Toen de volletijdpredikster Charlotte White in Louisville (Kentucky) aankwam met een koffer op wielen, zorgde dat voor heel wat opschudding.

HET was 1908. Zuster White trok met een gloednieuwe uitvinding, de Dawn-Mobile, beslist de aandacht van de mensen in de stad. „Er werd heel wat over gepraat,” vertelde ze, „en ik had veel bekijks.”

De Bijbelonderzoekers, zoals Jehovah’s Getuigen toen werden genoemd, beseften hoe belangrijk het was anderen te vertellen over de kostbare waarheden die ze door ijverige Bijbelstudie hadden geleerd. Velen hadden Bijbelkennis opgedaan dankzij een serie boeken met de titel Millennial Dawn (later ook Studies in the Scriptures genoemd). Degenen die dit wilden en konden, reisden stad en land af om deze serie, die wel een ’helpende hand voor Bijbelonderzoekers’ werd genoemd, aan andere geïnteresseerde lezers aan te bieden.

In 1908 werd deze serie van zes in linnen gebonden boeken door zuster White en andere ijverige predikers aangeboden voor $1,65. Dat waren alleen de drukkosten. In plaats van de huisbewoner de boeken direct te geven, namen ze de bestelling op en bezorgden ze de boeken later, meestal op betaaldag. Eén tegenstander had kritiek op de lage prijs die de mensen voor de boeken betaalden!

Malinda Keefer vertelde dat ze bestellingen opnam voor twee- tot driehonderd boeken per week. Maar de grote belangstelling voor de Dawn-serie  bracht ook een probleem met zich mee. Alleen al het zesde deel had 740 bladzijden! „Vijftig boeken wegen achttien kilo”, erkende The Watch Tower, wat het bezorgen „een te grote belasting” maakte, vooral voor zusters.

Om dat probleem op te lossen, vond broeder James Cole een inklapbaar frame op twee wielen uit waarop met schroeven een koffer gemonteerd kon worden. De uitvinder, die nu geen zware dozen vol boeken meer hoefde te dragen, zei: „Voor mij geen rugpijn meer.” In 1908 presenteerde hij op het Bijbelonderzoekers-congres in Cincinnati (Ohio) het nieuwe apparaat aan het enthousiaste publiek. Aan beide uiteinden van de dwarsstang was de naam Dawn-Mobile gegraveerd, omdat de lading hoofdzakelijk bestond uit de delen van Millennial Dawn. Met een beetje oefening kon je makkelijk met één hand een koffer met tientallen boeken vervoeren. Het frame was in hoogte verstelbaar en dankzij de wielen kon je makkelijk karrensporen volgen. Na een dag velddienst konden de rubberen wielen tegen de zijkant van de koffer geklapt worden voor de reis naar huis, te voet of met de tram.

Zusters in de volletijddienst konden gratis een Dawn-Mobile krijgen. Anderen moesten er $2,50 voor betalen. Zuster Keefer (zie foto) was zo handig met de Dawn-Mobile dat ze met één hand een volle koffer kon besturen en in de andere nog een extra tas met boeken kon dragen. In een mijnstadje in Pennsylvania vond ze zo veel interesse dat ze op de bezorgdag gewoonlijk wel drie of vier tochten maakte over een brug.

Eind jaren tachtig vond een piloot de koffer met wieltjes uit die je nu overal op vliegvelden en in drukke straten ziet. Maar al zo’n honderd jaar geleden genoten ijverige Bijbelonderzoekers waarschijnlijk van de nieuwsgierige blikken van de mensen terwijl ze met hun Dawn-Mobiles langskwamen en kostbare zaden van Bijbelse waarheid zaaiden.

[Inzet op blz. 32]

Zuster Keefer maakte op de bezorgdag gewoonlijk drie of vier tochten over een brug

[Inzet op blz. 32]

Dit was de oplossing voor het bezorgprobleem