Een historische vergadering

„ALS deze vergadering voorbij is, zul je zeggen: ’Dit was echt een historische jaarvergadering!’” Zo voerde Stephen Lett van het Besturende Lichaam de spanning op aan het begin van de 126ste jaarvergadering van de Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania. Die vond plaats op 2 oktober 2010 in de congreshal van Jehovah’s Getuigen in Jersey City (VS). Wat waren een paar hoogtepunten van deze historische gebeurtenis?

Broeder Lett begon met een enthousiaste bespreking van Jehovah’s hemelse wagen uit Ezechiël. Die gigantische wagen wordt door Jehovah bestuurd en is een afbeelding van zijn organisatie. Het hemelse deel ervan beweegt zich bliksemsnel voort, even snel als Jehovah’s eigen gedachten, zei broeder Lett. Het aardse deel is ook in beweging. Broeder Lett noemde een paar recente ontwikkelingen in het zichtbare deel van Gods organisatie.

Enkele bijkantoren worden bijvoorbeeld samengevoegd waardoor veel personen die eerst op Bethel werkten zich nu op de prediking kunnen richten. Broeder Lett spoorde het publiek aan te blijven bidden dat het Besturende Lichaam, als de vertegenwoordiger van de slaafklasse, getrouw en beleidvol mag blijven (Matth. 24:45-47).

Aanmoedigende verslagen en interviews

Tab Honsberger, lid van het bijkantoorcomité in Haïti, gaf een ontroerend verslag over de nasleep van de aardbeving op 12 januari 2010, die naar schatting 300.000 levens heeft gekost. Hij zei dat geestelijken de mensen vertelden dat God mensen zonder geloof had gestraft maar goede mensen had beschermd. Toch kwamen er duizenden veroordeelde criminelen vrij toen de muren van een gevangenis door de aardbeving instortten. Voor veel oprechte Haïtianen is het dan ook een troost als ze te weten komen waarom er in deze tijd zo veel ellende is. Broeder Honsberger citeerde een getrouwe plaatselijke broeder die door de ramp zijn vrouw verloor: „Ik moet nog elke dag huilen. Ik weet niet hoe lang dat intense verdriet nog zal blijven, maar ik ben heel erg blij met de liefde van Jehovah’s organisatie. Ik heb een hoop, en die wil ik met iedereen delen.”

Mark Sanderson, die nu op Bethel in Brooklyn zit, gaf een verslag over de Filippijnen,  waar hij zelf in het bijkantoorcomité had gediend. Hij straalde dan ook toen hij vertelde dat er 32 achtereenvolgende hoogtepunten waren in het aantal verkondigers en dat er veel meer Bijbelstudies waren dan verkondigers. Hij had het ook over Miguel, een broeder van wie de kleinzoon vermoord was. Miguel had eraan meegeholpen de moordenaar achter de tralies te krijgen. Toen hij later getuigenis gaf in de gevangenis, kwam hij met de moordenaar in contact. Miguel was natuurlijk gespannen, maar bleef aardig. Uiteindelijk ging hij met hem studeren. De man kreeg liefde voor Jehovah en is nu gedoopt. Miguel is goed bevriend met hem en probeert ervoor te zorgen dat zijn nieuwe broeder vervroegd vrijkomt. *

Het programma vervolgde met een interview door Mark Noumair, een leraar van de afdeling Theocratische Scholen. Hij interviewde drie echtparen: Alex en Sarah Reinmueller, David en Krista Schafer, en Robert en Ketra Ciranko. Alex Reinmueller, die het Uitgeverscomité assisteert, vertelde over de tijd dat hij als vijftienjarige in Canada pionierde en vaak alleen moest werken. In die periode was de waarheid echt voor hem gaan leven. Toen hem gevraagd werd wie op Bethel de meeste indruk op hem hadden gemaakt, noemde hij drie getrouwe broeders. Hij vertelde welke rol elk van hen had gespeeld bij zijn geestelijke groei. Zijn vrouw, Sarah, sprak over haar vriendschap met een zuster die voor haar geloof jarenlang in gevangenissen in China heeft gezeten. Verder vertelde ze dat persoonlijk gebed haar had geholpen meer op Jehovah te vertrouwen.

David Schafer, die het Onderwijscomité assisteert, sprak vol lof over het sterke geloof van zijn moeder. Ook zei hij dat hij in zijn jeugd aangemoedigd was in de hulp te gaan door broeders die houthakkers waren. Krista, zijn vrouw, vertelde dat ze erg blij was met alle aanmoediging die ze van oudere Bethelieten had gekregen. Die hadden echt laten zien wat het inhoudt ’getrouw in het geringste’ te zijn (Luk. 16:10).

Robert Ciranko, die het Schrijverscomité assisteert, haalde herinneringen op aan zijn grootouders, die alle vier gezalfd waren en oorspronkelijk uit Hongarije kwamen. De grote congressen in de jaren vijftig hadden op hem als kind veel indruk gemaakt en hem doen beseffen dat Jehovah’s organisatie veel groter was dan zijn eigen gemeente.  Zijn vrouw, Ketra, vertelde over de periode dat ze pionierde in een gemeente met allerlei problemen, waaronder afval. Dat had haar veel geleerd over loyaliteit. Uiteindelijk kreeg ze een toewijzing als speciale pionier in een gemeente waar de eenheid haar echt raakte.

Manfred Tonak deed vervolgens verslag van Ethiopië, een land dat al in Bijbelse tijden bestond. Inmiddels telt het meer dan negenduizend verkondigers, die bijna allemaal in of rond de hoofdstad, Addis Abeba, wonen. Om de afgelegen gebieden in het land met het goede nieuws te bereiken, werden er Ethiopische Getuigen uit andere landen gevraagd om tijdelijk te komen helpen, wat vele hebben gedaan. Dat was aanmoedigend voor de plaatselijke broeders en zusters, en het had leuke resultaten in het veld.

Een van de hoogtepunten was een symposium over de juridische strijd van Jehovah’s Getuigen in Rusland. Aulis Bergdahl van het Russische bijkantoorcomité gaf een historisch overzicht van de vervolging van Jehovah’s Getuigen in Rusland, met name in Moskou. Philip Brumley van de Juridische Afdeling op het Amerikaanse bijkantoor vertelde over de meest recente ontwikkelingen. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) had de negen beschuldigingen tegen de Getuigen in behandeling genomen. Het Hof oordeelde unaniem dat ze allemaal ongegrond waren. Van sommige beschuldigingen werden de argumenten zelfs zorgvuldig weerlegd. Hoewel we nog moeten afwachten wat het resultaat zal zijn, sprak broeder Brumley de hoop uit dat de uitspraak van het Hof een positieve uitwerking zal hebben op zaken in andere landen.

Na dit mooie nieuws maakte broeder Lett bekend dat het EHRM de slepende belastingzaak tussen de Franse regering en Jehovah’s Getuigen ontvankelijk heeft verklaard. Dat is heel bijzonder, want er worden maar weinig zaken in behandeling genomen bij dit gerespecteerde Hof. Tot nu toe heeft het EHRM in 37 van de 39 zaken over Jehovah’s Getuigen uitspraak gedaan ten gunste van hen. Broeder Lett gaf de aanmoediging te blijven bidden voor de lopende rechtszaak.

Het laatste verslag kwam van Richard Morlan, een leraar van de School voor Gemeenteouderlingen. Enthousiast sprak hij over de school en alle dankbare reacties van de cursisten.

 Andere lezingen van broeders van het Besturende Lichaam

Guy Pierce hield een bezielende lezing over de jaartekst voor 2011: ’Zoek toevlucht bij de naam van Jehovah’ (Zef. 3:12). Hij gaf aan dat er nu voor Gods volk veel redenen zijn voor vreugde, maar dat we ook in een ernstige tijd leven. Jehovah’s grote dag is dichtbij. Toch zoeken mensen nog steeds toevlucht in valse religie, politiek, geld, ontspanning, enzovoorts. Maar we kunnen alleen een toevlucht vinden als we Jehovah’s naam aanroepen. Dat houdt in dat we Jehovah moeten leren kennen, respecteren, vertrouwen en liefhebben met heel ons hart.

David Splane vervolgde met het interessante thema: „Ben jij Gods rust ingegaan?” Hij maakte duidelijk dat die rust geen inactiviteit inhoudt, want Jehovah en Jezus zijn tijdens die figuurlijke rustdag „blijven werken” om Jehovah’s voornemen met de mens en de aarde te vervullen (Joh. 5:17). Hoe kunnen we Gods rust ingaan? Om te beginnen door ons ver te houden van zonde en werken van zelfrechtvaardiging. Verder is het belangrijk geloof te tonen en zo goed mogelijk mee te werken met Gods voornemen. Soms is dat misschien erg lastig, maar we moeten trouw blijven samenwerken met Jehovah’s organisatie. Broeder Splane drukte de aanwezigen op het hart alles te doen om Gods rust in te gaan.

Anthony Morris nam de slotlezing voor zijn rekening: „Waar wachten we op?” Als een bezorgde vader herinnerde broeder Morris de aanwezigen aan aspecten van profetieën die nog in vervulling moeten gaan. We kijken bijvoorbeeld allemaal uit naar de roep „vrede en zekerheid” en de vernietiging van valse religie (1 Thess. 5:2, 3; Openb. 17:15-17). Broeder Morris waarschuwde dat we niet te snel moeten zeggen „dit is vast Armageddon” als we dingen in het nieuws zien die geen vervulling zijn van zulke profetieën. Het is goed vreugdevol te blijven en geduldig te wachten zoals beschreven in Micha 7:7. Hij spoorde iedereen ook aan hecht met het Besturende Lichaam te blijven samenwerken als soldaten die in gesloten formatie strijden. „Moge uw hart sterk zijn,” zei hij, „gij allen die op Jehovah wacht” (Ps. 31:24).

Tot slot werden er een paar mededelingen gedaan die deze vergadering historisch maakten. Geoffrey Jackson van het Besturende Lichaam maakte bekend dat de studie-uitgave van De Wachttoren ook in vereenvoudigd Engels zou verschijnen, voor een proefperiode van een jaar. Vervolgens kondigde Stephen Lett aan dat het Besturende Lichaam regelingen zal treffen voor herderlijke bezoeken aan districtsopzieners en hun vrouwen in de Verenigde Staten. Daarna zei hij dat de Bedienarenopleidingsschool voortaan de Bijbelschool voor Ongehuwde Broeders zal heten. Hij kondigde ook een nieuwe school aan: de Bijbelschool voor Echtparen. Deze school geeft echtparen verdere opleiding waardoor ze bruikbaarder worden voor Jehovah’s organisatie. Broeder Lett vertelde verder dat de School voor Reizende Opzieners en hun Vrouwen en de School voor Bijkantoorcomitéleden en hun Vrouwen nu twee keer per jaar in Patterson gehouden zullen worden, en dat de mogelijkheid bestaat deze scholen voor een tweede keer te bezoeken.

Het programma werd op een ontroerende manier afgesloten toen de 97-jarige John Barr van het Besturende Lichaam een nederig en oprecht gebed uitsprak. * Iedereen ging naar huis met het gevoel dat dit inderdaad een historische dag was.

[Voetnoten]

[Inzet op blz. 19]

Alle aanwezigen genoten van de interviews

[Inzet op blz. 20]

Jehovah heeft de prediking in Ethiopië gezegend