’Uw vermaningen zijn mijn lust’

„Alle dingen die eertijds werden geschreven, werden tot ons onderricht geschreven.” — ROMEINEN 15:4.

1. Hoe geeft Jehovah ons vermaningen, en waarom hebben we die nodig?

JEHOVAH geeft zijn volk vermaningen om hen te helpen met de druk van deze tijd om te gaan. Sommige van die vermaningen vallen ons op als we in de bijbel lezen, terwijl andere ons in de vorm van informatie of commentaren op de vergaderingen voorgeschoteld worden. Veel van wat we bij die gelegenheden lezen of horen, is niet nieuw voor ons. Waarschijnlijk hebben we dergelijke informatie al eerder gezien of gehoord. Maar omdat we geneigd zijn dingen te vergeten, moeten we ons geheugen voortdurend opfrissen met betrekking tot Jehovah’s voornemens, wetten en instructies. We moeten waardering hebben voor Gods vermaningen. Ze zijn een aanmoediging voor ons omdat ze ons helpen voor ogen te houden wat ons gemotiveerd heeft om een godvruchtig leven te gaan leiden. De psalmist zong Jehovah dan ook toe: ’Uw vermaningen zijn mijn lust.’ — Psalm 119:24.

2, 3. (a) Waarom heeft Jehovah de levensverhalen van bijbelse figuren tot in onze tijd bewaard? (b) Welke episoden uit de Schrift gaan we in dit artikel beschouwen?

² Hoewel Gods Woord vele eeuwen geleden is opgetekend, gaat er nog steeds kracht van uit (Hebreeën 4:12). Er staan waarheidsgetrouwe verslagen in over het leven van bijbelse figuren. Hoewel de gebruiken en opvattingen sinds bijbelse tijden sterk zijn veranderd, zijn de uitdagingen waarvoor wij staan vaak dezelfde als die waarmee men toen te maken had. In veel verhalen die ten behoeve van ons in de bijbel bewaard zijn gebleven, komen we hartverwarmende voorbeelden tegen van mensen die Jehovah liefhadden en hem ondanks ongunstige omstandigheden trouw dienden. Andere verslagen vestigen de aandacht op het soort gedrag dat God haat. Jehovah heeft al die verhalen over personen, goede en slechte, als vermaningen in de bijbel laten opnemen. Het is zoals de apostel Paulus schreef: „Alle dingen die eertijds werden geschreven, werden tot ons onderricht geschreven, opdat wij door middel van onze volharding en door middel van de vertroosting uit de Schriften hoop zouden hebben.” — Romeinen 15:4.

³ Laten we ons op drie episoden uit de Schrift concentreren: het verslag over Davids contacten met Saul, de geschiedenis van Ananias en Saffira, en het verslag van de manier waarop Jozef zich tegenover Potifars vrouw gedroeg. Ze bevatten stuk voor stuk waardevolle lessen.

Loyaliteit aan Gods regelingen

4, 5. (a) Wat waren de omstandigheden rond koning Saul en David? (b) Hoe reageerde David op Sauls vijandigheid?

⁴ Koning Saul bleek ontrouw te zijn aan Jehovah en onwaardig om over Zijn volk te regeren. Daarom verwierp God hem en gaf hij de profeet Samuël opdracht David te zalven als de toekomstige koning van Israël. Toen David een dapper en bekwaam krijgsman bleek te zijn en hij door het volk werd toegejuicht, ging Saul David als een rivaal beschouwen. Herhaaldelijk probeerde Saul hem uit de weg te ruimen, maar elke keer bracht David het er levend af omdat Jehovah met hem was. — 1 Samuël 18:6-12, 25; 19:10, 11.

 ⁵ Jarenlang was David gedwongen als vluchteling te leven. Er deden zich gelegenheden voor om Saul te doden en dan spoorden zijn metgezellen hem daar ook toe aan. Ze zeiden dan dat Jehovah Davids vijand in zijn hand gaf. Maar David weigerde de hand aan Saul te slaan. Zijn loyaliteit aan Jehovah en zijn respect voor Sauls positie als gezalfde koning van Gods volk bewogen hem daartoe. Jehovah had Saul toch tot koning van Israël aangesteld? Jehovah zou hem ook verwijderen als het hem goeddacht. David redeneerde dat het niet aan hem was om in te grijpen. Na alles gedaan te hebben wat onder die omstandigheden mogelijk was om iets aan Sauls vijandigheid tegenover hem te doen, concludeerde David: „Jehovah zelf zal hem een slag toebrengen; of zijn dag zal komen en hij zal moeten sterven, of hij zal ten strijde trekken en stellig worden weggevaagd. Het is, van Jehovah’s standpunt uit bezien, voor mij ondenkbaar dat ik mijn hand zou uitsteken tegen de gezalfde van Jehovah!” — 1 Samuël 24:3-15; 26:7-20.

6. Waarom is het verhaal van David en Saul voor ons van belang?

⁶ Dit verslag bevat een heel belangrijke les. Misschien hebben we ons weleens afgevraagd hoe het komt dat er in de gemeente bepaalde problemen rijzen. Het kan zijn dat iemand iets doet wat niet gepast is. Zijn gedrag is dan wel geen ernstige overtreding, maar het verontrust ons. Hoe moeten we reageren? Uit bezorgdheid voor de persoon in kwestie en uit loyaliteit aan Jehovah zouden we kunnen besluiten vriendelijk met hem te praten, met het doel hem te winnen. Maar als het probleem nu voortduurt? Nadat we alles gedaan hebben wat redelijkerwijs mogelijk is, kunnen we de zaak aan Jehovah overlaten. Dat deed David ook.

7. Hoe moeten we in navolging van David reageren als ons onrecht wordt aangedaan of we met vooroordeel te maken hebben?

⁷ Het kan ook zijn dat we met maatschappelijk onrecht of met religieus vooroordeel te kampen hebben. Mogelijk kunnen we er op het moment weinig of niets aan doen. Zo’n situatie kan heel moeilijk te verdragen zijn, maar uit Davids reactie op onrecht kunnen we iets leren. In Davids psalmen staat enerzijds ontroerend weergegeven hoe innig hij bad of God hem ervoor wilde behoeden in de handen van Saul te vallen, terwijl anderzijds zijn loyaliteit aan Jehovah en zijn bezorgdheid over de verheerlijking van Gods naam er treffend in tot uiting komen (Psalm 18:1-6, 25-27, 30-32, 48-50; 57:1-11). David bleef loyaal aan Jehovah, ondanks het feit dat Saul hem jarenlang onrechtvaardig behandelde. Ook wij moeten ongeacht het onrecht dat ons wordt aangedaan en ongeacht wat anderen doen, trouw blijven aan Jehovah en aan zijn organisatie. We kunnen ervan overtuigd zijn dat Jehovah zich volkomen bewust is van de situatie. — Psalm 86:2.

8. Hoe reageerden Jehovah’s Getuigen in Mozambique toen hun loyaliteit aan Jehovah op de proef werd gesteld?

⁸ Christenen in Mozambique zijn een hedendaags voorbeeld van loyaliteit aan Jehovah  in een tijd van beproeving. In 1984 werden hun dorpen herhaaldelijk aangevallen door gewapende leden van een verzetsbeweging die roofden, huizen platbrandden en moordden. De christenen in kwestie leken weinig te kunnen doen om zich te verdedigen. Er werden pogingen gedaan om de bewoners van dat gebied te rekruteren voor die gemilitariseerde beweging of hen te dwingen die op andere manieren te steunen. Jehovah’s Getuigen vonden dat onverenigbaar met hun christelijke neutraliteit. Op hun weigering werd woedend gereageerd. In die turbulente periode werden wel dertig Getuigen om het leven gebracht, maar zelfs bedreiging met de dood kon de loyaliteit van Gods volk niet breken. * Net als David verduurden ze onrecht, maar uiteindelijk zegevierden ze.

Een waarschuwend voorbeeld

9, 10. (a) Hoe kunnen we ons voordeel doen met bepaalde voorbeelden uit de bijbel? (b) Wat was er verkeerd aan de handelwijze van Ananias en Saffira?

⁹ Sommige personen die in de Schrift worden genoemd, vormen een waarschuwend voorbeeld van gedrag dat vermeden moet worden. De bijbel bevat in feite heel wat verslagen over mensen, zelfs onder Gods aanbidders, die verkeerde dingen deden en de gevolgen ervan ondervonden (1 Korinthiërs 10:11). Eén zo’n verslag is dat over Ananias en Saffira, een echtpaar dat deel uitmaakte van de eerste-eeuwse christelijke gemeente in Jeruzalem.

¹⁰ Na Pinksteren 33 G.T. moesten er materiële voorzieningen getroffen worden voor nieuwe gelovigen die in Jeruzalem bleven om voordeel te trekken van de omgang met de apostelen. Sommige leden van de gemeente verkochten onroerend goed om ervoor te zorgen dat het niemand aan het noodzakelijke ontbrak (Handelingen 2:41-45). Ananias en Saffira verkochten een veld en brachten een deel van de opbrengst bij de apostelen. Ze beweerden echter dat hun gave al het geld vertegenwoordigde dat ze bij de verkoop gebeurd hadden. Uiteraard hadden Ananias en Saffira het recht om zo veel of zo weinig te geven als ze wilden, maar hun beweegreden deugde niet en ze gingen oneerlijk te werk. Ze wilden indruk maken en de schijn wekken dat ze meer deden dan echt het geval was. De apostel Petrus bracht onder inspiratie van de heilige geest hun oneerlijkheid en huichelarij aan het licht, en Jehovah doodde hen ter plekke. — Handelingen 5:1-10.

11, 12. (a) Wat zijn enkele vermaningen in verband met eerlijkheid? (b) Wat zijn de voordelen van eerlijkheid?

¹¹ Mochten we ooit in de verleiding komen  de waarheid te verdraaien in een poging indruk op mensen te maken, dan kan het verhaal van Ananias en Saffira een ernstige waarschuwing voor ons zijn. Misschien lukt het ons wel onze medemensen iets op de mouw te spelden, maar Jehovah laat zich niet voor de gek houden (Hebreeën 4:13). Steeds weer vermaant de bijbel ons eerlijk tegenover elkaar te zijn, want voor leugenaars zal geen plaats zijn op een aarde die van alle onrechtvaardigheid gezuiverd is (Spreuken 14:2; Openbaring 21:8; 22:15). De reden daarvoor moet duidelijk zijn. Degene die alle onwaarheid propageert, is niemand minder dan Satan de Duivel. — Johannes 8:44.

¹² Een eerlijk leven leiden werpt talrijke voordelen af, onder andere een zuiver geweten en de voldoening dat anderen ons vertrouwen. In veel gevallen hebben christenen werk gevonden of hun baan behouden omdat ze eerlijk waren. Maar het belangrijkste voordeel is nog dat we door eerlijk te zijn de vriendschap van de almachtige God verwerven. — Psalm 15:1, 2.

Eerbaarheid

13. In wat voor situatie bevond Jozef zich, en hoe reageerde hij?

¹³ Jozef, een zoon van de patriarch Jakob, werd op zijn zeventiende als slaaf verkocht. Uiteindelijk kwam hij terecht in de huishouding van Potifar, een Egyptische hofbeambte, waar de vrouw van zijn meester belangstelling voor hem kreeg. Ze wilde seksuele gemeenschap hebben met Jozef, die een knappe jonge man was, en dag in dag uit drong ze er bij hem op aan ’bij haar te komen liggen’. Jozef was ver van zijn familie, in een land waar niemand hem kende. Misschien had hij best een relatie met deze vrouw kunnen hebben zonder dat anderen ervan wisten. Maar toen Potifars vrouw hem ten slotte beetpakte, vluchtte Jozef. — Genesis 37:2, 18-28; 39:1-12.

14, 15. (a) Waarom is Jozefs verhaal voor ons van belang? (b) Waarom was een christelijke vrouw dankbaar dat ze acht had geslagen op Gods vermaningen?

¹⁴ Jozef was in een godvrezend gezin grootgebracht, en hij wist dat seksuele relaties tussen ongehuwden verkeerd zijn. „Hoe zou ik dan deze grote slechtheid kunnen begaan en in werkelijkheid zondigen tegen God?”, vroeg hij. Hij was waarschijnlijk tot die conclusie gekomen omdat hij de maatstaf kende die God in Eden bekend had gemaakt, namelijk monogamie (Genesis 2:24). Gods hedendaagse aanbidders zijn erbij gebaat als ze stilstaan bij de manier waarop Jozef op die situatie reageerde. In sommige streken wordt zo licht gedacht over seksuele relaties, dat jongeren die weigeren immoraliteit te bedrijven door hun leeftijdgenoten worden uitgelachen. Buitenechtelijke  relaties onder volwassenen zijn heel gewoon. Daarom is Jozefs verhaal een actuele vermaning voor ons. Gods maatstaf is nog steeds dat hoererij en overspel zonden zijn (Hebreeën 13:4). Velen die bezweken zijn voor de druk om ongeoorloofde seks te bedrijven, beamen dat er een dwingende reden is om het niet te doen. Tot de ongewenste gevolgen kunnen een gevoel van verloedering, een slecht geweten, jaloezie, zwangerschap en seksueel overdraagbare aandoeningen behoren. Het is precies zoals de Schrift ons vermaant: „Hij die hoererij beoefent, zondigt tegen zijn eigen lichaam.” — 1 Korinthiërs 5:9-12; 6:18; Spreuken 6:23-29, 32.

¹⁵ Jenny *, een alleenstaande Getuige van Jehovah, heeft alle reden om dankbaar te zijn voor Gods vermaningen. Op haar werk zocht een knappe collega toenadering. Toen Jenny daar niet op inging, intensiveerde hij zijn attenties. „Het bleek een hele strijd om eerbaar te blijven,” bekent ze, „want het is vleiend als iemand van het andere geslacht aandacht aan je besteedt.” Ze besefte echter wel dat de man haar alleen maar wilde toevoegen aan het lijstje vrouwen met wie hij seksuele relaties had gehad. Toen ze voelde dat ze verzwakte in haar besluit er niet op in te gaan, smeekte ze Jehovah haar te helpen Hem trouw te blijven. Jenny merkte dat de dingen die ze leerde toen ze nazoekwerk deed in de bijbel en christelijke publicaties, als vermaningen waren die haar er krachtig aan herinnerden waakzaam te blijven. Een van die vermaningen was het verhaal van Jozef en de vrouw van Potifar. „Zolang ik er maar aan blijf denken hoeveel ik van Jehovah hou,” concludeert ze, „hoef ik niet bang te zijn dat ik zo’n grote slechtheid zal begaan en tegen hem zal zondigen.”

Sla acht op Gods vermaningen!

16. Waarom zou het goed zijn het leven van personen die in de bijbel worden genoemd nog eens de revue te laten passeren en erover te mediteren?

¹⁶ We kunnen allemaal onze waardering voor Jehovah’s maatstaven vergroten door moeite te doen om te begrijpen waarom hij bepaalde verslagen in de Schrift heeft laten vastleggen. Wat leren ze ons? Welke eigenschappen of neigingen waarvan bijbelse figuren een illustratief voorbeeld zijn, moeten we navolgen of vermijden? Op de bladzijden van Gods Woord worden letterlijk honderden personen aan ons voorgesteld. Iedereen die op goddelijk onderwijs gesteld is, doet er goed aan een verlangen naar levengevende wijsheid te ontwikkelen, ook naar dat wat we kunnen leren uit de voorbeelden die Jehovah zorgvuldig heeft laten vastleggen. In dit tijdschrift hebben vaak artikelen gestaan over personen van wie het levensverhaal ons iets te zeggen heeft. Zou het geen goed idee zijn die nog eens te lezen?

17. Hoe denken we persoonlijk over Jehovah’s vermaningen, en waarom?

¹⁷ Wat kunnen we dankbaar zijn voor de liefdevolle zorg die Jehovah toont voor degenen die ernaar streven zijn wil te doen! We zijn zeker niet volmaakt, net zomin als de mannen en vrouwen die in de bijbel genoemd worden volmaakt waren. Maar het opgetekende verslag van hun daden is een onschatbare bron van inlichtingen voor ons. Door acht te slaan op Jehovah’s vermaningen kunnen we ernstige fouten vermijden en de prachtige voorbeelden navolgen van degenen die de wegen van rechtvaardigheid hebben bewandeld. Als we dat doen, zullen we met de psalmist kunnen zingen: „Gelukkig zijn degenen die [Jehovah’s] vermaningen in acht nemen; met geheel het hart blijven zij hem zoeken. Mijn ziel heeft uw vermaningen onderhouden, en ik heb ze buitengewoon lief.” — Psalm 119:2, 167.

[Voetnoten]

Overzichtsvragen

• Wat kunnen we leren van Davids houding tegenover Saul?

• Wat leert het verslag over Ananias en Saffira ons?

• Waarom is Jozefs levensverhaal in onze tijd bijzonder interessant?

[Studievragen]

[Illustratie op blz. 26]

Waarom weigerde David toe te laten dat Saul werd gedood?

[Illustratie op blz. 27]

Wat leren we van het verslag over Ananias en Saffira?

[Illustratie op blz. 28]

Waarom ging Jozef niet op immorele avances in?