Armoede — De huidige stand van zaken

VICENTE * loopt vaak met een zwaarbeladen kar door de straten van het Braziliaanse São Paulo. Hij verzamelt karton, schroot en plastic. Als het donker begint te worden, legt hij een paar stukken karton onder zijn kar en gaat liggen slapen. Hij schijnt zich niet bewust te zijn van het lawaai van de auto’s en bussen in de drukke straat waar hij de nacht doorbrengt. Eens had hij een baan, een huis en een gezin, maar die is hij allemaal kwijtgeraakt. Nu scharrelt hij op straat een schamel inkomen bij elkaar.

Wereldwijd leven er miljoenen mensen net als Vicente in bittere armoede. In ontwikkelingslanden hebben velen geen andere keus dan op straat te leven of in een sloppenwijk te wonen. Bedelaars — kreupelen, blinden, vrouwen die hun kind de borst geven — zijn een alledaags beeld. Bij de verkeerslichten hollen kinderen tussen de wachtende auto’s door; ze proberen snoepgoed te verkopen in de hoop zo een paar centen te verdienen.

Het valt niet mee om die armoede goed te praten. In het Britse blad The Economist werd opgemerkt: „De mensheid is nog nooit zo rijk geweest of zo goed gewapend met de medische kennis, de technologische vaardigheid en de intellectuele vuurkracht die nodig zijn om de armoede te verslaan.” Velen hebben beslist profijt gehad van die knowhow. De straten van de grote steden in een aantal ontwikkelingslanden staan vol glanzende nieuwe auto’s. Winkelcentra liggen vol met de nieuwste snufjes, en het ontbreekt niet aan kooplustigen. Twee winkelcentra in Brazilië organiseerden een speciale promotiecampagne. De nacht van 23 op 24 december 2004 bleven de winkels open. Een van de centra huurde sambadansers in om het winkelende publiek te amuseren. Er kwamen bijna 500.000 bezoekers op af!

Toch hebben grote aantallen mensen geen profijt van de weelde waarvan sommigen genieten. De schrille tegenstelling tussen rijk en arm  heeft velen doen concluderen dat het hoog tijd is dat de armoede bestreden wordt. In het Braziliaanse blad Veja werd gezegd: „Dit jaar [2005] moet de strijd tegen de armoede het voornaamste onderwerp zijn op de wereldagenda.” Veja schreef ook over het voorstel een nieuw Marshallplan * te lanceren om de armste landen te helpen, vooral in Afrika. Maar hoewel zulke voorstellen de indruk wekken dat er vooruitgang wordt geboekt, voegde hetzelfde blad eraan toe: „Er zijn ook heel wat redenen om aan de resultaten te twijfelen. Als de meeste landen aarzelen bij te dragen, dan komt dat doordat het geld zelden de mensen bereikt voor wie het bedoeld is.” Helaas bereikt door corruptie en bureaucratie een groot deel van het geld dat regeringen, internationale organisaties en individuele personen geven, nooit de mensen die het echt nodig hebben.

Jezus wist dat armoede een voortdurend probleem zou zijn. Hij zei: „De armen hebt gij altijd bij u” (Mattheüs 26:11). Wil dat zeggen dat de wereld altijd armoede zal kennen? Kan er niets aan de situatie worden gedaan? Wat kunnen christenen doen om de armen te helpen?

[Voetnoten]