigen had kunnen vinden om haar bijbelbesprekingen voort te zetten. Op een dag kwam haar werkgeefster naar haar toe en zei: „Verrassing! Je God heeft je gebeden verhoord.” Ze gaf haar een brief en zei: „De Getuigen hebben deze brief voor je achtergelaten.” Het was een brief van Alejandra.

Diojany kwam in contact met Alejandra’s moeder en zus, Blanca, en aanvaardde een bijbelstudie. Na enkele weken was ze heel blij Alejandra te kunnen ontmoeten. Alejandra moedigde haar aan om ijverig door te gaan met haar bijbelstudie zodat ze geestelijke vorderingen zou kunnen maken.

Enkele maanden later, in juli 2003, stierf Alejandra. Ze heeft haar geloofsgenoten een prachtig voorbeeld van geloof en moed gegeven. Op de begrafenis waren velen diep geraakt toen ze Diojany hoorden zeggen: „Alejandra en haar familie zijn een geweldig voorbeeld voor me. Ik ben vastbesloten Jehovah te dienen en me binnenkort te laten dopen. Ik kijk er echt naar uit om Alejandra in het komende paradijs terug te zien!”

Een brief mag dan onbeduidend lijken, hij kan beslist goede en blijvende resultaten hebben!