Waar wordt in deze tijd de leer van Christus toegepast?

JEZUS CHRISTUS wordt algemeen gezien als een van de grootste mensen die ooit hebben geleefd. Velen zien hem als de grootste mens. Al bijna tweeduizend jaar hebben zijn leringen een diepe invloed uitgeoefend — „in eenvoudige, onopvallende levens van goede en vriendelijke mensen maar ook in indrukwekkende filantropische daden”, aldus de Engelse schrijver Melvyn Bragg.

Hoe zit het met het christendom?

Maar hoe zit het met het christendom? Het is wel „een van de grootste geestelijke ontwikkelingen van de mens” genoemd. David Kelso van de Caledonische Universiteit van Glasgow in Schotland bracht als volgt onder woorden hoe hij erover dacht: „De tweeduizend jaar van zijn bestaan worden gekenmerkt door ongeëvenaarde prestaties op het gebied van kunst, architectuur, filosofie, muziek en sociale hervormingen.”

Toch denken heel wat mensen daar anders over. Ze hebben niets tegen het christendom op zich — „een godsdienst die gebaseerd is op de leer van Jezus Christus en het geloof dat hij de zoon van God was” (Collins Cobuild). Maar ze hebben een afkeer van het gedrag van de religieuze instellingen en organisaties die beweren het christendom te vertegenwoordigen.

Zo beschreef de negentiende-eeuwse Duitse filosoof Friedrich Nietzsche het christendom in de laatstgenoemde betekenis als „de Ene onsterfelijke schandvlek van de mensheid”. Hij noemde het „de Ene grote vloek, het Ene grote verderf tot in het binnenste . . . waarvoor geen middel giftig, stiekem, onderaards, klein genoeg is”. Nu had Nietzsche natuurlijk extreme opvattingen, maar een aantal redelijker  waarnemers zijn ook tot zulke conclusies gekomen. Waarom? Omdat al eeuwenlang het gedrag van degenen die beweren christenen te zijn, niet gekenmerkt wordt door de eigenschappen van Jezus Christus, maar door wijdverbreide „decadentie, onmenselijke wandaden en godslasterlijkheden”.

Is Christus nog in het christendom?

Het is dus niet vreemd om de vraag aan de orde te stellen: is Christus nog wel in het christendom? „Natuurlijk is hij dat!”, zullen sommigen direct zeggen. „Heeft hij zijn volgelingen niet beloofd dat hij met hen zou zijn ’tot de voleinding der wereld’?” (Mattheüs 28:20, Statenvertaling) Dat heeft Jezus inderdaad gezegd. Maar bedoelde hij daarmee dat hij met iedereen zou zijn die beweert zijn volgeling te zijn, hoe zo iemand zich ook gedraagt?

Bedenk dat sommige religieuze leiders in Jezus’ tijd dachten dat God onvoorwaardelijk met hen was. Omdat God Israël had uitgekozen voor een speciale rol, dachten ze dat God hen nooit in de steek zou laten, wat zij ook deden (Micha 3:11). Maar uiteindelijk gingen ze te ver in hun verwerping van Gods wetten en normen. Daarom zei Jezus Christus hun ronduit: „Ziet! Uw huis wordt u verlaten achtergelaten” (Mattheüs 23:38). Een heel religieus stelsel verloor Gods gunst. God verwierp het en liet toe dat het Romeinse leger in het jaar 70 de hoofdstad, Jeruzalem, en de tempel vernietigde.

Zou zoiets ook met het christendom kunnen gebeuren? Laten we eens kijken welke voorwaarden Jezus verbond aan zijn belofte om „tot de voleinding der wereld” met zijn volgelingen te zijn.

 [Illustraties op blz. 2, 3]

De leringen van Jezus Christus hebben een enorme invloed op miljoenen mensen wereldwijd