Waar gaat het met de wereld naar toe?

EENHEID op aarde. Het klinkt zo goed. Iedereen zou dat toch willen? Er wordt beslist veel over eenheid gesproken. Keer op keer staat het onderwerp op de agenda als wereldleiders samenkomen. In augustus 2000 kwamen meer dan duizend religieuze leiders naar het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York in verband met de Millenniumtop voor wereldvrede. Ze bespraken oplossingen voor de conflicten op aarde. De conferentie zelf was echter een afspiegeling van de smeulende controversen in de wereld. Een moefti uit Jeruzalem weigerde te komen omdat er een joodse rabbi aanwezig was. Anderen waren beledigd omdat de dalai lama niet voor de eerste twee dagen uitgenodigd was, uit angst voor een sterk protest van China.

In oktober 2003 werd er in Thailand tijdens een topconferentie van de APEC (de economische unie tussen bijna alle landen rond de Grote Oceaan) over kwesties van internationale veiligheid gesproken. De 21 aanwezige landen deden de toezegging terroristische groeperingen te ontmantelen en werden het eens over bepaalde veiligheidsmaatregelen. Maar tijdens de conferentie werd door een aantal afgevaardigden kritiek geuit op de haatdragende  opmerkingen die een premier over de joden maakte.

Waarom geen eenheid?

Hoewel er veel over de eenwording van de wereld wordt gesproken, zijn er maar weinig concrete resultaten te zien. Waarom is die eenheid, ondanks de oprechte pogingen van velen, zelfs in de 21ste eeuw nog onbereikbaar voor de mensheid?

Een deel van het antwoord vinden we terug in het commentaar van een premier die op de APEC-conferentie aanwezig was. Hij zei: „We zitten met zoiets als nationale trots.” De samenleving is inderdaad doordrenkt van nationalisme. Elk volk en elke etnische groep wordt gedreven door de zucht naar zelfbeschikking. Door de combinatie van nationale soevereiniteit en een geest van rivaliteit en hebzucht is er een explosieve mix ontstaan. Als nationale belangen in conflict komen met internationale belangen, blijkt steeds weer dat de nationale belangen het winnen.

De psalmist beschrijft nationalisme terecht als „de pestilentie die onheilen veroorzaakt” (Psalm 91:3). Het is voor de mensheid als een plaag geweest die onnoemelijk leed heeft veroorzaakt. Nationalisme en de resulterende vreemdelingenhaat bestaan al eeuwenlang. Ook nu nog wakkert nationalisme het vuur van verdeeldheid aan, en menselijke regeerders zijn niet in staat geweest dit te stoppen.

Veel autoriteiten erkennen dat nationalisme en eigenbelang aan de problemen in de wereld ten grondslag liggen. Zo zei de voormalige secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Oe Thant: „Zo veel problemen waar we nu tegenover staan, zijn te wijten aan of het gevolg van een verkeerde instelling . . . Daaronder valt ook de bekrompen nationalistische opvatting: ’juist of verkeerd, het is mijn land’.” Toch dringen volken, vervuld van eigenbelang, tegenwoordig steeds meer aan op hun eigen soevereiniteit. De volken die het voor het zeggen hebben, willen niets van hun invloed afstaan. De International Herald Tribune zei bijvoorbeeld over de Europese Unie: „Rivaliteit en wantrouwen blijven de basispatronen van de Europese politiek. Voor de meeste lidstaten van de EU is het nog steeds onaanvaardbaar dat een  van de andere EU-partners meer invloed krijgt en de leiding neemt.”

Gods Woord, de bijbel, geeft een treffende beschrijving van het resultaat van elk menselijk bestuur: ’De ene mens heeft over de andere mens geheerst tot diens nadeel’ (Prediker 8:9). Doordat zowel groepen mensen als afzonderlijke personen de wereld in hun eigen afgescheiden domeinen opdelen, ervaren ze de vervulling van dit bijbelse beginsel: „Wie zich afzondert, zal zijn eigen zelfzuchtige verlangen zoeken; tegen alle praktische wijsheid zal hij losbarsten.” — Spreuken 18:1.

Het is nooit de bedoeling geweest van onze Schepper, die weet wat het beste voor ons is, dat mensen hun eigen regeringen zouden vormen en zichzelf zouden besturen. Door dit te doen zijn mensen voorbijgegaan aan Gods voornemen en aan het feit dat alles van hem is. Psalm 95:3-5 zegt: „Jehovah is een groot God en een groot Koning boven alle andere goden, hij in wiens hand de binnenste diepten der aarde zijn en aan wie de toppen der bergen behoren; aan wie de zee, die hijzelf gemaakt heeft, behoort en wiens eigen handen zelfs het droge land hebben gevormd.” God is de rechtmatige Soeverein naar wie iedereen als heerser moet opzien. Door naar hun eigen soevereiniteit te streven, gaan volken tegen zijn wil in. — Psalm 2:2.

Wat is er nodig?

Er kan alleen eenheid in de wereld komen als er één wereldregering is die de belangen van alle mensen behartigt. Veel weldenkende mensen zijn zich van deze noodzaak bewust. Maar vaak zoeken zij in de verkeerde richting. Zo hebben veel commentators, ook religieuze leiders, mensen ertoe aangespoord voor eenheid naar de Verenigde Naties op te zien. Maar menselijke organisaties zijn nooit in staat geweest de internationale problemen van de mensheid op te lossen, hoe nobel hun idealen ook waren. In plaats daarvan zijn de meeste gewoon een afspiegeling geworden van de verdeeldheid die er tussen verschillende landen bestaat.

De bijbel waarschuwt ons om niet naar menselijke instanties op te zien voor de oplossing: „Stelt uw vertrouwen niet op edelen, noch op de zoon van de aardse mens, aan wie geen redding toebehoort” (Psalm 146:3). Betekent dit dat we wat eenheid betreft op een dood spoor zitten? Nee. Er is een andere oplossing.

Velen weten niet dat God al een regering heeft opgericht die in staat is de wereld te verenigen. De bijbel zegt over Jehovah God: „Ik, ja ik, heb mijn koning geïnstalleerd op Sion, mijn heilige berg. Vraag van mij, opdat ik natiën tot uw erfdeel moge geven en de einden der aarde tot uw eigen bezitting” (Psalm 2:6, 8). Merk op dat de tekst zegt dat Jehovah God ’zijn koning geïnstalleerd heeft’. In vers 7 noemt Hij hem „mijn zoon”. Dit is niemand minder dan Gods belangrijkste geestenzoon, Jezus Christus, die de autoriteit over alle volken heeft gekregen.

Hoe er eenheid op aarde zal komen

Dit hemelse bestuur dat God heeft opgericht, wordt door de meeste mensen niet erkend. Alle staten houden hardnekkig vast aan hun veronderstelde zelfbeschikkingsrecht. Maar God zal degenen die zijn soevereiniteit en de door hem opgerichte regering weigeren te erkennen, niet tolereren. Over degenen die deze regeling weigeren te accepteren, zegt Psalm 2:9: „Gij [de Zoon, Jezus Christus,] zult ze breken met een ijzeren scepter, alsof ze een pottenbakkersvat waren, zult gij ze stukslaan.” Of ze het nu beseffen of niet, de naties koersen aan op een conflict met God. Het laatste boek van de bijbel zegt dat „de koningen van de gehele bewoonde aarde” vergaderd worden „tot de oorlog van de grote dag van God de Almachtige” (Openbaring 16:14). De naties, die zo veel verdeeldheid veroorzaken, zullen verdwijnen. Hierdoor zal Gods koninkrijk ongehinderd zijn werk kunnen doen.

Als de Universele Soeverein zal Jehovah God via zijn Zoon op een verstandige wijze de macht aanwenden die nodig is om de noodzakelijke veranderingen aan te brengen voor een verenigde wereld. Gods regering zal echte eenheid  tot stand brengen en allen die rechtvaardigheid liefhebben zegenen. Neem eens een paar minuten de tijd om Psalm 72 in uw bijbel te lezen. Daar wordt een profetisch beeld gegeven van wat het bestuur onder Gods Zoon voor de mensheid zal doen. Mensen zullen echte eenheid op aarde meemaken, en al hun problemen — onderdrukking, geweld, armoede, enzovoorts — zullen verdwenen zijn.

In de huidige verdeelde wereld denken velen dat zo’n hoop onrealistisch is. Maar het zou een vergissing zijn dat te denken. Gods beloften zijn altijd uitgekomen en zullen ook in de toekomst uitkomen (Jesaja 55:10, 11). Zou u deze verandering graag meemaken? Dat kan. In feite is er al een volk dat zich op die tijd voorbereidt. Ze komen uit alle landen, maar in plaats van te vechten, onderwerpen ze zich nu eensgezind aan de soevereiniteit van God (Jesaja 2:2-4). Wie zijn zij? Ze staan bekend als Jehovah’s Getuigen. Wij nodigen u uit eens een van hun vergaderplaatsen te bezoeken. Waarschijnlijk zult u er prettige omgang genieten met mensen die u kunnen helpen u aan Gods soevereiniteit te onderwerpen en een eenheid te ervaren die nooit zal eindigen.

[Illustraties op blz. 7]

Mensen uit alle landen bereiden zich voor op leven in een verenigde wereld

[Illustratieverantwoording op blz. 4]

Saeed Khan/AFP/Getty Images

[Illustratieverantwoording op blz. 5]

Woman grieving: Igor Dutina/AFP/Getty Images; protesters: Said Khatib/AFP/Getty Images; armored cars: Joseph Barrak/AFP/Getty Images