Amos — Een plukker of een kerver van vijgen?

IN DE negende eeuw v.G.T. kreeg de profeet Amos van de goddeloze Amazia, een kalveraanbiddende priester, het gebod te stoppen met profeteren in Israël. Amos protesteerde: „Ik was een veehoeder en een kerver van vijgen van sycomoorbomen. Jehovah haalde mij toen van achter het kleinvee vandaan, en Jehovah zei vervolgens tot mij: ’Ga, profeteer tot mijn volk Israël’” (Amos 7:14, 15). Jehovah zelf had Amos als profeet gezonden; het was niet zijn eigen idee geweest. Maar wat bedoelde Amos toen hij zei dat hij „een kerver” van vijgen van sycomoorbomen was?

De aldus vertaalde Hebreeuwse uitdrukking komt slechts deze ene keer in de Nieuwe-Wereldvertaling voor. Andere Bijbelvertalingen gebruiken woorden als „vijgenkweker” en „vijgenteler” of zeggen dat hij vijgen ’las’ oftewel plukte. Het blad Economic Botany vermeldt echter dat „insnijder” een passende vertaling van de term zou zijn omdat het woord op een speciale handeling van de kweker van sycomoorvijgen duidt.

De gewoonte om sycomoorvijgen te kerven of er een kleine insnijding in te maken, is van oudsher bekend in Egypte en op Cyprus. In het hedendaagse Israël gebeurt het niet meer omdat er in dat land andere vijgensoorten gekweekt worden. Maar in Amos’ tijd werd het kerven wel door de Israëlieten beoefend, omdat de sycomoren die destijds in Israël groeiden, van de Egyptische soorten afstamden.

Blijkbaar wordt met het insnijden van de vijgen bereikt dat ze water absorberen en sappig worden. Het verhoogt ook de productie van ethyleengas, waardoor het rijpingsproces wordt versneld, met grotere en zoetere vruchten als resultaat. Bovendien bederven parasitaire wespen de vrucht niet omdat ze snel rijp wordt.

Ondanks zijn eenvoudige achtergrond als herder en vijgenkerver liet Amos zich niet door zijn vijanden intimideren. In plaats daarvan maakte hij moedig Jehovah’s oordeelsboodschap tegen Israël bekend. Wat een schitterend voorbeeld voor Gods hedendaagse aanbidders, die eveneens een impopulaire boodschap bekend moeten maken! — Mattheüs 5:11, 12; 10:22.