’De beste afronding die ik me had kunnen voorstellen’

EEN leraar in Spanje schreef: „Al meer dan een eeuw geven Jehovah’s Getuigen blijk van echte solidariteit, onberispelijke oprechtheid en bovenal een onverwoestbaar geloof.” Hoe kwam deze leraar, die zichzelf een atheïst noemde, ertoe dit te zeggen?

Het begon toen Noemí, een Getuige van Jehovah die op de middelbare school zat, de opdracht kreeg als onderdeel van haar eindexamen een opstel te schrijven. Ze besloot te schrijven over het thema: „De paarse driehoek onder het naziregime”.

Waarom koos ze dat thema? Noemí vertelt: „Omdat mijn werk zou worden nagekeken door een leraar, wilde ik de gelegenheid aangrijpen om hem getuigenis te geven. Het verhaal van de Getuigen in nazi-Duitsland die aan hun principes hadden vastgehouden, had me geraakt. Ik wist zeker dat anderen er ook van onder de indruk zouden zijn.”

Het opstel van Noemí had impact op veel meer mensen dan ze zich had kunnen voorstellen. Op 5 oktober 2002 won ze met haar opstel een prijs in een nationale wedstrijd voor onderzoek op het gebied van natuur- en geesteswetenschappen. De prijzen voor die wedstrijd worden toegekend door een jury van twintig academici van vooraanstaande Spaanse universiteiten.

Noemí kreeg haar prijs uitgereikt door Pilar del Castillo, de Spaanse minister van Onderwijs. Noemí maakte van de gelegenheid gebruik om de minister de video Jehovah’s Getuigen — Standvastig onder nazi-terreur te overhandigen. De minister aanvaardde het geschenk graag.

In Manresa, waar Noemí vandaan komt, verscheen in de plaatselijke krant een artikel over haar prijs dat de inhoud van haar opstel besprak. Bovendien vroeg het schoolhoofd om een kopie van haar opstel voor een programma ter herdenking van het 75-jarig bestaan van de school.

„Dit is de beste afronding van mijn middelbare school die ik me had kunnen voorstellen”, zegt Noemí. „Ik was dolblij toen ik las wat mijn leraar, de heer Jorge Tomás Calot, in zijn introductie van mijn verslag had geschreven:

’Ik ben atheïst, maar ik zou graag helemaal overtuigd willen zijn van het bestaan van dit Opperwezen, dat zijn aanhangers inspireert tot echte „naastenliefde”.’”