Schrijven — Belangrijk in het oude Israël

HEBT u weleens iets van de Ilias of de Odyssee gelezen, twee grote heldendichten uit het oude Griekenland? Men denkt dat ze in de negende of achtste eeuw voor onze jaartelling zijn geschreven. Hoe laten die werken zich vergelijken met de Bijbel, waarvan het schrijven vele eeuwen eerder begon? In het boekwerk The Jewish Bible and the Christian Bible wordt opgemerkt: „De Bijbel telt niet minder dan 429 verwijzingen naar schrijven en geschreven documenten. Dat is veelzeggend als we bedenken dat de Ilias slechts één verwijzing naar schrijven bevat en er in de Odyssee helemaal geen staat.”

The Oxford Encyclopedia of Archaeology in the Near East legt uit dat „schrijven in het oude Israël blijkbaar een wezenlijk deel van de geloofsbeleving uitmaakte”. Het Wetsverbond bijvoorbeeld werd op schrift gesteld en later in het openbaar op geregelde basis voorgelezen aan alle mannen, vrouwen en kinderen. Het werd ook zowel in groepsverband als privé door mensen gelezen en bestudeerd. Na enkele aspecten van de Wet beschouwd te hebben, concludeert Alan Millard, hoofddocent aan de Universiteit van Liverpool: „Kennelijk werd ervan uitgegaan dat lezen en schrijven op bijna elk niveau van het leven een rol speelden.” — Deuteronomium 31:9-13; Jozua 1:8; Nehemia 8:13-15; Psalm 1:2.

De apostel Paulus maakt duidelijk hoe christenen de heilige geschriften moeten bezien: „Alle dingen die eertijds werden geschreven, werden tot ons onderricht geschreven, opdat wij door middel van onze volharding en door middel van de vertroosting uit de Schriften hoop zouden hebben.” Toont u persoonlijk waardering voor de Bijbel door er geregeld in te lezen? — Romeinen 15:4.