Gelukkig terwijl we op Jehovah wachten

HEB je weleens fruit gegeten dat nog niet rijp was? Ongetwijfeld viel de smaak tegen. Fruit heeft tijd nodig om te rijpen, maar het is zeker het wachten waard. Er zijn nog andere situaties waarin het de moeite loont te wachten. „Goed is het dat men wacht, ja, in stilheid, op de redding van Jehovah”, zegt de Bijbel (Klaagliederen 3:26; Titus 2:13). In welke opzichten moeten christenen op Jehovah wachten? En hoe kunnen we er ons voordeel mee doen op hem te wachten?

Wat houdt het in op God te wachten?

Als christenen ’verwachten we de tegenwoordigheid van de dag van Jehovah en houden we die goed in gedachte’. We zien uit naar de bevrijding die hij brengt door „de vernietiging der goddeloze mensen” (2 Petrus 3:7, 12). Jehovah zelf wil heel graag een eind maken aan alle slechtheid, maar hij beheerst zich, zodat hij christenen redding kan brengen op een manier die zijn naam zal verheerlijken. De Bijbel zegt dat „God . . ., ofschoon hij zijn gramschap wil tonen en zijn kracht wil bekendmaken, met veel lankmoedigheid de vaten der gramschap heeft verdragen, die voor de vernietiging geschikt zijn gemaakt, opdat hij de rijkdom van zijn heerlijkheid zou kunnen bekendmaken over de vaten van barmhartigheid” (Romeinen 9:22, 23). Net als in Noachs tijd weet Jehovah ook nu wat het beste tijdstip is om zijn volk te redden (1 Petrus 3:20). Wachten op God houdt dan ook in dat we wachten op zijn tijd om in te grijpen.

Terwijl we op Jehovah’s dag wachten, kan het ons soms zorgen baren dat de normen en waarden in de wereld om ons heen tot een steeds lager peil zakken. Op zulke momenten is het goed aan de woorden van Gods profeet Micha te denken: „De loyale is van de aarde vergaan, en onder de mensen is er geen oprechte.” Vervolgens zei hij: „Wat mij aangaat, naar Jehovah zal ik blijven uitzien. Ik wil van een wachtende houding jegens de God van mijn redding blijk geven” (Micha 7:2, 7). Wat is die „wachtende houding” die we moeten ontwikkelen? En hoe kunnen we gelukkig zijn terwijl we op God wachten, aangezien het vaak juist frustrerend is te moeten wachten?

Gelukkig terwijl we wachten

De juiste houding kunnen we leren van Jehovah. Hij is altijd „de gelukkige God” gebleven (1 Timotheüs 1:11). Hij is gelukkig terwijl hij wacht, omdat hij blijft werken aan de vervulling van zijn voornemen om mensen die hem liefhebben tot de volmaaktheid te verheffen die hij voor mensen bedoeld had toen hij hen schiep (Romeinen 5:12; 6:23). Hij ziet de goede resultaten van zijn werk: miljoenen mensen zijn tot de ware aanbidding getrokken. Jezus zei: „Mijn Vader is tot nu toe blijven werken, en ik blijf werken” (Johannes 5:17). Om gelukkig te zijn is het van fundamenteel belang dingen voor anderen te doen (Handelingen 20:35). Ook ware christenen wachten niet passief af. In plaats daarvan blijven ze er druk mee bezig anderen te helpen Gods voornemen voor de mensheid te leren kennen.

Getrouwe mensen zijn er altijd tevreden mee geweest God te verheerlijken terwijl ze wachtten op zijn tijd om in te grijpen. Neem het voorbeeld van de psalmist David. Hij werd vervolgd door zijn koning, verraden door een goede vriend en bedrogen door zijn eigen zoon. Kon  David in die situaties gelukkig zijn terwijl hij op Jehovah’s bestemde tijd voor verlossing wachtte? In Psalm 71, die kennelijk door David is geschreven, staat: „Wat mij betreft, ik zal voortdurend wachten, en ik wil al uw lof vermeerderen. Mijn eigen mond zal uw rechtvaardigheid verhalen, de gehele dag uw redding” (Psalm 71:14, 15). In plaats van vol ongeduld te wachten, gaf David van vreugde blijk omdat hij er druk mee bezig was Jehovah te loven en anderen in de ware aanbidding te sterken. — Psalm 71:23.

Op Jehovah wachten is niet frustrerend, zoals wachten op een bus die te laat is. Het is beter te vergelijken met het vreugdevolle wachten van ouders terwijl hun kind opgroeit tot een volwassene op wie ze trots kunnen zijn. Al die jaren zijn ze druk bezig — met opvoeden, onderwijzen en streng onderrichten — om het gewenste resultaat te bereiken. Evenzo maakt het ons die op Jehovah wachten gelukkig anderen te helpen een hechte band met God te krijgen. Ook wij verlangen ernaar door God goedgekeurd en, uiteindelijk, gered te worden.

De hoop niet opgeven

Op Jehovah wachten houdt ook in dat we hem blijven liefhebben en dienen zonder de hoop op te geven. Dat valt niet altijd mee. Tegenwoordig leven veel dienstknechten van God in een maatschappij waarin het belachelijk wordt gevonden je leven op te bouwen rond geloof in Gods beloften. Maar denk eens aan het voorbeeld van getrouwe Israëlieten die tijdens de zeventigjarige ballingschap in Babylon hun hoop levend hielden. Wat heeft hen daarbij geholpen? Ongetwijfeld heeft het lezen van psalmen hen gesterkt. Eén aanmoedigende psalm die toen misschien al geschreven was, zegt: „Op zijn woord heb ik gewacht. Mijn ziel heeft gewacht op Jehovah, meer dan wachters op de morgen, die uitzien naar de morgen. Dat Israël blijve wachten op Jehovah.” — Psalm 130:5-7.

De Joden die hun hoop levend hielden door erover te lezen en te spreken, werden beloond toen Babylon uiteindelijk viel. Duizenden getrouwe Joden vertrokken snel naar Jeruzalem. Over die tijd staat geschreven: „Toen Jehovah de gevangenen van Sion liet terugkeren, . . . werd onze mond vervuld met lachen” (Psalm 126:1, 2). In plaats van het op te geven, bleven die Joden hun geloof versterken. En ze zijn er nooit mee opgehouden Jehovah’s lof te bezingen.

Op dezelfde manier doen ware christenen die tijdens „het besluit van het samenstel van dingen” op God wachten, voortdurend moeite om hun geloof levend te houden. Ze bestuderen Gods Woord, moedigen elkaar aan en blijven Jehovah loven door het goede nieuws van zijn koninkrijk te prediken. — Mattheüs 24:3, 14.

Op God wachten zodat we voordeel trekken van streng onderricht

Gods profeet Jeremia schreef: „Goed is het dat men wacht, ja, in stilheid, op de redding van Jehovah” (Klaagliederen 3:26). Jeremia bedoelde dat Gods volk er goed aan  zou doen niet te klagen over de manier waarop Jehovah hen streng had onderricht toen hij had toegestaan dat Jeruzalem verwoest werd. In plaats daarvan moesten ze hun voordeel doen met die ervaring door goed na te denken over hun ongehoorzaamheid en de noodzaak hun houding te veranderen. — Klaagliederen 3:40, 42.

Hoe streng onderricht van Jehovah ons tot voordeel strekt, kan vergeleken worden met het rijpen van fruit. De Bijbel zegt over streng onderricht van God dat ’het voor hen die erdoor geoefend zijn, een vreedzame vrucht afwerpt, namelijk rechtvaardigheid’ (Hebreeën 12:11). Net zoals fruit tijd nodig heeft om te rijpen, kost het tijd om onze houding te veranderen als reactie op het onderricht waarin God voorziet. Als we bijvoorbeeld door verkeerd gedrag een voorrecht in de gemeente zouden verliezen, zal onze bereidheid om op God te wachten voorkomen dat we ontmoedigd raken en het opgeven. In zulke omstandigheden zijn de geïnspireerde woorden van David aanmoedigend: „Onder [Gods] toorn te zijn, is voor een ogenblik, onder zijn goede wil te zijn, is voor het hele leven. In de avond kan geween zijn intrek nemen, maar in de morgen is er vreugdegeroep” (Psalm 30:5). Als we een wachtende houding ontwikkelen en de raad toepassen die we via Gods Woord en zijn organisatie krijgen, zal er ook voor ons een tijd van „vreugdegeroep” komen.

Tot rijpheid groeien kost tijd

Als je nog jong bent of je kortgeleden hebt laten dopen, sta je misschien te popelen om bepaalde verantwoordelijkheden in de gemeente te mogen behartigen. Maar het kost tijd om de geestelijke rijpheid te ontwikkelen die nodig is om zulke verantwoordelijkheden te kunnen dragen. Benut daarom je jonge jaren om geestelijk te groeien. De jeugd is een ideale tijd om bijvoorbeeld de hele Bijbel te lezen, christelijke eigenschappen aan te kweken en te leren hoe je discipelen kunt maken (Prediker 12:1). Als je nederig van een wachtende houding blijk geeft, zul je op Jehovah’s tijd meer verantwoordelijkheid krijgen.

Ook het maken van discipelen vergt geduld. Je kunt het vergelijken met het werk van een boer, die water moet blijven geven totdat God het zaad doet groeien (1 Korinthiërs 3:7; Jakobus 5:7). Het kost maanden of zelfs jaren van geduldige Bijbelstudie om geloof en waardering voor Jehovah in iemands hart op te bouwen. Wachten op Jehovah betekent volhouden, ook al doet een Bijbelstudent aanvankelijk weinig met wat hij leert. Als hij op zijn minst enige waardering toont, kan dat een teken zijn dat hij op Jehovah’s geest reageert. Met geduld zul je misschien de vreugde smaken te zien dat Jehovah jouw student tot een discipel van Christus doet groeien. — Mattheüs 28:20.

Liefde tonen door te wachten

Dat wachten een uiting van liefde en vertrouwen kan zijn, blijkt bijvoorbeeld uit de situatie van een oudere zuster die in een afgelegen gebied van de Andes in Zuid-Amerika woont. Zij en een andere zuster zijn de enige Getuigen van Jehovah in hun dorp. Kun je je voorstellen hoe ze vol verlangen naar bezoek van medechristenen uitzien? Op een dag raakte een reizende opziener die op weg was om hen voor het eerst te bezoeken, de weg kwijt. Hij moest een heel stuk terug en daardoor duurde de reis een paar uur langer. Pas diep in de nacht kreeg hij eindelijk in de verte het dorp in het oog. Hij was verrast een licht te zien branden, aangezien er in dat gebied geen elektriciteit was. Wat was hij blij toen hij eindelijk bij het dorp aankwam en zag dat het licht van een olielamp kwam die door de oudere zuster omhoog werd gehouden! Ze was er zeker van dat hij zou komen, en daarom had ze op hem gewacht.

Met hetzelfde geduld wachten wij graag op Jehovah. We weten zeker dat hij zich aan zijn beloften zal houden. En net als die reizende opziener hebben we waardering voor degenen die liefdevol op ons wachten. Het hoeft ons daarom niet te verbazen dat God waardering heeft voor degenen die op hem wachten. De Bijbel zegt: „Jehovah heeft een welgevallen . . . in hen die op zijn liefderijke goedheid wachten.” — Psalm 147:11.

[Illustratie op blz. 18]

Mensen die er druk mee bezig zijn God te loven, zijn gelukkig terwijl ze op Jehovah wachten