Ware spiritualiteit — Hoe vindt u die?

„VLESELIJK gezind zijn is de dood; maar geestelijk gezind zijn is leven en vrede”, schreef de apostel Paulus (Romeinen 8:6, King James Version). Met die woorden wees de apostel erop dat een geestelijk mens zijn, niet louter een kwestie van persoonlijke voorkeur of geneigdheid is. Het is in feite een kwestie van leven en dood. Maar in welke zin krijgt een geestelijk mens dan „leven en vrede”? Volgens de Bijbel kent zo iemand nu al vrede — met zichzelf en met God — en zal hij in de toekomst met eeuwig leven beloond worden (Romeinen 6:23; Filippenzen 4:7). Geen wonder dat Jezus opmerkte: „Gelukkig zijn zij die zich bewust zijn van hun geestelijke nood”! — Mattheüs 5:3.

Uit het feit dat u dit tijdschrift leest, blijkt dat u geïnteresseerd bent in spiritualiteit, en dat is verstandig. De meningen over dit onderwerp lopen echter zeer uiteen. Het kan dus zijn dat u zich afvraagt: Wat is ware spiritualiteit? En hoe verwerf je die?

„De zin van Christus”

De apostel Paulus wees er niet alleen op hoe belangrijk en nuttig het is geestelijk gezind te zijn, maar hij schreef ook veel over het wezen van ware spiritualiteit. Aan de christenen in de oude stad Korinthe legde Paulus het verschil uit tussen een fysiek mens, iemand die zich door de impulsen van het vlees laat leiden, en een geestelijk mens, iemand die grote waarde hecht aan geestelijke dingen. Paulus schreef: „Een fysiek mens aanvaardt niet de dingen die van de geest Gods zijn, want ze zijn hem dwaasheid.” De geestelijke mens daarentegen, zo legde Paulus uit, heeft als kenmerk dat hij „de zin van Christus” bezit. — 1 Korinthiërs 2:14-16.

„De zin van Christus” hebben komt neer op het hebben van ’dezelfde geestesgesteldheid die Christus Jezus bezat’ (Romeinen 15:5; Filippenzen 2:5). Met andere woorden, een geestelijk mens is iemand die denkt zoals Jezus en die in Zijn voetstappen treedt (1 Petrus 2:21; 4:1). Hoe meer iemands instelling op die van Christus lijkt, des te sterker is zijn spiritualiteit en des te dichter is hij bij het verwerven van „leven en vrede”. — Romeinen 13:14.

Hoe u „de zin van Christus” leert kennen

Om de zin van Christus te hebben, moet u die zin echter eerst kennen. Daarom is de eerste stap bij het ontwikkelen van spiritualiteit dat u Jezus’ manier van denken leert kennen. Maar hoe leert u de denkwijze kennen van iemand die tweeduizend jaar geleden op aarde heeft geleefd? Nu, hoe bent u, om een voorbeeld te noemen, iets over de historische figuren van uw land te weten gekomen? Waarschijnlijk door over hen te lezen. Zo is ook het lezen van een historisch verslag over Jezus een belangrijke manier om de zin van Christus te leren kennen. — Johannes 17:3.

In Jezus’ geval beschikken we over vier levendige historische verslagen: de evangeliën, geschreven door Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes. Door deze verslagen aandachtig te lezen, wordt u geholpen te begrijpen hoe Jezus dacht en wat zijn diepste gevoelens en de drijfveren achter zijn daden waren. Als u de tijd neemt om te overdenken wat u over Jezus leest, vormt u zich een beeld van de soort mens die hij was. Zelfs als u zich al als een volgeling van Christus beschouwt, zal dat lezen en mediteren u helpen om te doen wat in 2 Petrus 3:18 staat: „Gaat voort te groeien in de onverdiende goedheid en kennis van onze Heer en Redder Jezus Christus.”

 Laten we met dat in gedachten enkele passages uit de evangeliën de revue laten passeren om te zien wat Jezus tot zo’n spiritueel mens maakte. Vraag u vervolgens af hoe u zijn voorbeeld kunt volgen. — Johannes 13:15.

Spiritualiteit en „de vrucht van de geest”

De evangelieschrijver Lukas verklaarde dat Gods heilige geest bij Jezus’ doop op hem werd uitgestort en dat Jezus „vervuld [was] van heilige geest” (Lukas 3:21, 22; 4:1). Jezus op zijn beurt doordrong zijn volgelingen van de belangrijkheid zich door Gods heilige geest of „werkzame kracht” te laten leiden (Genesis 1:2; Lukas 11:9-13). Waarom is dat zo belangrijk? Omdat Gods geest in staat is iemands geest of gezindheid te hervormen, waardoor die op de zin of instelling van Christus gaat lijken (Romeinen 12:1, 2). De heilige geest brengt in een mens eigenschappen voort als „liefde, vreugde, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtaardigheid, zelfbeheersing”. Die eigenschappen, door de Bijbel „de vrucht van de geest” genoemd, zijn kenmerkend voor iemand die echt geestelijk gezind is (Galaten 5:22, 23). Kort gezegd is een geestelijk gezind mens iemand die zich door Gods geest laat leiden.

Jezus legde zijn hele bediening lang de vrucht van de geest aan de dag. Eigenschappen als liefde, vriendelijkheid en goedheid kwamen vooral tot uiting in de manier waarop hij mensen behandelde die als minderen in de samenleving werden beschouwd (Mattheüs 9:36). Neem bijvoorbeeld een incident waarover de apostel Johannes schreef. We lezen: „In het voorbijgaan nu zag [Jezus] een mens die blind was van zijn geboorte af.” Jezus’ discipelen zagen de man ook maar beschouwden hem als een zondaar. „Wie heeft gezondigd,” vroegen ze, „deze man of zijn ouders?” De buren van de man merkten hem eveneens op, maar het enige wat ze zagen was een bedelaar. „Is dit niet de man die altijd zat te bedelen?”, zeiden ze. Jezus zag de blinde man echter als een mens die hulp nodig had. Hij sprak tegen de blinde man en genas hem. — Johannes 9:1-8.

Wat vertelt dit incident u over de zin van Christus? Ten eerste dat Jezus eenvoudige mensen niet over het hoofd zag maar hen met genegenheid behandelde. Ten tweede dat hij het initiatief nam om anderen te helpen. Vindt u dat u op dit punt Jezus’ voorbeeld volgt? Beziet u mensen zoals Jezus dat deed en geeft u hun de hulp die ze nodig hebben om hun leven te verbeteren en een rooskleuriger toekomst te krijgen? Of bent u geneigd prominenten te begunstigen en anderen te negeren? Als het eerste het geval is, volgt u inderdaad Jezus’ voorbeeld. — Psalm 72:12-14.

Spiritualiteit en gebed

Uit de evangelieverslagen blijkt dat Jezus zich vaak in gebed tot God wendde (Markus 1:35; Lukas 5:16; 22:41). Tijdens Jezus’ bediening op aarde ruimde hij doelbewust tijd in om te bidden.  De discipel Mattheüs schreef: „Na de scharen te hebben weggezonden, [ging Jezus] alleen de berg op om te bidden” (Mattheüs 14:23). Uit zulke momenten van rustige communicatie met zijn hemelse Vader putte Jezus kracht (Mattheüs 26:36-44). Tegenwoordig zoeken geestelijk gezinde mensen eveneens gelegenheden voor communicatie met God, in de wetenschap dat hun band met de Schepper daar sterker door wordt en ze erdoor worden geholpen in hun denken meer als Christus te worden.

Jezus bracht vaak lange periodes in gebed door (Johannes 17:1-26). Voordat hij bijvoorbeeld de twaalf mannen uitkoos die zijn apostelen zouden worden, „ging hij de berg op om te bidden, en hij bracht de gehele nacht door in gebed tot God” (Lukas 6:12). Hoewel geestelijk gezinde mensen niet per se de hele nacht in gebed doorbrengen, volgen ze wel Jezus’ voorbeeld. Voordat ze belangrijke beslissingen in hun leven nemen, gunnen ze zich ruimschoots de tijd om tot God te bidden. Ze zoeken de leiding van de heilige geest bij het maken van keuzes die hun spiritualiteit zullen verdiepen.

Uit Jezus’ gebeden spreekt ook de intensiteit die wij in onze gebeden moeten navolgen. Merk eens op wat Lukas optekende over de manier waarop Jezus op de avond voor zijn dood bad. „In hevige smart gerakend, vervolgde hij zijn gebed nog vuriger; en zijn zweet werd als druppels bloed, die op de grond vielen” (Lukas 22:44). Jezus had eerder vurig gebeden, maar bij die gelegenheid, vlak voor de zwaarste beproeving van zijn aardse leven, bad hij „nog vuriger” — en zijn gebed werd verhoord (Hebreeën 5:7). Geestelijk gezinde mensen volgen Jezus’ voorbeeld. Als ze voor bijzonder zware beproevingen staan, bidden ze „nog vuriger” tot God om heilige geest, leiding en steun.

Omdat Jezus duidelijk een man van gebed was, wekt het geen verbazing dat zijn discipelen hem in dat opzicht wilden navolgen. Daarom vroegen ze hem: „Heer, leer ons bidden” (Lukas 11:1). Ook nu volgen mensen die waarde hechten aan geestelijke zaken en zich door Gods heilige geest willen laten leiden, Jezus’ voorbeeld in de manier waarop ze tot God bidden. Ware spiritualiteit en gebed gaan nauw samen.

Spiritualiteit en de prediking van het goede nieuws

In het evangelie van Markus lezen we dat Jezus bij een bepaalde gelegenheid veel zieken genas, tot laat in de avond. Toen hij de volgende ochtend vroeg in afzondering aan het bidden was, kwamen zijn apostelen hem vertellen dat een groot aantal mensen hem zochten, misschien om genezen te worden. Maar Jezus zei tegen hen: „Laten wij ergens anders heen gaan, naar de naburige dorpen, opdat ik ook daar kan prediken.” Vervolgens legde Jezus uit waarom: „Met dat doel ben ik uitgegaan” (Markus 1:32-38; Lukas 4:43). Hoewel Jezus het genezen van mensen belangrijk vond, was de prediking van het goede nieuws van Gods koninkrijk Jezus’ belangrijkste opdracht. — Markus 1:14, 15.

Anderen over Gods koninkrijk vertellen is nog steeds een kenmerk van degenen die de zin van Christus hebben. Aan allen die zijn volgelingen willen zijn, gaf Jezus het gebod: „Gaat daarom en maakt discipelen van mensen uit alle natiën . . . en leert hun onderhouden alles wat ik u geboden heb” (Mattheüs 28:19, 20). Bovendien voorzei Jezus: „Dit goede  nieuws van het koninkrijk zal op de gehele bewoonde aarde worden gepredikt tot een getuigenis voor alle natiën, en dan zal het einde komen” (Mattheüs 24:14). Omdat Gods Woord te kennen geeft dat de prediking tot stand komt door de kracht van de heilige geest, is het een teken van ware spiritualiteit als iemand ijverig aan dat werk deelneemt. — Handelingen 1:8.

Wil de Koninkrijksboodschap tot mensen overal op aarde gepredikt worden, dan moeten miljoenen mensen zich eensgezind inspannen (Johannes 17:20, 21). Degenen die zich met dat werk bezighouden, moeten niet alleen geestelijk gezind maar ook op mondiale schaal goed georganiseerd zijn. Kunt u de mensen identificeren die in Christus’ voetstappen treden en overal op de wereld het goede nieuws van het Koninkrijk prediken?

Hoe is het met uw spiritualiteit gesteld?

Natuurlijk zijn er nog meer kenmerken waaraan een echt spiritueel mens te herkennen is, maar in hoeverre beantwoordt u aan de reeds besproken kenmerken? Om dat te bepalen kunt u zich afvragen: Lees ik regelmatig in Gods Woord, de Bijbel, en mediteer ik over wat ik lees? Leg ik in mijn leven de vrucht van de geest aan de dag? Bid ik geregeld? Heb ik de wens me aan te sluiten bij de mensen die de wereldwijde prediking van het goede nieuws van Gods koninkrijk verrichten?

Een eerlijk zelfonderzoek zal u helpen de diepte van uw spiritualiteit vast te stellen. We moedigen u aan nu de noodzakelijke stappen te nemen, opdat u „leven en vrede” ten deel mogen vallen. — Romeinen 8:6; Mattheüs 7:13, 14; 2 Petrus 1:5-11.

[Kader/Illustraties op blz. 7]

TEKENEN VAN SPIRITUALITEIT

◆ Liefde hebben voor Gods Woord

◆ De vrucht van de geest aan de dag leggen

◆ Geregeld en oprecht tot God bidden

◆ Het goede nieuws van het Koninkrijk met anderen delen

[Illustratie op blz. 5]

De Bijbel helpt u „de zin van Christus” te leren kennen