Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Onze wrede wereld

Onze wrede wereld

Onze wrede wereld

MARÍA was 64 jaar en woonde alleen. Ze werd dood gevonden in haar huis, geslagen en vervolgens gewurgd met een stuk metaaldraad.

Een woedende menigte sloeg in op drie politieagenten, die er door hen van beschuldigd werden twee minderjarigen gekidnapt te hebben. De menigte overgoot twee van de agenten met benzine en stak hen in brand. Ze werden door de vlammen verteerd. De derde slaagde erin weg te komen.

Een anoniem telefoontje leidde tot een schokkende ontdekking. De stoffelijke overschotten van vier toeristen werden in een tuin opgegraven. De mannen waren geblinddoekt en hun handen waren gebonden. Bij autopsie bleek dat ze levend begraven waren.

Die gruwelen zijn geen scènes uit wrede en gewelddadige horrorfilms. De berichten zijn allemaal waargebeurde verhalen die nog niet zo lang geleden in een Latijns-Amerikaans land volop in het nieuws waren. Maar dat land is zeker geen uitzondering in de huidige wereld.

Wreedheden zijn dagelijkse gebeurtenissen geworden. Bomaanslagen, terroristische aanvallen, moorden, aanrandingen, schietpartijen en verkrachtingen vormen slechts een fractie van die incidenten. Herhaaldelijk brengen de nieuwsmedia levendige beschrijvingen van gruweldaden, en veel mensen zijn niet eens meer geschokt bij het zien of horen van een dergelijke wreedheid.

Misschien vraagt u zich af: ’Wat is er toch met de wereld aan de hand? Wordt er dan helemaal geen rekening meer gehouden met de gevoelens van anderen? Is al het respect voor het leven verdwenen?’ Waarom moeten we in zo’n wereld leven?

Maar neem nu Harry eens, een 69-jarige man die kanker heeft gehad. Zijn vrouw heeft multiple sclerose, maar zijn buren en vrienden staan altijd voor hen klaar. „Ik zou niet weten wat we moesten beginnen zonder al die mensen die ons een handje helpen”, zegt Harry. In Canada, waar hij woont, blijkt uit een onderzoek dat van degenen die ouderen verzorgen, meer dan 50 procent iemand helpt die geen familie van hen is. Ongetwijfeld kent u ook gewone mensen die geregeld van goedheid en gemeenschapszin blijk geven. Ja, mensen hebben het vermogen om meelevend en vriendelijk te zijn in plaats van wreed.

Vanwaar dan die gruweldaden? Hoe komt het dat mensen wreedheden begaan? Kunnen personen die anderen wreed behandelen, veranderen? Komt er ooit een eind aan wreedheid? En zo ja, hoe en wanneer?

[Illustratieverantwoording op blz. 3]

Train: CORDON PRESS