Doorgaan naar inhoud

Doorgaan naar inhoudsopgave

Koester je dove broeders en zusters!

Koester je dove broeders en zusters!

Koester je dove broeders en zusters!

GODS volk in deze tijd is een grote familie van broeders en zusters, met een erfgoed dat terug te voeren is op mannen en vrouwen uit de oudheid. Daartoe behoren Samuël, David, Simson, Rachab, Mozes, Abraham, Sara, Noach en Abel. Onder Jehovah’s loyale aanbidders zijn veel doven. Zo waren bijvoorbeeld de eerste mensen in Mongolië die Getuigen van Jehovah werden twee doven. En dankzij de rechtschapenheid van onze dove medeaanbidders in Rusland hebben we een juridische overwinning behaald bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens.

In de huidige tijd heeft „de getrouwe en beleidvolle slaaf” voor publicaties in gebarentaal gezorgd en gemeenten en grote vergaderingen in gebarentaal georganiseerd (Matth. 24:45). Daar hebben dove broeders en zusters veel profijt van gehad. * Maar heb je je weleens afgevraagd hoe het voor hen was om zonder die voorzieningen de ware God te leren kennen en vorderingen in de waarheid te maken? Heb je er weleens over nagedacht wat je zou kunnen doen om dove mensen in jouw omgeving te helpen?

Voordat er moderne voorzieningen waren

Stel dat je enkele oudere dove broeders en zusters zou vragen hoe ze God hebben leren kennen. Dan vertellen ze je misschien hoe ze zich voelden toen ze te weten kwamen dat God een naam heeft — hoe dat ene feit hun leven heeft veranderd en hen jaren staande heeft gehouden voordat er gebarentaalvideo’s of -dvd’s beschikbaar kwamen om hen te helpen diepere Bijbelse waarheden te begrijpen. Ze leggen misschien uit hoe het was toen er nog geen vergaderingen in gebarentaal werden gehouden of toen er nog niet in gebarentaal werd vertaald. In plaats daarvan zat er iemand naast hen die wat dingen voor hen opschreef zodat ze konden volgen wat er werd gezegd. Eén dove broeder heeft op die manier zeven jaar lang Bijbelse waarheden onderwezen gekregen totdat er ten slotte iemand was die voor hem kon tolken.

Oudere dove Getuigen herinneren zich nog hoe het was om tot horende mensen te prediken. In de ene hand hadden ze een kaartje met een eenvoudige van-huis-tot-huispresentatie en in de andere hand de nieuwste Wachttoren en Ontwaakt! Het was een hele kluif om bij een andere dove een Bijbelstudie te leiden terwijl ze alleen maar gedrukte publicaties hadden die ze geen van beiden echt goed begrepen. Oudere dove verkondigers weten waarschijnlijk nog wel hoe frustrerend het was wanneer ze niet werden begrepen en daardoor niet verder over geestelijke waarheden konden praten. Ze weten ook hoe het voelt om diepe liefde voor Jehovah te hebben en toch niet in staat te zijn dit vol vertrouwen in daden om te zetten. Waarom niet? Omdat ze niet zeker waren of hun begrip van een bepaalde kwestie correct was.

Ondanks al die hindernissen hebben onze dove broeders en zusters vastgehouden aan hun rechtschapenheid (Job 2:3). Ze hebben vol verlangen op Jehovah gewacht (Ps. 37:7). En hij zegent hen nu in meer opzichten dan velen van hen ooit hadden verwacht.

Sta eens stil bij de inspanningen van een dove broeder die een gezin heeft. Voordat er gebarentaalvideo’s waren, leidde hij trouw een studie met zijn gezin. Zijn zoon weet nog: „De gezinsstudie was altijd moeilijk voor mijn vader, want hij kon ons alleen maar onderwijzen aan de hand van gedrukte publicaties. Vaak begreep hij de geschreven tekst niet helemaal. Wij kinderen waren ook niet echt een hulp. Wanneer hij iets niet goed uitlegde, waren we er altijd snel bij om hem dat te laten weten. Ondanks alles studeerde hij altijd met ons. Hij vond het heel belangrijk dat wij iets over Jehovah leerden; dat hij dan af en toe in verlegenheid werd gebracht vanwege zijn beperkte begrip van het Engels, nam hij op de koop toe.”

Dan is er nog het voorbeeld van Richard, een broeder van in de zeventig die zowel blind als doof is en die in Brooklyn (New York) woont. Richard staat bekend om de regelmaat waarmee hij de vergaderingen bezoekt. Om daar te komen neemt hij de metro, en hij telt de haltes zodat hij weet wanneer hij moet uitstappen. Op een keer was er zo’n zware sneeuwstorm dat de vergadering werd afgelast. Iedereen in de gemeente werd ingelicht, maar op de een of andere manier had Richard de boodschap niet gekregen. Toen de broeders zich realiseerden wat er was gebeurd en naar hem op zoek gingen, troffen ze Richard vóór de Koninkrijkszaal aan, geduldig wachtend tot de deuren zouden opengaan. Toen ze hem vroegen waarom hij met dit slechte weer de deur uit was gegaan, antwoordde hij: „Omdat ik van Jehovah hou.”

Wat zou je kunnen doen?

Wonen er dove mensen bij jou in de buurt? Zou je wat gebarentaal kunnen leren om met hen te communiceren? Dove mensen zijn meestal erg vriendelijk en geduldig wanneer ze anderen hun taal leren. Misschien ontmoet je in de velddienst of op een ander moment iemand die doof is. Wat kun je dan doen? Probeer te communiceren. Gebruik gebaren, briefjes, tekeningen, plaatjes of een combinatie daarvan. Zelfs als iemand aangeeft dat hij niet in de waarheid geïnteresseerd is, kun je aan een dove Getuige of aan een Getuige die gebarentaal kent, doorgeven dat je iemand hebt ontmoet die doof is. De boodschap zal hem of haar misschien meer aanspreken wanneer die in gebarentaal wordt gepresenteerd.

Misschien ben je gebarentaal aan het leren en zit je in een gebarentaalgemeente. Hoe kun je de taal dan beter leren begrijpen en er vaardiger in worden? Hoewel er wellicht andere horende verkondigers in je gemeente zijn, zou je je stem kunnen ’uitzetten’. Dat zal je helpen in gebarentaal te denken, met andere woorden, visueel te denken. Soms kom je misschien in de verleiding voor het gemak maar te gaan spreken. Maar bij het leren van een taal moet je nu eenmaal groeipijnen doorstaan om die moeiteloos en correct te leren gebruiken.

Door je extra in te spannen om gebarentaal te gebruiken, toon je liefde en respect voor onze dove broeders en zusters. Stel je de gevoelens van frustratie voor die dove mensen dag in, dag uit hebben omdat ze collega’s of klasgenoten niet kunnen verstaan. „Elke dag zijn er overal om me heen mensen die spreken”, zei een dove broeder. „Vaak voel ik me zo eenzaam en buitengesloten dat ik gefrustreerd raak en zelfs kwaad word. Ik kan niet goed beschrijven hoe ik me soms voel.” Onze vergaderingen moeten een oase zijn waar onze dove broeders en zusters geestelijk voedsel ontvangen en van hartelijke communicatie en omgang genieten (Joh. 13:34, 35).

En dan zijn er ook nog veel kleine groepen doven die met horende gemeenten samenkomen. De vergaderingen worden voor hen vertaald. Om het programma volledig te begrijpen, zitten de dove leden van de gemeente vooraan in de Koninkrijkszaal. Daardoor kunnen ze in één oogopslag zowel de tolk als de spreker zien. De ervaring heeft geleerd dat de rest van de gemeente hier vrij snel aan gewend raakt en er niet door wordt afgeleid. Die regelingen gelden ook voor grote vergaderingen waar in gebarentaal wordt vertaald. Hardwerkende leden van de gemeente verdienen alle lof omdat ze de stof vertalen zoals een dove zich zou uitdrukken: vol betekenis en op een natuurlijke manier.

Misschien behoor jij tot een gemeente waaraan een gebarentaalgroep verbonden is of waarin enkele dove broeders en zusters zitten voor wie de vergaderingen worden vertaald. Wat kun je doen om hun persoonlijke aandacht te geven? Nodig hen bij je thuis uit. Leer indien mogelijk enkele gebaren. Laat je door de communicatiebarrière niet afschrikken. Je zult een manier vinden om te communiceren, en zo toon je een liefde die plezierige herinneringen zal opleveren (1 Joh. 4:8). Onze dove mede-Getuigen hebben veel te bieden. Het zijn onderhoudende vertellers, ze hebben een scherpe opmerkingsgave en een geweldig gevoel voor humor. Een broeder wiens beide ouders doof zijn zegt: „Mijn hele leven ben ik omringd geweest door dove mensen, en ze hebben me meer gegeven dan ik ooit zou kunnen terugbetalen. We kunnen een hoop van onze dove broeders en zusters leren.”

Jehovah houdt van zijn getrouwe aanbidders, en daar horen ook de dove broeders en zusters bij. Hun voorbeeld van geloof en volharding vormt beslist een verrijking van Jehovah’s organisatie. Laten we onze dove broeders en zusters daarom koesteren!

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 31]

De Koninkrijksboodschap zal een dove misschien meer aanspreken wanneer die in gebarentaal wordt gepresenteerd

[Illustraties op blz. 32]

Onze vergaderingen moeten een oase zijn waar onze dove broeders en zusters worden aangemoedigd