Hoe bereik je het hart van een kind?

VINDT u het ook zo triest een kind oorlogje te zien spelen? Het is een veel voorkomend tafereel geworden, zelfs onder de kleintjes, doordat het geweld de amusementswereld heeft veroverd. Hoe zou u een kind helpen zijn oorlogsspeelgoed voor vredesspeelgoed in te ruilen? Waltraud, een Getuige van Jehovah die al lang als zendelinge in Afrika werkt, vond een manier om een jongen te helpen die keuze te maken.

Omdat er een oorlog woedde, moest Waltraud het land waar ze woonde verlaten en naar een ander land in Afrika verhuizen. Daar begon ze een bijbelstudie met de moeder van een jongen van vijf. Iedere keer dat ze de moeder bezocht, speelde de jongen met een plastic geweertje, het enige speelgoed dat hij had. Waltraud zag hem nooit het geweer op een doel richten, maar hij deed wel steeds alsof hij het laadde.

Waltraud zei tegen de jongen: „Werner, weet je waarom ik in jouw land woon? Dat komt door de oorlog — ik moest uit mijn land vluchten voor gevaarlijke mannen die op mensen schoten met geweren die lijken op dat van jou. Denk je dat schieten goed is?”

„Nee, het is niet goed”, antwoordde Werner verdrietig.

„Precies”, zei Waltraud. Vervolgens vroeg ze: „Weet je waarom ik elke week bij jou en je moeder kom? Omdat Jehovah’s Getuigen anderen willen helpen in vrede te leven, in vrede met God en met andere mensen.” Met toestemming van Werners moeder zei Waltraud tegen hem: „Als je me je geweer geeft, zal ik het weggooien, en dan zal ik ervoor zorgen dat je een speelgoedvrachtwagen met vier wielen krijgt.”

Werner overhandigde haar zijn speelgoedgeweer. Hij moest vier weken wachten, maar toen arriveerde zijn nieuwe speelgoed — een houten vrachtauto, die hij met een brede glimlach in ontvangst nam.

Neemt u de tijd om met uw kinderen te praten en te proberen hun hart te bereiken, zodat ze ertoe bewogen worden speelgoed weg te doen dat lijkt op een oorlogswapen? Zo ja, dan leert u hun iets waar ze hun hele leven profijt van zullen hebben.